Świadkowie Jehowy w Kiribati

Świadkowie Jehowy w Kiribati
Państwo	Kiribati
Liczebność; (2023)	118
% ludności kraju; (2023)	0,11%
Liczba zborów; (2023)	2
Rozpoczęcie działalności	lata 40. XX wieku

Sala Królestwa w Kiribati

Świadkowie Jehowy w Kiribati – społeczność wyznaniowa w Kiribati, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 118 głosicieli, należących do 2 zborów^[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziły się 433 osoby^[2]^[a]. Działalność miejscowych Świadków Jehowy koordynuje Biuro Oddziału w Suva na Fidżi^[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie lat 40. i 50. XX wieku głosiciele z Nowej Zelandii rozpoczęli w Kiribati działalność kaznodziejską. Początkowo tutejsze władze nałożyły pewne ograniczenia. W roku 1959 Huia Paxton uzyskał jako farmaceuta zezwolenie na pobyt na tamtejszych wyspach i pozostał tam wraz z żoną i dwójką dzieci do roku 1967, prowadząc równocześnie działalność kaznodziejską. W latach 60. XX wieku działało tu około 10 głosicieli.

W roku 1982 skierowano dwoje misjonarzy, Marina i Paul Tabunigao, absolwentów Szkoły Gilead. Zebrania odbywały się początkowo w domu misjonarskim, a od roku 1991 w wybudowanej wówczas Sali Królestwa. W 1992 roku zanotowano liczbę 50 głosicieli, a pięć lat później – 70. W 1994 roku w języku kiribati wydano książkę „Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi”.

W 2001 roku działało 104 głosicieli, a na Pamiątce było obecnych 436 osób (ok. 0,4% mieszkańców). W listopadzie 2009 roku Świadkowie Jehowy z Kiribati brali udział w dorocznym kongresie pod hasłem „Czuwajcie!” na Fidżi. W tym samym roku przekroczono liczbę 100 głosicieli. Powstał również drugi zbór. W 2010 roku było 120 głosicieli. W 2011 roku na Wieczerzy Pańskiej (Pamiątce) obecnych było 514 osób. W roku 2013 osiągnięto liczbę 158 głosicieli, a w roku 2014 – 189, należących do 3 zborów. 5 grudnia 2015 roku na kongresie pod hasłem „Naśladujmy Jezusa!” wydano Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata w języku kiribati^[4]. W 2016 roku powstał czwarty zbór. W 2022 roku nastąpiła reorganizacja zborów. Zebrania zborowe i kongresy regionalne odbywają się w języku kiribati.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kiribati – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14] .
↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org .
↑ Watchtower, Biuro Oddziału na Fidżi [online], jw.org [dostęp 2014-06-28] .
↑ Watchtower, Otinakon te Baibara ae Tabu—Te Rairai ae te Aonnaba ae Boou n te Taetae ni Kiribati, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watchtower, maj 2016, s. 9 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017
Czym nas urzekła wyspa Kiritimati?, „Przebudźcie się!”, sierpień 2007, s. 18 .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Kiribati [online], jw.org [dostęp 2017-04-11] .
Religion by Location: Kiribati, continued... [online], adherents.com [dostęp 2016-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
adherents.com [online], adherents.com [zarchiwizowane z adresu 2010-02-17] .
Dane statystyczne (archiwum) [online], watchtower.org [zarchiwizowane z adresu 2012-06-19] .
Interaktywna mapa z danymi statystycznymi [online], ilabmedia.com [zarchiwizowane z adresu 2005-05-04] .
nationmaster.com
Patrick Johnston, Jason Mandryk Operation World
Gary D.G.D. Bouma Gary D.G.D., Rodney Ling and DouglasR.L.D. Pratt Rodney Ling and DouglasR.L.D., Religious Diversity in Southeast Asia and the Pacific, „National Case Studies” (ang.).

[3] W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

[stat2022-1] Kiribati – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14] .

[2] Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org .

[4] Watchtower, Biuro Oddziału na Fidżi [online], jw.org [dostęp 2014-06-28] .

[5] Watchtower, Otinakon te Baibara ae Tabu—Te Rairai ae te Aonnaba ae Boou n te Taetae ni Kiribati, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watchtower, maj 2016, s. 9 .

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]