Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii – społeczności wyznaniowe, należące do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, działające na terenie państw i terytoriów zależnych Australii i Oceanii, liczące w 2022 roku łącznie 105 317 głosicieli[1].

Najwięcej Świadków Jehowy zamieszkuje: Australię (71,3 tys.), Nową Zelandię (14,7 tys.), Papuę-Nową Gwineę (5,2 tys.), Polinezję Francuską (3,2 tys.), Nową Kaledonię (2,6 tys.) i Wyspy Salomona (1,6 tys.)[1][a].

Historia Świadków Jehowy na terenie Australii i Oceanii[edytuj | edytuj kod]

W roku 1914 rozpoczęto wyświetlanie Fotodramy stworzenia

Historia wyznania na tym kontynencie sięga roku 1884, kiedy to angielscy wyznawcy rozpoczęli działalność w Australii. Około roku 1890 do Nowej Zelandii dotarły pierwsze publikacje Towarzystwa Strażnica. W roku 1898 rozpoczęto tam regularną działalność kaznodziejską.

W roku 1900 do Australii wysłano pocztą 1000 traktatów. W 1904 roku otwarto australijskie Biuro Oddziału, które nadzorowało również działalność na wyspach południowego Pacyfiku oraz w krajach Azji Południowo-Wschodniej i w Chinach. W tym samym roku pierwsze publikacje Towarzystwa Strażnica dotarły z Australii na Fidżi. W roku 1913 przybyli tam pierwsi głosiciele ze Stanów Zjednoczonych. W 1914 roku rozpoczęto wyświetlanie filmu Fotodrama stworzenia w Australii, Nowej Zelandii i na Fidżi. Na Wallis i Futuna działalność zapoczątkowano w roku 1918. W 1919 roku cztery australijskie stacje radiowe emitowały program tego wyznania, a Joseph Franklin Rutherford przemawiał w Sydney do 12 tysięcy słuchaczy.

W 1930 roku działalność została zapoczątkowana na terenie obecnego Vanuatu oraz na Wyspach Cooka, w 1931 roku w Nowej Kaledonii, Samoa i na Tahiti, natomiast rok później w Papui-Nowej Gwinei. Na Tonga działalność zaczęto organizować w roku 1935. W 1938 roku w Samoa Amerykańskim w Pago Pago zatrzymał się Joseph Franklin Rutherford, i wraz z innymi współwyznawcami rozpowszechniał publikacje Świadków Jehowy. W 1939 roku Świadkowie Jehowy z Australii z powodu zakazu działalności w ich kraju uczestniczyli w kongresie w Nowej Zelandii.

W 1944 roku w Nowej Zelandii doszło do prześladowań religijnych z powodu zachowywania neutralności[2]. Na przełomie lat 40. i 50. XX w. Świadkowie Jehowy z Nowej Zelandii rozpoczęli działalność w Kiribati. W kwietniu 1947 roku na Fidżi przybyli misjonarze Szkoły Gilead. Utworzono wówczas pierwszy zbór w Suva składający się z 12 głosicieli. W następnym roku działalność na Guamie rozpoczęli filipińscy głosiciele, którzy pracowali na wyspie. W grudniu 1951 roku zorganizowali pierwszy tamtejszy zbór. W 1953 roku zapoczątkowano działalność na Wyspach Salomona. W 1958 roku otwarto Biuro Oddziału na Fidżi.

W 1960 roku rozpoczęto działalność na wyspie Saipan, na Marianach Północnych oraz na Niue. W następnym roku na Palau i w Mikronezji – na wyspie Chuuk i na Pohnpei, w roku 1962 na Wyspach Marshalla, a w roku 1964 na wyspie Yap. W 1963 roku na Fidżi zorganizowano międzynarodowy kongres pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina” dla wyznawców z wysp południowego Pacyfiku, w którym brało udział ponad 1080 osób z 24 krajów, a przemówienia wygłosili m.in. Frederick Franz i Grant Suiter z Ciała Kierowniczego. Dwa lata później po raz kolejny na kongresie pod hasłem „Owoce ducha” na Fidżi przemawiał Nathan Knorr, otwarto również nowe Biuro Oddziału i Salę Królestwa. Latem 1965 roku w Sydney odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Słowo prawdy”. W roku 1969 odbył się na Tahiti pierwszy kongres międzynarodowy pod hasłem „Pokój na ziemi”, a kolejny pod hasłem „Zwycięska wiara” w roku 1978. Od 1970 roku w Radiu WSZO (Złoty Głos Wysp Marshalla), rozpoczęto nadawanie cotygodniowego 15-minutowego przemówienia radiowego Jesteśmy Świadkami Jehowy!. W grudniu 1973 roku kongresy międzynarodowe pod hasłem „Boskie zwycięstwo” odbyły się w Australii, Nowej Zelandii oraz na Fidżi. Regularną działalność na Norfolk rozpoczęto w roku 1972, na Tokelau w 1974, a w 1979 na Nauru.

W latach 80. XX w. władze na wyspie Lifou zakazały Świadkom Jehowy zgromadzania się – bito ich za prowadzenie działalności kaznodziejskiej. W owym czasie w Tuvalu, a dokładnie na atolu Funafuti, rozpoczęto działalność kaznodziejską. Ponieważ nie było żadnego słownika języka tuvalu, misjonarz Świadków Jehowy sam zaczął go tworzyć. Słownik ten został opublikowany pod nazwą: Geoff i Jenny Jackson: An introduction to Tuvaluan. Pod koniec lat 80. XX w. przetłumaczono na język tuvalu książkę Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi.

W 1992 roku działalność podjęto też na wyspach Rota i Tinian. W 1994 roku otwarto Salę Zgromadzeń w nowozelandzkim mieście Auckland. W następnym roku na Guamie powiększono Biuro Oddziału wraz z nową drukarnią. W 1998 roku w Nowej Kaledonii otwarto nowe Biuro Oddziału oraz Salę Zgromadzeń, a w Brisbane, Melbourne i Sydney w Australii odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Boża droga życia”.

W 2000 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla uchodźców z różnych grup etnicznych w ich obozach na terenie Wysp Salomona. W roku 2002 w Papui-Nowej Gwinei powstały Sale Zgromadzeń w Gerehu i w Port Moresby, a w 2010 roku otwarto rozbudowane Biuro Oddziału z Salą Królestwa i Działem Tłumaczeń. W roku 2012 w nowozelandzkim Christchurch odbył się kongres specjalny pod hasłem „Strzeż swego serca!”. W roku 2014 w australijskim Melbourne odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!”. W 2018 roku w Port Moresby odbył się kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!”, w roku 2019 w Melbourne odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!”.

Lista wspólnot Świadków Jehowy w poszczególnych państwach Australii i Oceanii[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Australii[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Australii.

Świadkowie Jehowy w Australii – społeczność wyznaniowa w Australii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 71 355 głosicieli należących do 739 zborów. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 113 915 osób (2022)[1]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Ingleburn. Miejscowa drukarnia rocznie produkuje ponad 18 mln czasopism w 55 językach używanych w krajach Pacyfiku[3]. Działalność rozpoczęto w 1884 roku.

Świadkowie Jehowy na Fidżi[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy na Fidżi.

Świadkowie Jehowy na Fidżi – społeczność wyznaniowa na Fidżi, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 3186 głosicieli w 62 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 12 452 osoby (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva i koordynuje działalność Świadków Jehowy z Fidżi, Kiribati, Nauru, Tuvalu i Vanuatu[4]. Działalność rozpoczęto w 1904 roku.

Świadkowie Jehowy na Guam[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Guam – społeczność wyznaniowa na Guam, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 742 głosicieli w 9 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 1892 osoby (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada[5][6]. Działalność rozpoczęto w roku 1948.

Świadkowie Jehowy w Kiribati[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Kiribati.

Świadkowie Jehowy w Kiribati – społeczność wyznaniowa w Kiribati, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 91 głosicieli w 2 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 441 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4]. Działalność rozpoczęto w roku 1948.

Świadkowie Jehowy na Marianach Północnych[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Marianach Północnych – społeczność wyznaniowa na Marianach Północnych, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca licząca 241 głosicieli w 4 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 602 osoby. Na Saipanie – 226 głosicieli w 3 zborach, 564 osoby zgromadziły się na uroczystości Wieczerzy Pańskiej; na wyspie Rota – 5 głosicieli, na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 8 osób; na wyspie Tinian – 10 głosicieli, 1 zbór, 30 osób zgromadziło się na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (2022)[b][1][7][8][9][1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6][5]. Działalność rozpoczęto w 1960 roku.

Świadkowie Jehowy w Mikronezji[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Mikronezji – społeczność wyznaniowa w Mikronezji, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 139 głosicieli w 5 zborach (w tym: Chuuk – 32 (2 zbory), Pohnpei – 60 (1 zbór), Yap – 34 (1 zbór) i Kosrae – 13 (1 zbór)[10][11][12][13])[c]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2022 roku zgromadziło się w całej Mikronezji 506 osób (z tego: 138 na Pohnpei, 180 na Chuuk, 132 na Yap i 56 na Kosrae) (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6][5]. Działalność rozpoczęto w roku 1961.

Świadkowie Jehowy na Nauru[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Nauru – społeczność wyznaniowa na Nauru, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 18 głosicieli, (ok. 0,19% mieszkańców) w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 100 osób (ok. 1% mieszkańców) (2022)[1][14]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W roku 1979 misjonarz z Wysp Marshalla rozpoczął regularną działalność na Nauru. Wkrótce jednak został za to deportowany[15]. W latach 80. XX w. pierwszym miejscowym wyznawcą został Humphrey Tatum. W 1982 roku zanotowano liczbę 4 głosicieli[16], a trzy lata później – 7[17]. Do roku 1995 na Nauru nie wolno było oficjalnie nauczać, głosząc „od domu do domu”. W 1995 roku władze zezwoliły rodowitym mieszkańcom na tę formę publicznej działalności kaznodziejskiej. W roku 1998 zanotowano liczbę 11 głosicieli[18]. Od roku 2000 do połowy roku 2007 rząd odmawiał pozwolenia na przyjazd zagranicznych misjonarzy i przedstawicieli Świadków Jehowy. W 2007 roku zagranicznym przedstawicielom tego wyznania wydano wizy na zwiedzanie kraju i spotkanie się z miejscowymi współwyznawcami. W lutym 2008 roku dwóch zagranicznych współwyznawców oficjalnie przybyło na Nauru na okres jednego roku[19]. W 2009 roku osiągnięto liczbę 15 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrały się 144 osoby. W 2010 roku zagraniczni współwyznawcy opuścili kraj – pozostało 13 miejscowych głosicieli. W roku 2013 było ich 20. Na Nauru nie ma oficjalnej religii państwowej. Konstytucja zapewnia wolność religijną, jednak rząd ogranicza to prawo w zakresie praktyk religijnych członkom tego wyznania, z których większość to pracownicy zagraniczni, zatrudnieni przez Nauruańską Korporację Fosforytową[20]. Zebrania zborowe w języku nauru odbywają się w Sali Królestwa w Aiwo[21]. Kongresy regionalne odbywają się w języku angielskim.

Świadkowie Jehowy na Niue[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii, w sekcji Świadkowie Jehowy na Niue.

Świadkowie Jehowy na Niue – społeczność wyznaniowa na Niue, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 22 głosicieli w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 74 osób (ponad 3% mieszkańców) (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1960 roku.

Świadkowie Jehowy na Norfolk[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Świadkowie Jehowy w Australii, w sekcji Świadkowie Jehowy na Norfolk.

Świadkowie Jehowy na Norfolk – społeczność wyznaniowa na Norfolk, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy. W 2020 działało 6 głosicieli[22], w związku pandemią COVID-19 rodzina powróciła do swego kraju, a na wyspie nie pozostał żaden głosiciel[23]. Biuro Oddziału nadzorujące działalność na wyspie znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w roku 1972.

Świadkowie Jehowy w Nowej Kaledonii[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Nowej Kaledonii – społeczność wyznaniowa w Nowej Kaledonii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 2636 głosicieli w 36 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 7256 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Numea i koordynuje działalność w Nowej Kaledonii oraz na terytorium Wallis i Futuna[24]. Działalność rozpoczęto w 1931 roku.

Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii – społeczność wyznaniowa w Nowej Zelandii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 14 669 głosicieli w 170 zborach. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 26 131 osób (2022)[1]. Biuro Krajowe znajduje się w Manurewa. Działalność rozpoczęto ok. 1890 roku.

Świadkowie Jehowy na Palau[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Palau – społeczność wyznaniowa na Palau, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 73 głosicieli (0,5% mieszkańców) w 2 zborach (angielskojęzycznym i palauańskojęzycznym). Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 164 osoby (1,4% mieszkańców) (2022)[1][25]. Biuro Oddziału w Barrigada na wyspie Guam[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W roku 1961 na wyspę Koror przybył pierwszy wyznawca – Merle Lowmaster[26]. W 1967 roku przybyło następnych dwoje misjonarzy, absolwentów Szkoły Gilead – Jeri i Amos Danielsowie[27]. W roku 1997 przybyli kolejni misjonarze – Janet Senas i Roger Konno[26]. W latach 80. XX wieku liczba głosicieli wahała się między 30 a 60, a w roku 2003 zbór liczył 106 głosicieli. W roku 1993 na Palau działało 6 misjonarzy, a w roku 1997 – 4[28]. W roku 2014 utworzono drugi zbór. Zebrania oraz kongresy regionalne odbywają się w języku angielskim i języku palau w miejscowej Sali Królestwa w Ocholochol koło Airai. W ostatnich latach na Palau działają również pionierzy, którzy przybyli z zagranicy[29].

Świadkowie Jehowy w Papui-Nowej Gwinei[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Papui-Nowej Gwinei – społeczność wyznaniowa w Papui-Nowej Gwinei, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 5197 głosicieli w 91 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 35 414 osoby (2022)[1]. Biuro Oddziału mieści się w Boroko w pobliżu Port Moresby[30]. Działalność rozpoczęto w 1932 roku.

Świadkowie Jehowy w Polinezji Francuskiej[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Polinezji Francuskiej – społeczność wyznaniowa w Polinezji Francuskiej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 3251 głosicieli (ok. 1,2% mieszkańców) w 45 zborach (43 zbory na Wyspach Towarzystwa – wszystkie na Tahiti, jeden zbór i jedna grupa na oddaleniu na Wyspach Tubuai, jeden zbór i dwie grupy na Markizach oraz kilka grup na Tuamotu i Wyspach Gambiera). Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 10 300 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Taravao[31]. Działalność zapoczątkowano w roku 1931.

Świadkowie Jehowy w Samoa[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Samoa.

Świadkowie Jehowy w Samoa – społeczność wyznaniowa w Samoa, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 545 głosicieli w 12 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 2748 osób (2022)[1]. Biuro Krajowe w Apii[32]. Działalność rozpoczęto w 1931 roku.

Świadkowie Jehowy w Samoa Amerykańskim[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Samoa Amerykańskim – społeczność wyznaniowa w Samoa Amerykańskim, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 154 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 647 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1938 roku.

Świadkowie Jehowy na Tokelau[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Tokelau – społeczność wyznaniowa na Tokelau, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 8 głosicieli w 1 zborze (2008)[d], którzy nadal napotykają trudności ze strony władz wyspy. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1974 roku.

Świadkowie Jehowy na Tonga[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy na Tonga.

Świadkowie Jehowy na Tonga – społeczność wyznaniowa na Tonga, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 211 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 647 osób (202#)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.

Świadkowie Jehowy w Tuvalu[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Tuvalu.

Świadkowie Jehowy w Tuvalu – społeczność wyznaniowa w Tuvalu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 97 głosicieli w 1 zborze. Na Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 210 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4]. Działalność rozpoczęto ok. 1980 roku.

Świadkowie Jehowy w Vanuatu[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Świadkowie Jehowy w Vanuatu.

Świadkowie Jehowy w Vanuatu – społeczność wyznaniowa w Vanuatu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 635 głosicieli w 13 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 3584 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[24]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.

Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna – społeczność wyznaniowa na Wallis i Futuna, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 66 głosicieli w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 212 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Numea w Nowej Kaledonii[24]. Działalność rozpoczęto w 1918 roku.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Cooka[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Wyspach Cooka – społeczność wyznaniowa na Wyspach Cooka, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 211 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 500 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Marshalla[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Wyspach Marshalla – społeczność wyznaniowa na Wyspach Marshalla, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 147 głosicieli w 4 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 708 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6]. Działalność rozpoczęto w 1962 roku.

Świadkowie Jehowy na Wyspach Salomona[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy na Wyspach Salomona – społeczność wyznaniowa na Wyspach Salomona, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 1631 głosicieli w 49 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 9317 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Honiara. Działalność rozpoczęto w roku 1953.

Jedna z Sal Zgromadzeń oraz niektóre Sale Królestwa w Australii i Oceanii

Statystyki za 2022 rok[edytuj | edytuj kod]

Podział krajów i terytoriów według danych opublikowanych w Sprawozdaniu z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2022[1].

Kraj (terytorium) Ludność Głosicieli Zbory Obecni na Pamiątce
Australia 26069000 71355 749 113915
Chuuk[e] 54000 32 2 180
Fidżi 909000 3186 62 12452
Guam[f] 172000 742 9 1892
Kiribati 123000 91 2 441
Kosrae[g] 8000 13 1 56
Nauru 11000 18 1 100
Niue[h] 2000 22 1 74
Nowa Kaledonia[i] 271000 2636 36 7265
Nowa Zelandia 4898000 14669 170 26131
Palau[j] 18000 73 2 164
Papua-Nowa Gwinea 9292000 5197 91 35414
Pohnpei[k] 37000 60 1 138
Rota[l][m] 3000 5 0 8
Saipan[n][o] 48000 226 3 564
Samoa 203000 545 12 2748
Samoa Amerykańskie[p] 55000 154 3 647
Tahiti[q][r] 280000 3251 45 10300
Tinian[s][t] 3000 10 1 30
Tonga 108000 211 3 647
Tuvalu 12000 97 1 210
Vanuatu 322000 635 13 3584
Wallis i Futuna[u] 11000 66 1 212
Wyspy Cooka[v] 18000 211 3 500
Wyspy Marshalla 60000 147 4 708
Wyspy Salomona 721000 1631 49 9317
Yap[w] 12000 34 1 132

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
  2. Świadkowie Jehowy w swoich sprawozdaniach umieszczają dane każdej z tych wysp (Rota, Saipan, Tinian) osobno.
  3. Świadkowie Jehowy w swych rocznych sprawozdaniach z działalności, umieszczają te terytoria oddzielnie.
  4. Sprawozdania z działalności na Tokelau są obecnie dołączane do sprawozdania z Nowej Zelandii.
  5. Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
  6. Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  7. Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
  8. Terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią.
  9. Terytorium zamorskie Francji.
  10. Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  11. Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
  12. Okręg administracyjny Marianów Północnych.
  13. Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  14. Okręg administracyjny Marianów Północnych.
  15. Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  16. Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  17. Wyspa należąca do Polinezji Francuskiej.
  18. Terytorium zamorskie Francji.
  19. Okręg administracyjny Marianów Północnych.
  20. Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
  21. Terytorium zamorskie Francji.
  22. Terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią.
  23. Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2022, jw.org.
  2. Nadzieja mojego życia – nigdy nie umrzeć, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lutego 1996, s. 30, ISSN 1234-1150.
  3. a b c d e f g Watchtower, Biuro Oddziału w Australii, jw.org [dostęp 2013-12-13].
  4. a b c d Watchtower, Biuro Oddziału na Fidżi, jw.org [dostęp 2013-12-13].
  5. a b c Watchtower, Biuro Oddziału na Guam, jw.org [dostęp 2015-11-16].
  6. a b c d e Sprawozdanie z Mikronezji, jw.org, 27 czerwca 2016 [dostęp 2016-06-27].
  7. Saipan – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  8. Rota – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  9. Tinian – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  10. Chuuk (Truk) – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  11. Pohnpei – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  12. Yap – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  13. Kosrae – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  14. Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Nauru, jw.org [dostęp 2023-01-19].
  15. Rocznik Świadków Jehowy 1997, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 250, ISBN 83-86930-08-X.
  16. Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, lipiec 1983, s. 14, ISSN 1234-1150.
  17. Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, maj 1986, s. 22, ISSN 1234-1150.
  18. Rocznik Świadków Jehowy 1999, s. 36, ISBN 83-86930-29-2.
  19. Bureau of Democracy, Human Rights and Labor, 2008 Report on International Religious Freedom – Nauru, U.S. Department of State [dostęp 2015-11-16] (ang.).
  20. Nauru United States Department of State, International Religious Freedom Report 2003, state.gov [dostęp 2015-11-16] (ang.).
  21. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-11-16].
  22. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2020, jw.org.
  23. Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Norfolk, jw.org.
  24. a b c Watchtower, Biuro Oddziału na Nowej Kaledonii, jw.org [dostęp 2015-01-08].
  25. Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Palau, jw.org [dostęp 2022-01-07].
  26. a b Rocznik Świadków Jehowy 1997, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 239.
  27. Co sobie obierzesz za cel życia?, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, styczeń 1987, s. 28-30, ISSN 1234-1150.
  28. Misjonarze z Mikronezji, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 1 marca 1993, s. 31, ISSN 1234-1150.
  29. Chętnie stawili się do dyspozycji — w Mikronezji, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 15 lipca 2014, s. 3-6, ISSN 1234-1150.
  30. Watchtower, Biuro Oddziału w Papui-Nowej Gwinei, jw.org [dostęp 2013-12-13].
  31. Watchtower, Biuro Oddziału na Tahiti, jw.org [dostęp 2015-11-16].
  32. Watchtower, Biuro Krajowe w Samoa, jw.org [dostęp 2015-11-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]