Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii
Świadkowie Jehowy w Australii i Oceanii – społeczności wyznaniowe, należące do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, działające na terenie państw i terytoriów zależnych Australii i Oceanii, liczące w 2022 roku łącznie 105 317 głosicieli[1].
Najwięcej Świadków Jehowy zamieszkuje: Australię (71,3 tys.), Nową Zelandię (14,7 tys.), Papuę-Nową Gwineę (5,2 tys.), Polinezję Francuską (3,2 tys.), Nową Kaledonię (2,6 tys.) i Wyspy Salomona (1,6 tys.)[1][a].
Historia Świadków Jehowy na terenie Australii i Oceanii[edytuj | edytuj kod]
Historia wyznania na tym kontynencie sięga roku 1884, kiedy to angielscy wyznawcy rozpoczęli działalność w Australii. Około roku 1890 do Nowej Zelandii dotarły pierwsze publikacje Towarzystwa Strażnica. W roku 1898 rozpoczęto tam regularną działalność kaznodziejską.
W roku 1900 do Australii wysłano pocztą 1000 traktatów. W 1904 roku otwarto australijskie Biuro Oddziału, które nadzorowało również działalność na wyspach południowego Pacyfiku oraz w krajach Azji Południowo-Wschodniej i w Chinach. W tym samym roku pierwsze publikacje Towarzystwa Strażnica dotarły z Australii na Fidżi. W roku 1913 przybyli tam pierwsi głosiciele ze Stanów Zjednoczonych. W 1914 roku rozpoczęto wyświetlanie filmu Fotodrama stworzenia w Australii, Nowej Zelandii i na Fidżi. Na Wallis i Futuna działalność zapoczątkowano w roku 1918. W 1919 roku cztery australijskie stacje radiowe emitowały program tego wyznania, a Joseph Franklin Rutherford przemawiał w Sydney do 12 tysięcy słuchaczy.
W 1930 roku działalność została zapoczątkowana na terenie obecnego Vanuatu oraz na Wyspach Cooka, w 1931 roku w Nowej Kaledonii, Samoa i na Tahiti, natomiast rok później w Papui-Nowej Gwinei. Na Tonga działalność zaczęto organizować w roku 1935. W 1938 roku w Samoa Amerykańskim w Pago Pago zatrzymał się Joseph Franklin Rutherford, i wraz z innymi współwyznawcami rozpowszechniał publikacje Świadków Jehowy. W 1939 roku Świadkowie Jehowy z Australii z powodu zakazu działalności w ich kraju uczestniczyli w kongresie w Nowej Zelandii.
W 1944 roku w Nowej Zelandii doszło do prześladowań religijnych z powodu zachowywania neutralności[2]. Na przełomie lat 40. i 50. XX w. Świadkowie Jehowy z Nowej Zelandii rozpoczęli działalność w Kiribati. W kwietniu 1947 roku na Fidżi przybyli misjonarze Szkoły Gilead. Utworzono wówczas pierwszy zbór w Suva składający się z 12 głosicieli. W następnym roku działalność na Guamie rozpoczęli filipińscy głosiciele, którzy pracowali na wyspie. W grudniu 1951 roku zorganizowali pierwszy tamtejszy zbór. W 1953 roku zapoczątkowano działalność na Wyspach Salomona. W 1958 roku otwarto Biuro Oddziału na Fidżi.
W 1960 roku rozpoczęto działalność na wyspie Saipan, na Marianach Północnych oraz na Niue. W następnym roku na Palau i w Mikronezji – na wyspie Chuuk i na Pohnpei, w roku 1962 na Wyspach Marshalla, a w roku 1964 na wyspie Yap. W 1963 roku na Fidżi zorganizowano międzynarodowy kongres pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina” dla wyznawców z wysp południowego Pacyfiku, w którym brało udział ponad 1080 osób z 24 krajów, a przemówienia wygłosili m.in. Frederick Franz i Grant Suiter z Ciała Kierowniczego. Dwa lata później po raz kolejny na kongresie pod hasłem „Owoce ducha” na Fidżi przemawiał Nathan Knorr, otwarto również nowe Biuro Oddziału i Salę Królestwa. Latem 1965 roku w Sydney odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Słowo prawdy”. W roku 1969 odbył się na Tahiti pierwszy kongres międzynarodowy pod hasłem „Pokój na ziemi”, a kolejny pod hasłem „Zwycięska wiara” w roku 1978. Od 1970 roku w Radiu WSZO (Złoty Głos Wysp Marshalla), rozpoczęto nadawanie cotygodniowego 15-minutowego przemówienia radiowego Jesteśmy Świadkami Jehowy!. W grudniu 1973 roku kongresy międzynarodowe pod hasłem „Boskie zwycięstwo” odbyły się w Australii, Nowej Zelandii oraz na Fidżi. Regularną działalność na Norfolk rozpoczęto w roku 1972, na Tokelau w 1974, a w 1979 na Nauru.
W latach 80. XX w. władze na wyspie Lifou zakazały Świadkom Jehowy zgromadzania się – bito ich za prowadzenie działalności kaznodziejskiej. W owym czasie w Tuvalu, a dokładnie na atolu Funafuti, rozpoczęto działalność kaznodziejską. Ponieważ nie było żadnego słownika języka tuvalu, misjonarz Świadków Jehowy sam zaczął go tworzyć. Słownik ten został opublikowany pod nazwą: Geoff i Jenny Jackson: An introduction to Tuvaluan. Pod koniec lat 80. XX w. przetłumaczono na język tuvalu książkę Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi.
W 1992 roku działalność podjęto też na wyspach Rota i Tinian. W 1994 roku otwarto Salę Zgromadzeń w nowozelandzkim mieście Auckland. W następnym roku na Guamie powiększono Biuro Oddziału wraz z nową drukarnią. W 1998 roku w Nowej Kaledonii otwarto nowe Biuro Oddziału oraz Salę Zgromadzeń, a w Brisbane, Melbourne i Sydney w Australii odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Boża droga życia”.
W 2000 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla uchodźców z różnych grup etnicznych w ich obozach na terenie Wysp Salomona. W roku 2002 w Papui-Nowej Gwinei powstały Sale Zgromadzeń w Gerehu i w Port Moresby, a w 2010 roku otwarto rozbudowane Biuro Oddziału z Salą Królestwa i Działem Tłumaczeń. W roku 2012 w nowozelandzkim Christchurch odbył się kongres specjalny pod hasłem „Strzeż swego serca!”. W roku 2014 w australijskim Melbourne odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!”. W 2018 roku w Port Moresby odbył się kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!”, w roku 2019 w Melbourne odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!”.
Lista wspólnot Świadków Jehowy w poszczególnych państwach Australii i Oceanii[edytuj | edytuj kod]
Świadkowie Jehowy w Australii[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Australii – społeczność wyznaniowa w Australii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 71 355 głosicieli należących do 739 zborów. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 113 915 osób (2022)[1]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Ingleburn. Miejscowa drukarnia rocznie produkuje ponad 18 mln czasopism w 55 językach używanych w krajach Pacyfiku[3]. Działalność rozpoczęto w 1884 roku.
Świadkowie Jehowy na Fidżi[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy na Fidżi – społeczność wyznaniowa na Fidżi, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 3186 głosicieli w 62 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 12 452 osoby (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva i koordynuje działalność Świadków Jehowy z Fidżi, Kiribati, Nauru, Tuvalu i Vanuatu[4]. Działalność rozpoczęto w 1904 roku.
Świadkowie Jehowy na Guam[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy na Guam – społeczność wyznaniowa na Guam, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 742 głosicieli w 9 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 1892 osoby (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada[5][6]. Działalność rozpoczęto w roku 1948.
Świadkowie Jehowy w Kiribati[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Kiribati – społeczność wyznaniowa w Kiribati, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 91 głosicieli w 2 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 441 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4]. Działalność rozpoczęto w roku 1948.
Świadkowie Jehowy na Marianach Północnych[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy na Marianach Północnych – społeczność wyznaniowa na Marianach Północnych, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca licząca 241 głosicieli w 4 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 602 osoby. Na Saipanie – 226 głosicieli w 3 zborach, 564 osoby zgromadziły się na uroczystości Wieczerzy Pańskiej; na wyspie Rota – 5 głosicieli, na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 8 osób; na wyspie Tinian – 10 głosicieli, 1 zbór, 30 osób zgromadziło się na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (2022)[b][1][7][8][9][1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6][5]. Działalność rozpoczęto w 1960 roku.
Świadkowie Jehowy w Mikronezji[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Mikronezji – społeczność wyznaniowa w Mikronezji, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 139 głosicieli w 5 zborach (w tym: Chuuk – 32 (2 zbory), Pohnpei – 60 (1 zbór), Yap – 34 (1 zbór) i Kosrae – 13 (1 zbór)[10][11][12][13])[c]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2022 roku zgromadziło się w całej Mikronezji 506 osób (z tego: 138 na Pohnpei, 180 na Chuuk, 132 na Yap i 56 na Kosrae) (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6][5]. Działalność rozpoczęto w roku 1961.
Świadkowie Jehowy na Nauru[edytuj | edytuj kod]
Świadkowie Jehowy na Nauru – społeczność wyznaniowa na Nauru, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 18 głosicieli, (ok. 0,19% mieszkańców) w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 100 osób (ok. 1% mieszkańców) (2022)[1][14]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W roku 1979 misjonarz z Wysp Marshalla rozpoczął regularną działalność na Nauru. Wkrótce jednak został za to deportowany[15]. W latach 80. XX w. pierwszym miejscowym wyznawcą został Humphrey Tatum. W 1982 roku zanotowano liczbę 4 głosicieli[16], a trzy lata później – 7[17]. Do roku 1995 na Nauru nie wolno było oficjalnie nauczać, głosząc „od domu do domu”. W 1995 roku władze zezwoliły rodowitym mieszkańcom na tę formę publicznej działalności kaznodziejskiej. W roku 1998 zanotowano liczbę 11 głosicieli[18]. Od roku 2000 do połowy roku 2007 rząd odmawiał pozwolenia na przyjazd zagranicznych misjonarzy i przedstawicieli Świadków Jehowy. W 2007 roku zagranicznym przedstawicielom tego wyznania wydano wizy na zwiedzanie kraju i spotkanie się z miejscowymi współwyznawcami. W lutym 2008 roku dwóch zagranicznych współwyznawców oficjalnie przybyło na Nauru na okres jednego roku[19]. W 2009 roku osiągnięto liczbę 15 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrały się 144 osoby. W 2010 roku zagraniczni współwyznawcy opuścili kraj – pozostało 13 miejscowych głosicieli. W roku 2013 było ich 20. Na Nauru nie ma oficjalnej religii państwowej. Konstytucja zapewnia wolność religijną, jednak rząd ogranicza to prawo w zakresie praktyk religijnych członkom tego wyznania, z których większość to pracownicy zagraniczni, zatrudnieni przez Nauruańską Korporację Fosforytową[20]. Zebrania zborowe w języku nauru odbywają się w Sali Królestwa w Aiwo[21]. Kongresy regionalne odbywają się w języku angielskim.
Świadkowie Jehowy na Niue[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy na Niue – społeczność wyznaniowa na Niue, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 22 głosicieli w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 74 osób (ponad 3% mieszkańców) (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1960 roku.
Świadkowie Jehowy na Norfolk[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy na Norfolk – społeczność wyznaniowa na Norfolk, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy. W 2020 działało 6 głosicieli[22], w związku pandemią COVID-19 rodzina powróciła do swego kraju, a na wyspie nie pozostał żaden głosiciel[23]. Biuro Oddziału nadzorujące działalność na wyspie znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w roku 1972.
Świadkowie Jehowy w Nowej Kaledonii[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy w Nowej Kaledonii – społeczność wyznaniowa w Nowej Kaledonii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 2636 głosicieli w 36 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 7256 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Numea i koordynuje działalność w Nowej Kaledonii oraz na terytorium Wallis i Futuna[24]. Działalność rozpoczęto w 1931 roku.
Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Nowej Zelandii – społeczność wyznaniowa w Nowej Zelandii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 14 669 głosicieli w 170 zborach. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 26 131 osób (2022)[1]. Biuro Krajowe znajduje się w Manurewa. Działalność rozpoczęto ok. 1890 roku.
Świadkowie Jehowy na Palau[edytuj | edytuj kod]
Świadkowie Jehowy na Palau – społeczność wyznaniowa na Palau, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 73 głosicieli (0,5% mieszkańców) w 2 zborach (angielskojęzycznym i palauańskojęzycznym). Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 164 osoby (1,4% mieszkańców) (2022)[1][25]. Biuro Oddziału w Barrigada na wyspie Guam[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W roku 1961 na wyspę Koror przybył pierwszy wyznawca – Merle Lowmaster[26]. W 1967 roku przybyło następnych dwoje misjonarzy, absolwentów Szkoły Gilead – Jeri i Amos Danielsowie[27]. W roku 1997 przybyli kolejni misjonarze – Janet Senas i Roger Konno[26]. W latach 80. XX wieku liczba głosicieli wahała się między 30 a 60, a w roku 2003 zbór liczył 106 głosicieli. W roku 1993 na Palau działało 6 misjonarzy, a w roku 1997 – 4[28]. W roku 2014 utworzono drugi zbór. Zebrania oraz kongresy regionalne odbywają się w języku angielskim i języku palau w miejscowej Sali Królestwa w Ocholochol koło Airai. W ostatnich latach na Palau działają również pionierzy, którzy przybyli z zagranicy[29].
Świadkowie Jehowy w Papui-Nowej Gwinei[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Papui-Nowej Gwinei – społeczność wyznaniowa w Papui-Nowej Gwinei, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 5197 głosicieli w 91 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 35 414 osoby (2022)[1]. Biuro Oddziału mieści się w Boroko w pobliżu Port Moresby[30]. Działalność rozpoczęto w 1932 roku.
Świadkowie Jehowy w Polinezji Francuskiej[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy w Polinezji Francuskiej – społeczność wyznaniowa w Polinezji Francuskiej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 3251 głosicieli (ok. 1,2% mieszkańców) w 45 zborach (43 zbory na Wyspach Towarzystwa – wszystkie na Tahiti, jeden zbór i jedna grupa na oddaleniu na Wyspach Tubuai, jeden zbór i dwie grupy na Markizach oraz kilka grup na Tuamotu i Wyspach Gambiera). Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 10 300 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Taravao[31]. Działalność zapoczątkowano w roku 1931.
Świadkowie Jehowy w Samoa[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Samoa – społeczność wyznaniowa w Samoa, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 545 głosicieli w 12 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 2748 osób (2022)[1]. Biuro Krajowe w Apii[32]. Działalność rozpoczęto w 1931 roku.
Świadkowie Jehowy w Samoa Amerykańskim[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Samoa Amerykańskim – społeczność wyznaniowa w Samoa Amerykańskim, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 154 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 647 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1938 roku.
Świadkowie Jehowy na Tokelau[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy na Tokelau – społeczność wyznaniowa na Tokelau, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 8 głosicieli w 1 zborze (2008)[d], którzy nadal napotykają trudności ze strony władz wyspy. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1974 roku.
Świadkowie Jehowy na Tonga[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy na Tonga – społeczność wyznaniowa na Tonga, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 211 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 647 osób (202#)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.
Świadkowie Jehowy w Tuvalu[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Tuvalu – społeczność wyznaniowa w Tuvalu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 97 głosicieli w 1 zborze. Na Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 210 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[4]. Działalność rozpoczęto ok. 1980 roku.
Świadkowie Jehowy w Vanuatu[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy w Vanuatu – społeczność wyznaniowa w Vanuatu, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 635 głosicieli w 13 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 3584 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Suva na Fidżi[24]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.
Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy na Wallis i Futuna – społeczność wyznaniowa na Wallis i Futuna, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 66 głosicieli w 1 zborze. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 212 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Numea w Nowej Kaledonii[24]. Działalność rozpoczęto w 1918 roku.
Świadkowie Jehowy na Wyspach Cooka[edytuj | edytuj kod]
- Zobacz więcej w artykule
Świadkowie Jehowy na Wyspach Cooka – społeczność wyznaniowa na Wyspach Cooka, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 211 głosicieli w 3 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 500 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Ingleburn w Australii[3]. Działalność rozpoczęto w 1930 roku.
Świadkowie Jehowy na Wyspach Marshalla[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy na Wyspach Marshalla – społeczność wyznaniowa na Wyspach Marshalla, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 147 głosicieli w 4 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 708 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Barrigada na wyspie Guam[6]. Działalność rozpoczęto w 1962 roku.
Świadkowie Jehowy na Wyspach Salomona[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Świadkowie Jehowy na Wyspach Salomona – społeczność wyznaniowa na Wyspach Salomona, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca 1631 głosicieli w 49 zborach. Na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 9317 osób (2022)[1]. Biuro Oddziału znajduje się w Honiara. Działalność rozpoczęto w roku 1953.
-
Sala Zgromadzeń w Wattle Grove w Australii
-
Sala Królestwa w Barham w Australii...
-
... w Joondanna...
-
... w Leeton
-
... w Napier w Nowej Zelandii.
Statystyki za 2022 rok[edytuj | edytuj kod]
Podział krajów i terytoriów według danych opublikowanych w Sprawozdaniu z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2022[1].
Kraj (terytorium) | Ludność | Głosicieli | Zbory | Obecni na Pamiątce |
---|---|---|---|---|
Australia | 26069000 | 71355 | 749 | 113915 |
Chuuk[e] | 54000 | 32 | 2 | 180 |
Fidżi | 909000 | 3186 | 62 | 12452 |
Guam[f] | 172000 | 742 | 9 | 1892 |
Kiribati | 123000 | 91 | 2 | 441 |
Kosrae[g] | 8000 | 13 | 1 | 56 |
Nauru | 11000 | 18 | 1 | 100 |
Niue[h] | 2000 | 22 | 1 | 74 |
Nowa Kaledonia[i] | 271000 | 2636 | 36 | 7265 |
Nowa Zelandia | 4898000 | 14669 | 170 | 26131 |
Palau[j] | 18000 | 73 | 2 | 164 |
Papua-Nowa Gwinea | 9292000 | 5197 | 91 | 35414 |
Pohnpei[k] | 37000 | 60 | 1 | 138 |
Rota[l][m] | 3000 | 5 | 0 | 8 |
Saipan[n][o] | 48000 | 226 | 3 | 564 |
Samoa | 203000 | 545 | 12 | 2748 |
Samoa Amerykańskie[p] | 55000 | 154 | 3 | 647 |
Tahiti[q][r] | 280000 | 3251 | 45 | 10300 |
Tinian[s][t] | 3000 | 10 | 1 | 30 |
Tonga | 108000 | 211 | 3 | 647 |
Tuvalu | 12000 | 97 | 1 | 210 |
Vanuatu | 322000 | 635 | 13 | 3584 |
Wallis i Futuna[u] | 11000 | 66 | 1 | 212 |
Wyspy Cooka[v] | 18000 | 211 | 3 | 500 |
Wyspy Marshalla | 60000 | 147 | 4 | 708 |
Wyspy Salomona | 721000 | 1631 | 49 | 9317 |
Yap[w] | 12000 | 34 | 1 | 132 |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
- ↑ Świadkowie Jehowy w swoich sprawozdaniach umieszczają dane każdej z tych wysp (Rota, Saipan, Tinian) osobno.
- ↑ Świadkowie Jehowy w swych rocznych sprawozdaniach z działalności, umieszczają te terytoria oddzielnie.
- ↑ Sprawozdania z działalności na Tokelau są obecnie dołączane do sprawozdania z Nowej Zelandii.
- ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
- ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
- ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
- ↑ Terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią.
- ↑ Terytorium zamorskie Francji.
- ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
- ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
- ↑ Okręg administracyjny Marianów Północnych.
- ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
- ↑ Okręg administracyjny Marianów Północnych.
- ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
- ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
- ↑ Wyspa należąca do Polinezji Francuskiej.
- ↑ Terytorium zamorskie Francji.
- ↑ Okręg administracyjny Marianów Północnych.
- ↑ Terytoria zależne Stanów Zjednoczonych.
- ↑ Terytorium zamorskie Francji.
- ↑ Terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią.
- ↑ Stan wchodzący w skład Sfederowanych Stanów Mikronezji.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2022, jw.org .
- ↑ Nadzieja mojego życia – nigdy nie umrzeć, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lutego 1996, s. 30, ISSN 1234-1150 .
- ↑ a b c d e f g Watchtower, Biuro Oddziału w Australii, jw.org [dostęp 2013-12-13] .
- ↑ a b c d Watchtower, Biuro Oddziału na Fidżi, jw.org [dostęp 2013-12-13] .
- ↑ a b c Watchtower, Biuro Oddziału na Guam, jw.org [dostęp 2015-11-16] .
- ↑ a b c d e Sprawozdanie z Mikronezji, jw.org, 27 czerwca 2016 [dostęp 2016-06-27] .
- ↑ Saipan – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Rota – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Tinian – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Chuuk (Truk) – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Pohnpei – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Yap – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Kosrae – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Nauru, jw.org [dostęp 2023-01-19] .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1997, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 250, ISBN 83-86930-08-X .
- ↑ Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, lipiec 1983, s. 14, ISSN 1234-1150 .
- ↑ Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, maj 1986, s. 22, ISSN 1234-1150 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1999, s. 36, ISBN 83-86930-29-2 .
- ↑ Bureau of Democracy , Human Rights and Labor , 2008 Report on International Religious Freedom – Nauru, U.S. Department of State [dostęp 2015-11-16] (ang.).
- ↑ Nauru United States Department of State , International Religious Freedom Report 2003, state.gov [dostęp 2015-11-16] (ang.).
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-11-16] .
- ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2020, jw.org .
- ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Norfolk, jw.org .
- ↑ a b c Watchtower, Biuro Oddziału na Nowej Kaledonii, jw.org [dostęp 2015-01-08] .
- ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Palau, jw.org [dostęp 2022-01-07] .
- ↑ a b Rocznik Świadków Jehowy 1997, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 239 .
- ↑ Co sobie obierzesz za cel życia?, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, styczeń 1987, s. 28-30, ISSN 1234-1150 .
- ↑ Misjonarze z Mikronezji, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 1 marca 1993, s. 31, ISSN 1234-1150 .
- ↑ Chętnie stawili się do dyspozycji — w Mikronezji, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 15 lipca 2014, s. 3-6, ISSN 1234-1150 .
- ↑ Watchtower, Biuro Oddziału w Papui-Nowej Gwinei, jw.org [dostęp 2013-12-13] .
- ↑ Watchtower, Biuro Oddziału na Tahiti, jw.org [dostęp 2015-11-16] .
- ↑ Watchtower, Biuro Krajowe w Samoa, jw.org [dostęp 2015-11-16] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Watchtower, Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1995, ISBN 83-903551-0-8 [dostęp 2019-12-31] .
- Sprawozdania z działalności Świadków Jehowy na całym świecie, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 1951–2009, ISSN 1234-1150 .
- Watchtower, Zwiedzanie Biur Oddziałów, jw.org [dostęp 2015-11-14] .