Język kiribati
| Taetae ni kiribati | |
| Obszar | Kiribati oraz Fidżi, Nauru i Wysp Cooka, a także mniejszości narodowe w USA i Tokelau. |
| Liczba mówiących | 67-70 tys. |
| Ranking | poza rankingiem |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki austronezyjskie *Języki oceaniczne **Języki mikronezyjskie ***Język kiribati |
| Pismo | łacińskie |
| Status oficjalny | |
| język urzędowy | Kiribati |
| Regulowany przez | Kiribati Language Board |
| ISO 639-2 | gil |
| ISO 639-3 | gil |
| SIL | GLB |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata |
|
Język kiribati (wymawiane kiribas, inna nazwa: język gilbertański, także: język tungaru) – język mikronezyjski (z grupy języków oceanicznych), używany przez ok. 67-70 tys. mieszkańców wysp Kiribati oraz Fidżi, Nauru i Wysp Cooka, a także mniejszości narodowe w USA i Tokelau.
Wyróżnia się w nim dwa główne dialekty, północny i południowy, a także kilka drobniejszych gwar lokalnych, m.in.: Tarawa.
Język kiribati zapisywany jest alfabetem łacińskim, dostosowanym do dźwięków tego języka. Posiada 13 liter.
Alfabet kiribati[edytuj | edytuj kod]
a b e i k m n ng o r t u w
Wszystkie dźwięki wymawiane jak w j.polskim, z wyjątkiem:
- t - jak s, /s/
- w - jak ł, /w/
|
|||||
