Przejdź do zawartości

(5) Astraea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(5) Astraea
Ilustracja
Porównanie rozmiarów Astraei i Ceres
Odkrywca

Karl Ludwig Hencke

Data odkrycia

8 grudnia 1845

Numer kolejny

5

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

2,5755 au

Mimośród

0,1917

Peryhelium

2,0816 au

Aphelium

3,0693 au

Okres obiegu
wokół Słońca

4 lata 48 dni 17 godzin

Średnia prędkość

18,39 km/s

Inklinacja

5,37°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

167×123×82 km

Masa

2,4 × 1018 kg

Średnia gęstość

ok. 2,7 g/cm3

Okres obrotu

(16 h 48 min) h

Albedo

0,227

Jasność absolutna

6,85m

Typ spektralny

Typ S

Średnia temperatura powierzchni

śred. ~167K
max. (-10 °C) 263 K

Satelity naturalne

brak danych

(5) Astraea – piąta w kolejności odkrycia planetoida z pasa planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza.

Odkrycie i nazwa

[edytuj | edytuj kod]

Planetoida została odkryta przez pruskiego astronoma amatora Karla Ludwiga Henckego w dniu 8 grudnia 1845 roku w Drezdenku. Była to pierwsza odkryta po 38 latach przerwy planetoida. Później nastąpił prawdziwy „wysyp” odkryć kolejnych podobnych obiektów. Król pruski – w uznaniu zasług – nagrodził odkrywcę Astraei roczną pensją w wysokości 1200 marek[1].

Nazwa planetoidy pochodzi od imienia Astrei (Astraei), córki Zeusa i bogini sprawiedliwości Temidy.

Orbita

[edytuj | edytuj kod]

Orbita planetoidy (5) Astraea nachylona jest pod kątem 5,37° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,19. Ciało to krąży w średniej odległości 2,58 j.a wokół Słońca, na co potrzebuje 4 lat i 49 dni.

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

Jest to ciało, którego wielkość wynosi 167×123×82 km, jest więc to obiekt o nieregularnym kształcie, odbijający stosunkowo dużo światła słonecznego – albedo(5) Astraei wynosi 0,23, jej absolutna wielkość gwiazdowa sięga natomiast 6,85m. Na podstawie badań przeprowadzonych przez satelitę IRAS okres obrotu tego ciała określono na 16 godzin i 48 minut, oś obrotu nachylona jest do płaszczyzny orbity planetoidy pod kątem 33°. Astraea składa się w dużej części z kompozytów żelazowo-niklowych z domieszkami magnezu i krzemu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Astronomical Sport with Bigger and Better Telescopes. [w:] Strona misji Dawn [on-line]. Jet Propulsion Laboratory. [dostęp 2016-10-18]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]