Przejdź do zawartości

Temida (tytanida)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Temida
Θέμις
bogini sprawiedliwości, prawa i wiecznego porządku
Ilustracja
Występowanie

mitologia grecka

Atrybuty

róg obfitości, waga, miecz, opaska na oczach

Siedziba

Olimp

Teren kultu

starożytna Grecja

Rodzina
Ojciec

Uranos

Matka

Gaja

Mąż

Zeus

Dzieci

Hory (Eunomia, Dike, Ejrene), Astraja, Eridanos

Temida (gr. Θέμις Thémis, łac. Themis) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie sprawiedliwości, prawa i wiecznego porządku.

Temida uchodziła za córkę Uranosa i Gai. Zanim Zeus poślubił Herę, pojął za małżonkę Temidę. Z ich związku narodziły się trzy hory[1]Eunomia, Dike, Ejrene[2] – oraz trzy Mojry (według popularniejszej teorii Mojry istniały wraz z Chaosem i po nim), a także dziewica Astraja (uosobienie sprawiedliwości) oraz nimfa rzeki Erydanu (Eridanos)[3]. Niektórzy podają, że owocem tego związku miały być Hesperydy[4].

Według mitografów i filozofów Temida miała być główną doradczynią Zeusa. Przypisuje się jej między innymi, że to ona radziła Zeusowi wziąć skórę z Amaltei. Według Jana Parandowskiego przewidziała wojnę trojańską[5]. Jako jedyna z pierwszej generacji bóstw, pozostała na Olimpie. Tradycyjnie Temida była przedstawiana z wagą i mieczem, niekiedy z opaską na oczach[1]. Opaska na oczach symbolizuje bezstronność. W wielu miastach greckich miała świątynie, często w pobliżu świątyń Gai lub Demeter[1].

Figura Temidy w Sądzie Rejonowym w Gdańsku

Figury Temidy często występują na sali sądowej. Jej postać widnieje także na pieczęci stanowej Nowego Jorku. W Polsce można ją zobaczyć w herbie Janowca Wielkopolskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c J. Parandowski, Mitologia, Poznań 1989, s. 121.
  2. J. Parandowski, Mitologia, Warszawa 1978, s. 159.
  3. P. Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, s. 341.
  4. Hesperydy, w: A. Adamowicz i in., Encyklopedyja powszechna, T. 11, Gui.–Hof., s. 710.
  5. J. Parandowski, Mitologia, Poznań 1989, s. 174.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adamowicz A. i in.: Encyklopedyja powszechna. T. 11: Gui.–Hof. Warszawa: 1862.
  • Grimal P.: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: 1987. ISBN 83-04-01069-0.
  • Parandowski J.: Mitologia. Warszawa: 1978.
  • Parandowski J.: Mitologia. Poznań: 1989. ISBN 83-210-0677-9.
  • Temida. WIEM (encyklopedia). [dostęp 2012-02-11].