1 Batalion Grenadierów (Legiony Polskie we Włoszech)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
9 lutego 1797 |
| Tradycje | |
| Nadanie sztandaru |
25 marca 1797[1] |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| Wojny napoleońskie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
1 Batalion Grenadierów – polski oddział wojskowy Legionów Polskich we Włoszech.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]9 lutego 1797 roku w Mediolanie utworzono 1 batalion grenadierów, który wszedł w skład Legionu Polskiego Posiłkowego Lombardii[2].
15 maja 1797 roku gen. Bonaparte podjął decyzję o reorganizacji Legionów. Powstać miały dwa legiony polskie po trzy bataliony. Miejsce batalionów specjalnościowych zajęły bataliony mieszane. Każdy batalion posiadał na kompanię grenadierską, strzelecką oraz osiem fizylierskich[3].
W marcu 1799 ponownie utworzono batalion grenadierów. Rozwiązano na początku 1800 roku. Jego dowódcą był major Kazimierz Małachowski i od 198 czerwca 1799 mjr Downarowicz[2]
23 października 1800 roku w ramach Legii Włoskiej utworzono batalion grenadierski. W jego skład weszły wydzielone kompanie grenadierskie I.-VII batalionu. Dowódcą batalionu został Jan Konopka. Legia podzielona została na dwie brygady, a batalion znalazł się w strukturze 2 Brygady.
Dowódcy batalionu
[edytuj | edytuj kod]- Ludwik Dembowski
- Jan Strzałkowski
- --
- mjr Kazimierz Małachowski
- mjr Downarowicz – od czerwca 1799
- --
Mundur grenadierów
[edytuj | edytuj kod]Jan Henryk Dąbrowski, w rozmowach z rządem Republiki Lombardzkiej ustalił, że "ubiory, odznaki wojskowe i organizacja tego korpusu winny być w miarę możności zbliżone do zwyczajów Polaków". Grenadierzy posiadali mundur wzorowany na polskiej kawalerii narodowej[4]. Były to granatowe spodnie i kurtki z karmazynowymi wyłogami, kołnierzem, mankietami i połami[a]. Pierwsi grenadierzy wystąpili przed władzami lombardzkimi w kapeluszach[5]. Wkrótce jednak zamieniono je na rogatywki z czarnym barankiem bez daszka[6]. Przypinano do nich kokardy francuskie. Na początku XIX w. weszły w życie wysokie i usztywnione rogatywki z okutym daszkiem i podpinką.
Chorągiew
[edytuj | edytuj kod]Chorągiew[b] batalionu grenadierów z wyobrażeniem granatów o czterech płomieniach umieszczonych w rogach na skośnie ułożonych ramionach krzyża oraz pośrodku czapki frygijskiej. Dokoła niej napisy: REPUBLIQUE FRANCAISE/PREMIERE LEGION POLONAISE. Ramiona skośnego krzyża ciemnoniebieskie, kontury ich oraz środek białe, pola między ramionami krzyża czerwone, narożniki karmazynowe. Chorągiew przeznaczona była dla legii polskiej i przekazana przez rząd francuski 25 listopada 1800 roku. Według oryginalnych rysunków, znajdujących się w Musee de l'Armee w Paryżu. Na rysunkach tych są uwagi, że na odwrocie chorągwi mają być napisy w języku polskim. Każda chorągiew miała kosztować 400 franków. Miała posiadać wymiary 150 × 150 cm[7].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pachoński 1985 ↓, s. 153.
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 152.
- ↑ Pachoński 1985 ↓, s. 158.
- ↑ Zubek 2011 ↓, s. 14.
- ↑ Żygulski (jun.) i Wielecki 1988 ↓, s. 50.
- ↑ Zubek 2011 ↓, s. 15.
- ↑ Gembarzewski 1962 ↓, s. 326.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie od wieku XI do roku 1960, T. 2 od 1697 do 1794 roku. Warszawa: 1962.
- Jan Pachoński: Generał Jan Henryk Dąbrowski 1755–1818. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07252-3.
- Zdzisław Żygulski (jun.), Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
- [red.] Waldemar Zubek: Konferencja "Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010". Materiały pokonferencyjne. Zeszyty Raszyńskie 1/2011, 2011. ISBN 978-83-931067-2-1.
- Legiony Polskie we Włoszech. napoleon.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].