Al-Araf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Al-Araf
Znaczenie nazwy

Wzniesione krawędzie, Przegrody

Numer

7

Liczba aja

206

Miejsce objawienia

Mekka

Al-A’raf w Kaligrafii Arabskiej

Al-Araf (po arabsku: ٱلأعراف, al-ʾAʿrāf; znaczenie: Wzniesienia, Wzniesione Krawędzie[1], Przegrody[2]) – siódma sura Koranu. Sura ta ma 206 wersetów (ajat) i jest jedną z dłuższych sur Koranu. Została objawiona w Mekce, pod koniec okresu mekkańskiego, czyli ok. 618–620 n.e.[3]

Pochodzenie nazwy[edytuj | edytuj kod]

Nazwa sury wywodzi się z wersetu 46:

  • W tłumaczeniu Józefa Bielawskiego: „Między nimi jest zasłona, a na wzniesionych krawędziach – ludzie, którzy poznają wszystkich po ich znamionach. Oni będą wołać do mieszkańców Ogrodu: „Pokój wam!” Oni tam jednak nie wchodzą, chociaż bardzo tego pragną.”[1]
  • W tłumaczeniu Musy Çaxarxana Czachorowskiego: „Pomiędzy nimi będzie zasłona, a na przegrodach ludzie, którzy rozpoznają każdego po jego znamionach. Oni zawołają do mieszkańców Raju: „Pokój wam!” Nie wchodzą jednak do niego, ale bardzo tego pragną.”[2]

Warto podkreślić, że (podobnie jak w przypadków nazw większości sur w Koranie), nazwa Al-Araf nie opisuje tematu całej sury. Jest swego rodzaju słowem-kluczem, którego zwyczajowo używano, aby odróżnić tę surę od innych[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tłumaczenie znaczenia Świętego Koranu wg Józefa Bielawskiego [online], www.planetaislam.com [dostęp 2021-07-01].
  2. a b Przekład Musa Çaxarxan Czachorowski, Koran, 2018.
  3. a b TheLastDialogue, Surah Al Araf Summary [online], The Last Dialogue, 6 marca 2019 [dostęp 2021-07-01] (ang.).