Przejdź do zawartości

Władysław Polański

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Chaplin2222 (dyskusja | edycje) o 04:08, 22 lis 2009. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Order Virtuti Militari
Order Virtuti Militari

Szablon:Polski żołnierz infobox Władysław Polański (ur. 1924) – polski wojskowy, generał dywizji Wojska Polskiego, zastepca szefa Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego, komendant Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego (1972–1989), członek Rady Naczelnej ZBoWiD (1979–1990).

Życiorys

Podczas II wojny światowej żołnierz 1. Armii Wojska Polskiego. Brał udział w walkach na szlaku Lublin – Warszawa – Wał Pomorski. Po wojnie zajmował wiele wysokich stanowisk w instytucjach centralnych Ministerstwa Obrony Narodowej (m.in. był dyrektorem Wydawnictwa MON) oraz w aparacie politycznym wojska. W latach 60. XX w. szef Zarządu Propagandy i Agitacji Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego – zastępca szefa GZP WP.

W październiku 1963 awansowany do stopnia generała brygady (nominację wręczył w Belwederze Przewodniczący Rady Państwa PRL gen. dyw. Aleksander Zawadzki). Jeden z animatorów komunistycznej propagandy w trakcie wydarzeń marca 1968. W latach 1969–1972 sekretarz Rady Wyższego Szkolnictwa Wojskowego.

Następnie przez 17 lat sprawował funkcję komendanta Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego (1972–1989). W październiku 1973 awansowany do stopnia generała dywizji (nominację wręczył w Belwederze I sekretarz KC PZPR Edward Gierek). 18 listopada 1989 pożegnany przez ministra obrony narodowej gen. armii Floriana Siwickiego w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej. 28 grudnia 1989 roku przekazał obowiązki komendanta WAP gen. bryg. prof. Mieczysławowi Michalikowi.

W książce "Generałowie" z 1992 gen. Edwin Rozłubirski przywołał nazwisko Władysława Polańskiego jako przykład karygodnej praktyki awansowania w okresie PRL do stopni generalskich oficerów – politruków, którzy nigdy nie dowodzili liniową jednostką wojskową.

Członek PPR, a od 1948 - PZPR. Wielokrotnie był członkiem instancji partyjnych na różnych szczeblach w wojsku. Delegat na VII i VIII Zjazd PZPR. W latach 1975–1981 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR, a w latach 1979–1990 członek Rady Naczelnej ZBoWiD. Wieloletni członek Komitetu Redakcyjnego kwartalnika historii wojskowości Wojskowy Przegląd Historyczny.

Odznaczenia i wyróżnienia

Publikacje

  • Wł. Polański (red.), W. Bańka, I. Wichrowska, Efektywność procesu kształcenia w wyższej uczelni wojskowej, Wojskowa Akademia Polityczna im. F. Dzierżyńskiego, Warszawa 1978
  • Wł. Polanski, Jubileusz 35-lecia Wojskowej Akademii Politycznej /w/ Wojsko Ludowe, 1986, nr 12
  • Wł. Polański, słowo wstępne /w/ M. Jurek, E. Skrzypkowski, Konfrontacje: tradycjonalizm a współczesność w wychowaniu wojskowym, Wydawnictwo MON, Warszawa 1965
  • Wł. Polański, O partyjności nauki /w/ Zeszyty naukowe WAP, Warszawa 1979
  • Wł. Polański, Polsko - radzieckie braterstwo broni /w/ ZSRR-Polska: przyjaźń, współpraca, pomoc wzajemna: materiały konferencji naukowej poświęconej 30-leciu układu o przyjaźni, pomocy wzajemnej i współpracy powojennej pomiędzy ZSRR i PRL, Książka i Wiedza, Warszawa 1976
  • Wł. Polański, Przyczyny i konsekwencje klęski wrześniowej /w/ Ideologia i polityka, 1979, nr 7/8, ss. 46-55
  • Wł. Polański, Układ Warszawski w obronie pokoju i socjalizmu /w/ Nowe drogi, Warszawa 1982
  • Wł. Polański, Wielka Socjalistyczna Rewolucja Październikowa - początek ery socjalizmu i komunizmu, Wojskowa Akademia Polityczna im. F. Dzierżyńskiego, Warszawa 1977
  • Wł. Polański, Wojskowa Akademia Polityczna - głównym ośrodkiem kształcenia i wychowania aparatu partyjno-politycznego sił zbrojnych /w/ Wojskowy Przegląd Historyczny, 1974, nr 2, s. 243
  • Wł. Polański, Wojskowa Akademia Polityczna w 35-lecie Ludowego Wojska Polskiego i Roku Nauki Polskiej /w/ Badania społeczne w wojsku, 1973, nr 5, ss. 22-38

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  • A. Ciupiński – Wojskowa Akademia Polityczna im. Feliksa Dzierżyńskiego, 1951-1986, Wojskowa Akademia Polityczna, Warszawa 1986, ss. 50, 187, 194
  • J. Eisler, Polski rok 1968, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2006, s. 478
  • L. Grot, T. Konecki, E. Nalepa – Pokojowe dzieje Wojska Polskiego, Warszawa 1988; ss. 91, 361
  • M. Jędrzejko i inni, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej(1989 - 2002), Wyd.: von borowiecky, Warszawa 2002
  • H. P. Kosk, Generalicja Polska, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków - Warszawa 2001, s. 93
  • L. Kowalski, Generałowie, Wydawnictwo PAX, Warszawa 1992, s. 197
  • L. Kowalski , Generał ze skazą, Wydawnictwo Rytm, Warszawa 2001, ss. 207-208
  • J. Kuczyński, Żyć i filozofować, Książka i Wiedza, Warszawa 1969, s. 376
  • P. Machcewicz, "Monachijska menażeria": walka z Radiem Wolna Europa 1950-1989, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2007, s. 222
  • P. Martell, G. P. Hayes, World military leaders, Bowker, New York 1974
  • B. Noszczak, "Sacrum" czy "profanum"?: spór o istotę obchodów milenium polskiego (1949-1966), Towarzystwo Naukowe Warszawskie, Warszawa 2002, s. 200
  • P. Osęka, Syjoniści, inspiratorzy, wichrzyciele: obraz wroga w propagandzie marca 1968, Żydowski Instytut Historyczny, Warszawa 1999
  • S. Rosołowski, Z dziejów kultury intelektualnej Wojska Polskiego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1980; ss. 442, 472, 476
  • Nowe drogi, 1976, tom 30, s. 157 (skład Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR wybranej na VII Zjeździe PZPR w grudniu 1975)
  • VII Kongres ZBoWiD, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1985
  • Wojsko Ludowe, 1987, nr 12, s. 7
  • Wojskowy Przegląd Historyczny, 1987, nr 3 (121), str. 220
  • Wojskowy Przegląd Historyczny, 1990, nr 1-2 (131-132), str. 276

Szablon:Bibliografia stop

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Polański&oldid=19294500”