Przejdź do zawartości

Alfred Siebeneichen

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred Siebeneichen
Alfred Siebeneycher-Siebeneichen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1895
Łódź

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1964
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie

Rodzice

Ludwik, Matylda

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę
Multimedia w Wikimedia Commons

Alfred Walter Siebeneichen, od 1918 do 1933 Siebeneycher-Siebeneichen (ur. 24 marca 1895 w Łodzi[1], zm. 5 lipca 1964 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy, działacz narodowy i gospodarczy, publicysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Ludwika i Matyldy z Adamów[2]. W 1914 r. ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców w Łodzi[3]. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do Armii Imperium Rosyjskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w roku 1918, został absolwentem Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie z 1924 r. oraz Akademii Handlowej w Poznaniu (22 sierpnia 1930)[4]. W latach 20. XX wieku był starszym referentem w Wydziale Handlu Wewnętrznego Ministerstwa Przemysłu i Handlu[5]. Od 1928 r. był pracownikiem wydziału handlowego w Komisariacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku. Uczestniczył w rokowaniach II Rzeczypospolitej z Wolnym Miastem Gdańsk i Królestwem Rumunii (styczeń 1937[6]). Należał do Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, zasiadał w komitecie redakcyjnym „Rocznika Gdańskiego”, był prezesem sekcji strzeleckiej klubu sportowego Gedania Gdańsk, działał w Związku Strzeleckim, Związku Polaków. W Gdańsku przebywał do 1935 r. Po powrocie do Warszawy z dniem 22 listopada 1935 r. został powołany na stanowiska Naczelnika Wydziału w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. W 1936 r. przewodniczył polskiej komisji podczas narady polskiej i niemieckiej komisji rządowej do spraw wzajemnego obrotu towarowego[7]. Z dniem 11 grudnia 1936 r. został powołany na stanowisko Naczelnego Dyrektora Polskiego Instytutu Rozrachunkowego w Warszawie[8]. Do 31 maja 1930 r. jego tożsamość brzmiała Alfred Siebeneycher-Siebeneichen[9]. Był autorem publikacji o tematyce gospodarczej, publikował w czasopiśmie „Przemysł i Handel”[10]. Wygłosił wykład pt. Konkurencja portów bałtyckich podczas Kursu o Pomorzu, zorganizowanego przez Instytut Bałtycki dla publicystów i dziennikarzy w styczniu 1930 r.[11] Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów trzytomowej Podręcznej encyklopedii handlowej wydanej w 1931 r. w Poznaniu[12].

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 r. wyjechał początkowo do Bukaresztu, a następnie Belgradu, gdzie zajmował się windykacją polskich należności[13]. We Francji w okresie od 1 września 1940 do 9 marca 1944 r. pracował w Polskim Czerwonym Krzyżu jako kierownik biura administracyjno-finansowego Biura Centralnego. Aresztowany został przez Niemców (SiPo Paryż) 9 marca 1944 r. w St. Nizier du Moucherotte i od 8 kwietnia 1944 do 5 maja 1945 r. był przetrzymywany w obozie koncentracyjnym Mauthausen[14]. Po zakończeniu wojny, 4 września 1946 r. powrócił do Polski. Po powrocie, od 20 września 1946 do 31 października 1952 r. był zatrudniony w Narodowym Banku Polskim na stanowisku Dyrektora Departamentu Zagranicznego, następnie od 1 listopada 1952 r. w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W okresie od 1949 do 1958 r. był Członkiem Rady Nadzorczej Banku Handlowego w Warszawie S.A.[15] W dniu 2 lipca 1947 r. uzyskał stopień magistra nauk ekonomiczno-handlowych na Akademii Handlowej w Poznaniu[16].

Od 1921 r. był mężem Janiny z Przybyłowskich (1899–1977)[17][18].

Zmarł 5 lipca 1962 r. w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 299a-1-21)[18].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Służba informacyjno-gospodarcza w Polsce a zagranica
  • Reglamentacja handlu w Polsce (1920)
  • Gdańsk a Polska na tle gospodarczych postanowień Traktatu, konwencji i umów (1923)
  • Rozwój czy upadek portu gdańskiego (1926)
  • La Pologne et le développement du port de Dantzig (1926)
  • Kredyt krótkoterminowy dla handlu (1928)
  • Życie gospodarcze Wolnego Miasta Gdańska (1928)
  • Udział Gdańska w handlu zagranicznym Polski (1929)
  • Zehnjährige Entwicklung des Danziger Hafens (1929)
  • Le port de Dantzig (1929)
  • Konkurencja portów bałtyckich (1930)
  • Spór o Gdynię (1930, współautor: Henryk Strasburger)
  • Handel międzynarodowy na Bałtyku (Le commerce international sur la mer Baltique, Tomy 1-3) (1930, współautorzy: Wojciech Stopczyk, Henryk Strasburger)
  • Danzig–Gdynia (1933)
  • Rola Gdańska w życiu gospodarczym Polski (1935)
  • Zagadnienia walutowe i technika rozliczeń międzynarodowych (1953, współautor: Stanisław Raczkowski)
  • Finanse przedsiębiorstw handlowych (1953, współautor: Tadeusz Wojciechowski)

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Alfred Walter Siebeneichen. [w:] Internetowy polski słownik biograficzny [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2017-01-29].
  2. ↑ Osoby o nazwisku „Adam” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2015-05-02].
  3. ↑ Odpis matury Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Łodzi – w posiadaniu autora.
  4. ↑ Kopia dyplomu magisterskiego Akademii Handlowej w Poznaniu z 5.07. 1947 r.
  5. ↑ Pismo Dyrektora Departamentu Ministerstwa Przemysłu i Handlu z dnia 1.06.1921 r – mianowanie na urząd starszego referenta Departamentu IV z ciągłością od 11.06.1918 r.
  6. ↑ Polsko-rumuńskie rokowania handlowe. [dostęp 2015-05-02].
  7. ↑ Ustalanie kontyngentu wywozowego do Niemiec. „Ilustrowana Republika”, s. 4, nr 106 z 18 kwietnia 1936. 
  8. ↑ Odpis pisma Ministerstwa Przemysłu i Handlu z dnia 11.12.1936 r. podpisane przez Ministra Antoniego Romana (w posiadaniu autora).
  9. ↑ Pamiętnik A. Siebeneichena. 1962, maszynopis.
  10. ↑ Przegląd wydawnictw zawodowych. „Przegląd Techniczny”, s. 57, nr 11 z 17 marca 1920. 
  11. ↑ Kurs o Pomorzu dla publicystów i dziennikarzy. „Gazeta Lwowska”, s. 4, nr 295 z 22 grudnia 1929. 
  12. ↑ Maciejewski 1931 ↓.
  13. ↑ Pamiętnik A. Siebeneichena, Warszawa, 1962 r., maszynopis.
  14. ↑ Pamiętnik syna A. Siebeneichena, Arolsen Arc, maszynopis, 2016.
  15. ↑ Landau Z., Tomaszewski J., Bank Handlowy w Warszawie S.A. Historia i rozwój 1870-1970. PWPW, Warszawa 1972, s. 228.
  16. ↑ Dyplom uzyskania tytułu magistra nauk ekonomiczno-handlowych Akademii Handlowej w Poznaniu (kopia w posiadaniu autora).
  17. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiez kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 276. [dostęp 2021-10-01].
  18. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: SIEBENEICHENOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-10-01].
  19. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 36.
  20. ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 338 „za zasługi w służbie państwowej”.
  21. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie państwowej”.
  22. ↑ M.P. z 1932 r. nr 12, poz. 16 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfred_Siebeneichen&oldid=75007881”