Alija Mustafina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alija Mustafina
Ilustracja
Alija Mustafina w sierpniu 2016 r.
Pełne imię i nazwisko

Alija Fargatowna Mustafina

Data i miejsce urodzenia

30 września 1994
Jegorjewsk

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

163 cm

Informacje klubowe
Klub

CSKA Moskwa

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Rosja
złoto Londyn 2012 gimnastyka
(poręcze)
złoto Rio de Janeiro 2016 gimnastyka
(poręcze)
srebro Londyn 2012 gimnastyka
(wielobój druż.)
srebro Rio de Janeiro 2016 gimnastyka
(wielobój druż.)
brąz Londyn 2012 gimnastyka
(wielobój ind.)
brąz Londyn 2012 gimnastyka
(ćwiczenia wolne)
brąz Rio de Janeiro 2016 gimnastyka
(wielobój ind.)
Mistrzostwa świata
złoto Rotterdam 2010 wielobój ind.
złoto Rotterdam 2010 wielobój druż.
złoto Antwerpia 2013 równoważnia
srebro Rotterdam 2010 skok
srebro Rotterdam 2010 poręcze
srebro Rotterdam 2010 wolne[1]
srebro Doha 2018 wielobój druż.
brąz Antwerpia 2013 wielobój ind.
brąz Antwerpia 2013 poręcze
brąz Nanning 2014 wielobój druż.
brąz Nanning 2014 równoważnia
brąz Nanning 2014 wolne
Mistrzostwa Europy
złoto Birmingham 2010 wielobój druż.
złoto Moskwa 2013 wielobój ind.
złoto Moskwa 2013 poręcze
złoto Berno 2016 wielobój druż.
złoto Berno 2016 równoważnia
srebro Birmingham 2010 poręcze
srebro Birmingham 2010 równoważnia
srebro Bruksela 2012 wielobój druż.
srebro Sofia 2014 poręcze
brąz Sofia 2014 wielobój druż.
brąz Sofia 2014 równoważnia
brąz Berno 2016 poręcze
Igrzyska Europejskie
złoto Baku 2015 wielobój ind.
złoto Baku 2015 wielobój druż.
złoto Baku 2015 poręcze
srebro Baku 2015 wolne
Uniwersjada
złoto Kazan 2013 wielobój ind.
złoto Kazan 2013 wielobój druż.
złoto Kazan 2013 poręcze
srebro Kazan 2013 równoważnia
Odznaczenia
Order Przyjaźni Oder Honoru

Alija Fargatowna Mustafina, ros. Алия Фаргатовна Мустафина (ur. 30 września 1994 w Jegorjewsku) – rosyjska gimnastyczka i trenerka kadry narodowej juniorek, mistrzyni i czterokrotna medalistka Igrzysk Olimpijskich w Londynie, mistrzyni i trzykrotna medalistka Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro, trzykrotna mistrzyni świata i pięciokrotna mistrzyni Europy. W 2013 roku, została trzykrotną mistrzynią i srebrną medalistką na Letniej Uniwersjadzie w Moskwie. W 2015, wygrała trzy złota i jedno srebro na Igrzyskach Europejskich w Baku. Jest obecnie 6. najbardziej utytułowaną zawodniczką w historii Mistrzostw świata w gimnastyce sportowej oraz 13. najbardziej utytułowaną gimnastyczką w historii Igrzysk Olimpijskich.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Mustafina urodziła się 30 września 1994 roku w rosyjskim mieście Jegorjewsk. Jej ojciec, Fargat Mustafin, był brązowym medalistą XXI Igrzysk Olimpijskich w Montrealu, natomiast matka, Jelena Mustafina, jest nauczycielką fizyki w szkole średniej. Jej młodsza siostra, Naila, należała do rosyjskiej kadry narodowej juniorek w gimnastyce sportowej[2].

3 listopada 2016 roku, Mustafina wzięła ślub. Jej mężem został rosyjski bobsleista Aleksiej Zajcew, z którym jest w związku od połowy 2015 roku[3].

W styczniu 2017 roku, Alija ogłosiła, że spodziewa się dziecka[4], jednak wciąż planuje powrót do treningu i udział w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio[5]. Córka Alii, Alisa Mustafina-Zajcewa przyszła na świat w czerwcu 2017 roku[6].

W 2018 roku, Mustafina potwierdziła plotki na temat rozwodu z mężem[7].

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

2007[edytuj | edytuj kod]

Mustafina dołączyła do kadry juniorek w 2007 roku. W marcu, wystąpiła na międzynarodowych zawodach Gymnix w kanadyjskim Montrealu, gdzie zajęła drugie miejsce w wieloboju indywidualnym z notą 58,825[8]. Miesiąc później, powtórzyła swój wynik podczas Pucharu Stelli Zacharowej w Kijowie[9].

We wrześniu, Alija wzięła udział w międzynarodowych zawodach juniorek w Jokohamie, gdzie po raz trzeci zajęła drugie miejsce w wieloboju oraz wygrała srebrne medale na wszystkich czterech przyrządach, uzyskując noty 14,750 w skoku, 15,250 na poręczach, 15,450 na równoważni oraz 14,100 w ćwiczeniach wolnych[10].

2008[edytuj | edytuj kod]

Mustafina była częścią kadry narodowej juniorek na Mistrzostwach Europy w Clermont-Ferrand, gdzie zdobyła złoto w wieloboju drużynowym oraz srebro w wieloboju indywidualnym z notą 60,300. W finałach na przyrządach, Alija zajęła czwarte miejsce na poręczach (14,475) i w ćwiczeniach wolnych (14,375)[11].

W listopadzie, wzięła udział w zawodach rangi seniorek podczas Pucharu Massilia w Marsylii, gdzie zajęła szóste miejsce w wieloboju indywidualnym (57,300), czwarte w skoku (13,950) i drugie w ćwiczeniach wolnych (14,925)[12].

2009[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2009, Mustafina po raz kolejny wystąpiła w rangach seniorek, tym razem podczas Mistrzostw Rosji w Briańsku, gdzie zdobyła złoto w wieloboju indywidualnym z notą 58,550. Zajęła również drugie miejsce na poręczach (15,300), pierwsze na równoważni (14,950) oraz trzecie w ćwiczeniach wolnych (14,700)[13]. W lipcu, Alija zajęła drugie miejsce podczas Pucharu Japonii w Tokio[14]. Miesiąc później, wygrała złoto w wieloboju podczas Pucharu Rosji w Penzie. Mustafina pokonała zarówno zawodniczki rangi juniorek jak i seniorek, zyskując wysoką notę 59,434[15].

W grudniu, Mustafina wygrała konkurencję wieloboju indywidualnego (z wynikiem 57,350) podczas Gimnazjady w Katarze. W finałach na przyrządach, zdobyła złote medale na poręczach (14,825), równoważni (14,175) i w ćwiczeniach wolnych (14,575) oraz srebro w skoku (13,900)[16][17].

2010[edytuj | edytuj kod]

Mustafina Wszechstronny Mistrz Świata 2010
Mustafina Wszechstronny Mistrz Świata 2010

Mustafina rozpoczęła karierę w rangach seniorek w 2010 roku. Po zdobyciu srebrnego medalu na równoważni podczas Pucharu Świata w Paryżu[18], pojechała na drużynowe Mistrzostwa Europy w Birmingham, gdzie Rosjanki zdobyły drużynowe złoto[19]. W indywidualnych finałach na przyrządach, wywalczyła srebrne medale na poręczach i równoważni[20].

W październiku, Alija była kluczową zawodniczką rosyjskiej kadry narodowej na Mistrzostwach Świata w Rotterdamie. Zapisała się w historii gimnastyki sportowej jako pierwsza zawodniczka od 1996 roku, która zakwalifikowała się do wszystkich możliwych finałów, plasując się na pierwszej lokacie w wieloboju, skoku i ćwiczeniach wolnych, czwartej na poręczach oraz szóstej na równoważni. W finale drużynowym, Mustafina uzyskała łączny wynik 60.932, dzięki czemu Rosja wygrała złoto, pokonując Amerykanki i Chinki[21]. W finale wieloboju indywidualnego, wygrała kolejny tytuł mistrzyni świata z rezultatem 61.032[22]. W finałach na przyrządach, zdobyła srebrne medale w skoku (15.066), na poręczach (15.600)[23] i ćwiczeniach wolnych (14.766) oraz uplasowała się na siódmym miejscu na równoważni (po upadku) z wynikiem 13.766. Alija zakończyła zawody z pięcioma medalami jako najbardziej udekorowana gimnastyczka Mistrzostw Świata w Rotterdamie.

2011[edytuj | edytuj kod]

Mustafina na Pucharze świata w Paryżu w 2011 r.

W marcu 2011 roku, Mustafina zdobyła dwa złote medale na poręczach i równoważni na Pucharze Świata w Paryżu oraz srebrny medal w skoku[24], po czym wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Berlinie, gdzie zakwalifikowała się pierwsza w wieloboju z wynikiem 59.750, pierwsza na równoważni i poręczach, druga na ćwiczeniach wolnych i trzecia w skoku[25]. Podczas pierwszej rotacji w finale wieloboju indywidualnego, Alija doznała kontuzji przedniego wiązadła krzyżowego podczas skoku[26]. Kilka dni później, przeszła operację w Straubingu[27].

Mustafina wróciła do zawodów dziewięć miesięcy później podczas Pucharu Woronina w Moskwie, gdzie uplasowała się na czwartej lokacie w wieloboju i wygrała srebrny medal na poręczach[28].

2012[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2012 roku, Alija wzięła udział w Mistrzostwach Rosji, gdzie wygrała złoto w wieloboju indywidualnym z wynikiem 59.533 oraz złoto na poręczach uzyskując punktację 16.220[29][30]. Dwa miesiące później, wystąpiła na Mistrzostwach Europy w Brukseli, gdzie zdobyła srebrny medal w konkurencji drużynowej, uzyskując wyniki 15.166 w skoku, 15.833 na poręczach i 13.933 na ćwiczeniach wolnych[31].

Londyn 2012[edytuj | edytuj kod]

Mustafina (w środku) po zwycięstwie na Igrzyskach Olimpijskich z He Kexin (po prawej, srebro) i Elizabeth Tweddle (brąz).

Alija Mustafina reprezentowała Rosyjską Federację na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie. 31 lipca, zdobyła srebrny medal w wieloboju drużynowym. Uzyskała wyniki 15.233 w skoku, 15.700 na poręczach, 14.533 na równoważni oraz 14.800 na ćwiczeniach wolnych[32].

2 sierpnia, Mustafina wzięła udział w finale wieloboju indywidualnego, gdzie otrzymała punktację 15.233 w skoku, 16.100 na poręczach, 13.633 na równoważni (po upadku) oraz 14.600 na ćwiczeniach wolnych. Ostatecznie upasowała się na trzecim miejscu, zdobywając brązowy medal z łącznym wynikiem 59.566[33].

6 sierpnia, Alija zdobyła złoty medal w finale na poręczach, gdzie uzyskała wynik 16.133, pokonując tym samym mistrzynię olimpijską z 2008 roku He Kexin oraz mistrzynię świata z 2010 roku Beth Tweddle, które uplasowały się na drugiej i trzeciej pozycji[34]. Dzień później, wygrała brązowy medal na ćwiczeniach wolnych z wynikiem 14.900[35].

Mustafina zakończyła Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 z czterema medalami, będąc tym samym najbardziej udekorowaną gimnastyczką w Londynie.

W grudniu, Mustafina otrzymała tytuł najlepszej sportsmenki w Rosji[36].

2013[edytuj | edytuj kod]

Po zdobyciu trzeciego tytułu mistrzyni Rosji, Mustafina wygrała wielobój na Indywidualnych Mistrzostwach Europy w Moskwie z wynikiem 59.032, następnie zdobyła złoto w finale na poręczach uzyskując punktację 15.300[37][38].

W lipcu, Alija reprezentowała Rosję na Letniej Uniwersjadzie w Kazanie, gdzie pomogła w zdobyciu drużynowego złota z wynikami 14.950 w skoku, 15.000 na poręczach, 15.200 na równoważni i 13.700 na ćwiczeniach wolnych[39]. W finale wieloboju indywidualnego, uzyskała łączną notę 57.900, otrzymując tym samym tytuł mistrzyni[40]. W finałach na przyrządach, zdobyła złoto na poręczach i srebro na równoważni[41].

W październiku, Mustafina wzięła udział w swoich drugich Mistrzostwach Świata w Antwerpii, gdzie po niezbyt udanych kwalifikacjach, zdołała zakwalifikować się do finałów wieloboju, poręczy oraz równoważni[42]. W finale wieloboju, zyskała wyniki 14.841 w skoku, 15.233 na poręczach, 14.133 na równoważni oraz 14.566 na ćwiczeniach wolnych, dzięki czemu wygrała brązowy medal z łączną punktacją 58.865[43]. W finale na poręczach, uzyskała notę 15.033, po raz drugi plasując się na trzeciej pozycji. Zakończyła zawody w finale na równoważni, gdzie otrzymała tytuł mistrzyni świata z wynikiem 14.900[44][45][46]. Tym samym, Mustafina dołączyła do ścisłej listy zawodniczek, które zdobyły medal na Mistrzostwach Świata na każdym przyrządzie[47].

2014[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2014 roku, Alija Mustafina po raz kolejny obroniła tytuł mistrzyni Rosji. Pomimo kontuzji kostki, wystąpiła na Mistrzostwach Europy w Sofii, gdzie zakwalifikowała się do finałów na poręczach i równoważni. W finale wieloboju drużynowego, pomogła kadrze rosyjskiej w zdobyciu brązowego medalu[48], po czym uplasowała się na drugiej pozycji na poręczach oraz trzeciej na równoważni.

Podczas kwalifikacji Mistrzostw Świata w Nanning, Alija uzyskała noty 14.900 w skoku, 15.166 na poręczach, 14.308 na równoważni oraz 14.500 na ćwiczeniach wolnych. Zakwalifikowała się do finału wieloboju na drugim miejscu z wynikiem 58.874 oraz trzech finałów na przyrządach. W finale drużynowym, zdobyła brązowy medal z kadrą rosyjską, plasując się za Amerykankami i Chinkami[49]. W finale wieloboju indywidualnego, Mustafina miała świetne wyniki w skoku i na poręczach, zyskując 15.100 i 15.041, jednak miała kilka błędów na równoważni (14.341) i doświadczyła upadku na ćwiczeniach wolnych (13.433), przez co uplasowała się na czwartej pozycji. W finałach na przyrządach, wygrała dwa brązowe medale na równoważni (14.166) i wolnych (14.733) oraz zajęła piąte miejsce na poręczach z wynikiem 15.100[50]. Z łączną ilością jedenastu medali zdobytych w swej karierze na Mistrzostwach Świata, Alija została dziewiątą najbardziej udekorowaną gimnastyczką w historii.

W grudniu 2014 roku, Sergiej Starkin został nowym trenerem Mustafiny[51].

2015[edytuj | edytuj kod]

Przez kontuzje, Alija nie startowała w Mistrzostwach Rosji oraz Europy. Powróciła do zawodów w lipcu 2015 roku na Igrzyskach Europejskich w Baku, gdzie zdobyła złoty medal z kadrą rosyjską (w składzie z Wiktoriją Komową i Sedą Tutchaljan). W finale wieloboju indywidualnego, zdobyła tytuł mistrzyni z wynikiem 58.566[52], po czym wygrała złoto na poręczach i srebro na ćwiczeniach wolnych.

We wrześniu, Mustafina wycofała się z udziału w Mistrzostwach Świata w Glasgow z powodu bólów kręgosłupa[53].

2016[edytuj | edytuj kod]

Alija Mustafina wróciła do zawodów na Mistrzostwach Rosji w Penzie, gdzie zdobyła srebro w wieloboju drużynowym oraz brązowe medale na poręczach i równoważni. W czerwcu, wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Bernie, gdzie zakwalifikowała się na pierwszych miejscach do finałów na poręczach i równoważni z wynikami 15.166 i 14.733. W finale drużynowym, uzyskała noty 15.333 na poręczach, 14.800 na równoważni oraz 13.466 na ćwiczeniach wolnych, dzięki czemu Rosja wygrała złoto z przewagą pięciu punktów[54]. W finale na poręczach, Mustafina wykonała nieco łatwiejszy układ niż zwykle i zdobyła brązowy medal z wynikiem 15.100. Zakończyła zawody w finale na równoważni, gdzie zdobyła złoto z notą 15.100[55], zyskując piąty tytuł mistrzyni Europy i swój dwunasty medal Mistrzostw Europy.

Rio de Janeiro 2016[edytuj | edytuj kod]

Mustafina (po prawej) z kadrą Rosji po zdobyciu srebrnego medalu w finale drużynowym na Igrzyskach Olimpijskich w Rio.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro, Mustafina zakwalifikowała się do finału wieloboju z wynikiem 58.098, pomimo upadku na równoważni. Zakwalifikowała się również do finału na poręczach z wynikiem 15.833. 9 sierpnia, Alija pomogła kadrze rosyjskiej w zdobyciu srebrnego medalu w wieloboju drużynowym, gdzie uzyskała ogólny wynik 60.024, otrzymując punktację 15.133 w skoku, 15.933 na poręczach, 14.958 na równoważni i 14.000 na ćwiczeniach wolnych. Był to jej piąty medal olimpijski w karierze.

11 sierpnia, Mustafina wystąpiła w finale wieloboju indywidualnego. Po pierwszych dwóch rotacjach, plasowała się na pierwszym miejscu z wynikami 15.200 w skoku i 15.666 na poręczach, jednak błędy na równoważni i ćwiczeniach wolnych sprawiły, że spadła na trzecią lokatę z ogólnym wynikiem 58.665[56]. Wygrała drugi medal w Rio, a zarazem swój szósty medal olimpijski.

14 sierpnia, Mustafina wystąpiła w finale ćwiczeń na poręczach. Z notą 15,900 obroniła tytuł mistrzyni olimpijskiej w tej konkurencji[57].

2017-2018[edytuj | edytuj kod]

Mustafina wznowiła treningi we wrześniu 2017 roku, trzy miesiące po porodzie[58][59]. Powróciła do zawodów w kwietniu 2018 roku na Mistrzostwach Rosji w Kazanie, gdzie zdobyła złoto w finale drużynowym oraz zakwalifikowała się do finałów w wieloboju, na poręczach, równoważni oraz ćwiczeniach wolnych. Podczas finałów, uplasowała się na czwartej pozycji w wieloboju[60] oraz zajęła szóste miejsce na poręczach i czwarte na równoważni, rezygnując ze startu na ćwiczeniach wolnych.

W maju, Mustafina planowała wyjazd na Puchar Świata do Osijeku[61], jednak została zmuszona do wycofania się z zawodów z powodu niewielkiej kontuzji łękotki[62].

W październiku, wzięła udział w Mistrzostwach Świata w Katarze. W kwalifikacjach, uzyskała noty 14.433 na poręczach, 13.233 na równoważni i 13.200 na ćwiczeniach wolnych[63]. W finale drużynowym, dostała punktację 14.500 na poręczach, 13.266 na równoważni i 13.066 na wolnych, dzięki czemu kadra rosyjska znalazła się na drugim miejscu[64]. Zdobywając swój 12. medal Mistrzostw Świata, Mustafina jest obecnie 6. najbardziej utytułowaną gimnastyczką w historii.

2019-2021[edytuj | edytuj kod]

W marcu, Alija startowała w Mistrzostwach Rosji w Penzie, gdzie zdobyła złoto drużynowe oraz dwa brązowe medale w wieloboju indywidualnym i na ćwiczeniach wolnych[65]. Kilka tygodni później, wzięła udział w Pucharze Świata w Stuttgarcie, gdzie uplasowała się na piątej lokacie po upadku na równoważni[66]. Tydzień później, wygrała złoto w wieloboju na Pucharze Świata w Birmingham[67][68], po czym dołączyła do kadry rosyjskiej na Mistrzostwa Europy w Szczecinie, z których następnie zrezygnowała[69].

W maju, Rosyjski Związek Gimnastyczny ogłosił, że Mustafina, wraz z Angieliną Mielnikową i Aleksandrą Szczekoldiną, będzie reprezentowała Rosję na Igrzyskach Europejskich w Mińsku. Miesiąc później doznała kontuzji kostki, przez co zmuszona była do wycofania się z zawodów[70].

W lipcu, Alija wzięła udział w treningach kadry narodowej w Tokio w ramach przygotowań do nadchodzących Igrzysk Olimpijskich.

W sierpniu, Mustafina zrezygnowała z udziału zarówno w Pucharze Rosji[71], jak i Mistrzostwach Świata w Stuttgarcie[72].

Mustafina ogłosiła zakończenie kariery 8 czerwca 2021 roku podczas Pucharu Rosji w Nowosybirsku[73].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2021 roku, Mustafina została główną trenerką rosyjskiej kadry gimnastycznej juniorek[74][75].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Zawody Miasto Miejsce Konkurencja Punktacja
2010 Mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham 1 Wielobój drużynowo 169.700
2010 Mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham 2 Ćwiczenia na poręczach 15.050
2010 Mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham 2 Ćwiczenia na równoważni 14.375
2010 Mistrzostwa świata Holandia Rotterdam 1 Wielobój drużynowo 175.397
2010 Mistrzostwa świata Holandia Rotterdam 1 Wielobój indywidualnie 61.032
2010 Mistrzostwa świata Holandia Rotterdam 2 Skok 15.066
2010 Mistrzostwa świata Holandia Rotterdam 2 Ćwiczenia na poręczach 15.600
2010 Mistrzostwa świata Holandia Rotterdam 2[1] Ćwiczenia wolne 14.766
2012 Mistrzostwa Europy Belgia Bruksela 2 Wielobój drużynowo 175.536
2012 Igrzyska Olimpijskie Wielka Brytania Londyn 1 Ćwiczenia na poręczach 16.133
2012 Igrzyska Olimpijskie Wielka Brytania Londyn 2 Wielobój drużynowo 178.530
2012 Igrzyska Olimpijskie Wielka Brytania Londyn 3 Wielobój indywidualnie 59.566
2012 Igrzyska Olimpijskie Wielka Brytania Londyn 3 Ćwiczenia wolne 14.900
2013 Mistrzostwa Europy Rosja Moskwa 1 Wielobój indywidualnie 59.032
2013 Mistrzostwa Europy Rosja Moskwa 1 Ćwiczenia na poręczach 15.300
2013 Mistrzostwa świata Belgia Antwerpia 1 Ćwiczenia na równoważni 14.900
2013 Mistrzostwa świata Belgia Antwerpia 3 Wielobój indywiedualnie 58.856
2013 Mistrzostwa świata Belgia Antwerpia 3 Ćwiczenia na poręczach 15.033
2014 Mistrzostwa Europy Bułgaria Sofia 2 Ćwiczenia na poręczach 15.266
2014 Mistrzostwa Europy Bułgaria Sofia 3 Wielobój drużynowo 169.329
2014 Mistrzostwa Europy Bułgaria Sofia 3 Ćwiczenia na równoważni 14.733
2014 Mistrzostwa świata Nanning 3 Wielobój drużynowo 171.462
2014 Mistrzostwa świata Nanning 3 Ćwiczenia na równoważni 14.166
2014 Mistrzostwa świata Nanning 3 Ćwiczenia wolne 14.733
2016 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Berno 1 Wielobój drużynowo 175.212
2016 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Berno 1 Ćwiczenia na równoważni 15.100
2016 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Berno 3 Ćwiczenia na poręczach 15.100
2016 Igrzyska Olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 1 Poręcze 15.900
2016 Igrzyska Olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 2 Wielobój drużynowo 176.688
2016 Igrzyska Olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 3 Wielobój indywidualnie 58.665
2018 Mistrzostwa Świata Katar Doha 2 Wielobój drużynowo 162.863

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Order Przyjaźni (13 sierpnia 2012) – za wielki wkład w rozwój kultury fizycznej i sportu, wysokie osiągnięcia sportowe na zawodach XXX Olimpiady 2012 roku w mieście Londynie (Wielka Brytania)[76]
  • Order Honoru (25 sierpnia 2016) – za wysokie osiągnięcia sportowe na Igrzyskach XXXI Olimpiady 2016 w mieście Rio de Janeiro (Brazylia), wykazując wolę zwycięstwa i determinację[77]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Ex aequo z Diana Chelaru.
  2. ↑ Jessica McBride, Aliya Mustafina’s Parents, Farhat & Yelena: 5 Fast Facts You Need to Know [online], Heavy.com, 12 sierpnia 2016 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  3. ↑ Amanda Turner, Mustafina Marries Bobsledder Zaitsev [online], International Gymnast Magazine Online, 3 listopada 2016 [dostęp 2020-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-04] (ang.).
  4. ↑ Amanda Turner, Motherhood Ahead for Mustafina [online], International Gymnast Magazine Online, 12 stycznia 2017 [dostęp 2020-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02] (ang.).
  5. ↑ Patricia C. Duffy, Report: Mustafina returning to gymnastics after giving birth [online], Inside Gymnastics Magazine, 29 sierpnia 2017 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  6. ↑ Nick Zaccardi, Russian gymnast Aliya Mustafina gives birth to daughter [online], NBC Sports, 14 czerwca 2017 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  7. ↑ Gymnast Aliya Mustafina divorces bobsledder Alexei Zaitsev [online], PenzaNews, 29 kwietnia 2018 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  8. ↑ The Leading Source of Gymnastics News [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2022-07-17] (ang.).
  9. ↑ International Gymnast Magazine Online - Foreigners Dominate Zakharova Cup [online], web.archive.org, 21 października 2013 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-21].
  10. ↑ International Gymnast Magazine Online - Bross, Tanaka Take Junior International [online], web.archive.org, 27 marca 2012 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-27].
  11. ↑ Archiwum: Wyniki 27. Mistrzostw Europy w gimnastyce sportowej kobiet [online], web.archive.org [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-20].
  12. ↑ International Gymnast Magazine Online - Jiang Leads Chinese Sweep at Massilia Cup [online], web.archive.org, 21 października 2013 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-21].
  13. ↑ International Gymnast Magazine Online - Russia Picks Women's Squad for Europeans [online], web.archive.org, 21 października 2013 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-21].
  14. ↑ International Gymnast Magazine Online - Huang, Uchimura Win Japan Cup All-Around [online], web.archive.org, 21 października 2013 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-21].
  15. ↑ International Gymnast Magazine Online - Mustafina, Ryazanov Win Russian Cup Titles [online], web.archive.org, 13 sierpnia 2012 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-13].
  16. ↑ International Gymnast Magazine Online - Russia, Sasaki Win More Gold in Doha [online], web.archive.org, 11 czerwca 2015 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-11].
  17. ↑ International Gymnast Magazine Online - Mustafina, Sasaki Win More Gold in Doha [online], web.archive.org, 11 czerwca 2015 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-11].
  18. ↑ Amanda Turner, French, Uchimura Golden at Paris World Cup [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  19. ↑ ME w gimnastyce sportowej: zwycięstwo Rosjanek [online], Onet Sport, 1 maja 2010 [dostęp 2016-06-08] (pol.).
  20. ↑ Double European gold for Tweddle [online], 2 maja 2010 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  21. ↑ Tumbling Russia wins women's team title, China third [online], www.chinadaily.com.cn [dostęp 2020-12-28].
  22. ↑ MŚ w gimnastyce sportowej: złoto dla Mustafiny [online], Onet Sport, 22 października 2010 [dostęp 2016-06-08] (pol.).
  23. ↑ Taiwan News, Russia's Mustafina collects another silver | Taiwan News | 2010/10/23 [online], Taiwan News [dostęp 2020-12-28].
  24. ↑ Amanda Turner, Mustafina, Gonzalez Best in Bercy Finals [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  25. ↑ Amanda Turner, Mustafina Dominates Berlin Qualification [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  26. ↑ Mustafina nie obroni tytułu mistrzyni świata [online], WP SportoweFakty, 19 lipca 2011 [dostęp 2016-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-12].
  27. ↑ Amanda Turner, Mustafina Eager to Head Home After Surgery [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  28. ↑ Amanda Turner, Komova Dominates Voronin Cup; Mustafina Marks Return [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  29. ↑ Amanda Turner, Mustafina Wins Russian National Title [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  30. ↑ Amanda Turner, Mustafina Wins Again at Russian Nationals [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  31. ↑ Facebook i inni, Romania wins European gymnastic title, tops Russia [online], San Diego Union-Tribune, 12 maja 2012 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  32. ↑ Games of the 30th Olympiad. London (GBR) 2012 July 31. Artistic Gymnastics – Team Final Women [online], GymnasticsResults.com [dostęp 2016-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-13] (ang.).
  33. ↑ Gimnastyka sportowa: wyniki wieloboju indywidualnego kobiet, Londyn 2012 [online], www.gymnasticsresults.com [dostęp 2016-06-08].
  34. ↑ Londyn 2012: Alija Mustafina mistrzynią olimpijską w ćwiczeniach na poręczach [online], Onet Sport, 6 sierpnia 2012 [dostęp 2016-06-08] (pol.).
  35. ↑ Londyn 2012: Alexandra Raisman najlepsza w ćwiczeniach wolnych kobiet [online], Onet Sport, 7 sierpnia 2012 [dostęp 2016-06-08] (pol.).
  36. ↑ Zacharow i Mustafina najlepszymi sportowcami Rosji w 2012 roku [online], Onet Sport, 14 grudnia 2012 [dostęp 2020-12-28] (pol.).
  37. ↑ Szymon Burak, Gimnastyka sportowa. Mistrzostwa Europy Moskwa 2013 [online], Igrzyska24.pl, 14 sierpnia 2013 [dostęp 2016-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-04].
  38. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Gimnastyka sportowa - Dominacja Rosji w indywidualnych ME; 5. miejsce Katarzyny Jurkowskiej w ćwiczeniach na równoważni [online], www.money.pl [dostęp 2023-04-30] (pol.).
  39. ↑ World University Games Kazan 2013 - Gymnastics Event - FloGymnastics [online], www.flogymnastics.com [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  40. ↑ Russia Goes 1-2 in 2013 World University Games All Around - FloGymnastics [online], www.flogymnastics.com [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  41. ↑ 2013 Summer Universiade Results [online], The Gymternet, 17 lipca 2013 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  42. ↑ Biles, Ross lead US in world gymnastics qualifying [online], Deseret News, 2 października 2013 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  43. ↑ Raf Casert, AP Sports Writer, Biles of US wins gymnastics all-around at worlds [online], San Diego Union-Tribune, 4 października 2013 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  44. ↑ MŚ w gimnastyce - drugi złoty medal Amerykanki Biles [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-04-30] (pol.).
  45. ↑ Mustafina gets 1st Russian gold at worlds [online], AP NEWS [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  46. ↑ More winners, and losers, at world gymnastics championships in Antwerp [online], CTVNews, 6 października 2013 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  47. ↑ Aliya Mustafina [online], An Old School Gymnastics Blog, 26 maja 2020 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  48. ↑ ME w gimnastyce sportowej: złoto Rumunek w drużynie [online], Onet.pl, 17 maja 2014 [dostęp 2016-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17].
  49. ↑ MŚ w gimnastyce: Amerykanki wygrały rywalizację drużynową [online], Onet.pl, 8 października 2014 [dostęp 2016-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-30].
  50. ↑ MŚ w gimnastyce: dwa złote medale Amerykanki Biles [online], Onet.pl, 12 października 2014 [dostęp 2016-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-30].
  51. ↑ Sergei Starkin to coach Aliya Mustafina - Vladimir Zaglada answers some questions [online] [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  52. ↑ Baku 2015: Gabriela Janik 12. w gimnastycznym wieloboju [online], Onet Sport, 18 czerwca 2015 [dostęp 2020-12-28] (pol.).
  53. ↑ Nick Zaccardi, Aliya Mustafina to miss World Gymnastics Championships [online], OlympicTalk | NBC Sports, 18 września 2015 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  54. ↑ ME w gimnastyce sportowej: Polki na 11. miejscu, wygrały Rosjanki [online], Onet Sport, 4 czerwca 2016 [dostęp 2016-06-08] (pol.).
  55. ↑ ME w gimnastyce sportowej: dwa złote medale Szwajcarki Steingruber [online], Onet Sport, 5 czerwca 2016 [dostęp 2016-06-08] (pol.).
  56. ↑ Rio 2016: Simone Biles ze złotym medalem w wieloboju gimnastycznym [online], Onet Sport, 11 sierpnia 2016 [dostęp 2020-12-28] (pol.).
  57. ↑ Rio 2016: Alija Mustafina mistrzynią olimpijską w ćwiczeniach na poręczach [online], Onet Sport, 14 sierpnia 2016 [dostęp 2020-12-28] (pol.).
  58. ↑ Nick Zaccardi, Aliya Mustafina, pregnant, expected to return to training later this year [online], OlympicTalk | NBC Sports, 2 lutego 2017 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  59. ↑ Aug 29, 2017 | News, Features |, Report: Mustafina returning to gymnastics after giving birth [online], Inside Gymnastics Magazine, 29 sierpnia 2017 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  60. ↑ e (ilustr.), Melnikova Wins Russian Championships [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  61. ↑ LiubovB, Aliya Mustafina is preparing for Osijek Challenge Cup [online], Gymnovosti, 9 kwietnia 2018 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  62. ↑ LiubovB, Aliya Mustafina has a meniscus injury, had to withdraw from Osijek [online], Gymnovosti, 19 maja 2018 [dostęp 2023-04-30] (ang.).
  63. ↑ Christian Ivanov, Field for Finals Set as Qualification Concludes [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  64. ↑ MŚ w gimnastyce sportowej: triumf Amerykanek w drużynie, jedenaste złoto Simone Biles [online], Onet Sport, 30 października 2018 [dostęp 2020-12-28] (pol.).
  65. ↑ Aliya Mustafina wins bronze at Russian championship in Penza [online], penzanews.ru [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  66. ↑ Biles overcomes beam wobble to win her season opener in Stuttgart [online], Olympic Channel [dostęp 2020-12-28].
  67. ↑ Mustafina wins gold at Gymnastics World Cup - British Gymnastics [online], www.british-gymnastics.org [dostęp 2020-12-28].
  68. ↑ Mustafina and Nagornyy triumph at FIG All-Around World Cup in Birmingham [online], www.insidethegames.biz, 23 marca 2019 [dostęp 2023-04-30].
  69. ↑ LiubovB, Mustafina: It’s wiser for me to miss Euros and start preparing for European Games [online], Gymnovosti, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  70. ↑ LiubovB, Aliya Mustafina will miss European Games because of an injury [online], Gymnovosti, 3 czerwca 2019 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  71. ↑ LiubovB, Aliya Mustafina will miss Russian Cup [online], Gymnovosti, 13 sierpnia 2019 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  72. ↑ OlympicTalk, Aliya Mustafina to miss gymnastics worlds [online], OlympicTalk | NBC Sports, 27 sierpnia 2019 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  73. ↑ Алию Мустафину официально проводили из гимнасток отвечать за молодежную сборную [online], www.mk.ru [dostęp 2022-07-17] (ros.).
  74. ↑ Алия Мустафина: «Подсказывать младшим девочкам я пробовала и раньше» — Олимпийский комитет России [online], olympic.ru [dostęp 2022-07-17].
  75. ↑ LiubovB, Mustafina appointed acting head coach of the junior national team [online], Gymnovosti, 8 lutego 2021 [dostęp 2022-07-17] (ang.).
  76. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 13.08.2012 № 1165 „О награждении государственными наградами Российской Федерации”. pravo.gov.ru. [dostęp 2013-08-31]. (ros.).
  77. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 25.08.2016 № 429 ∙ Официальное опубликование правовых актов ∙ Официальный интернет-портал правовой информации [online], publication.pravo.gov.ru [dostęp 2022-07-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzynie olimpijskie w gimnastyce sportowej (ćwiczenia na poręczach)
Mistrzynie świata w gimnastyce sportowej (wielobój indywidualnie)
Mistrzynie świata w gimnastyce sportowej (ćwiczenia na równoważni)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alija_Mustafina&oldid=71685248”