Przejdź do zawartości

Andrzej Garlicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Garlicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1935
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 2013
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk, publicysta

Grób Andrzeja Garlickiego, Aleksandry i Henryka Mierzeckich na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim

Andrzej Garlicki (ur. 3 czerwca 1935 w Warszawie, zm. 14 kwietnia 2013 tamże[1]) – polski historyk[2], publicysta, profesor i dydaktyk, syn Stanisława i brat Leszka Garlickich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1956. Promotorem jego pracy doktorskiej o początkach Legionów był Henryk Jabłoński. Zajmował się historią najnowszą Polski.

W latach 1963–1981 był członkiem kolegium tygodnika „Kultura”[3], a od 1982 pracował w „Polityce[3]. Wchodził również w skład redakcji „Przeglądu Historycznego” (od 1975).

Był profesorem w Instytucie Historycznym UW (do 2000), a następnie Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcję Dziekana Wydziału Historycznego UW w latach 1988–1999.

Należał do Związku Młodzieży Polskiej[4]. Zasiadał w zarządzie uczelnianym Związku Młodzieży Socjalistycznej na UW[5]. Był członkiem PZPR, w tym wchodził w skład Komisji Ideologicznej Komitetu Uczelnianego PZPR na UW. Zmarł 14 kwietnia 2013 i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[6] (aleja 29, grób 60)[7].

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL

[edytuj | edytuj kod]

Był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa w latach 1953–1955 i 1964–1965[12]. Do współpracy przyznał się w wywiadzie udzielonym Gazecie Wyborczej i stwierdził, że miała charakter incydentalny[13]. Nosił pseudonim „Pedagog”[a][13].

Uczniowie

[edytuj | edytuj kod]

Do grona jego uczniów należą Jerzy Kochanowski, Lidia Mularska-Andziak i Katsuyoshi Watanabe[2].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Geneza legionów (1964),
  • Powstanie PSL Piast 1913–1914 (1966)
  • U źródeł obozu belwederskiego (1978)
  • Przewrót majowy (1979)[3]
  • Od maja do Brześcia (1981)
  • Od Brześcia do maja (1986)
  • Józef Piłsudski 1867–1935. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1988. ISBN 83-07-01715-7.
  • Stalinizm (1993)
  • Bolesław Bierut (1994)
  • Z tajnych archiwów (1988)
  • Rycerze Okrągłego Stołu (2004)
  • Historia Polska i świat 1815-2004 (2005)
  • Piękne lata trzydzieste (2008)
  • Siedem mitów Drugiej Rzeczypospolitej (2013)
  1. List Andrzeja Garlickiego opublikowany w „Polityce” odnoszący się do artykułu[14] tygodnika „Wprost”: 19 listopada 1953 roku podpisałem zobowiązanie do dobrowolnej współpracy z organami bezpieczeństwa. Otrzymałem pseudonim „Pedagog”. Byłem 19-letnim studentem, przekonanym stalinistą[15][16].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Garlicki , Warszawa, Zmarł 15.04.2013 – wspomnienia [online], wspomnienia.wyborcza.pl [dostęp 2019-02-27] (pol.).
  2. a b Prof. zw. dr hab. Andrzej Garlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-28].
  3. a b c Andrzej Garlicki nie żyje. Był historykiem i publicystą „Polityki” w: Gazeta Wyborcza, 2013-04-15.
  4. Tadeusz Rutkowski, Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, red. Piotr M. Majewski, Warszawa 2016, s. 438.
  5. Tadeusz Rutkowski, Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, red. Piotr M. Majewski, Warszawa 2016, s. 441.
  6. Nekrolog. [dostęp 2015-01-04].
  7. śp. Andrzej Garlicki
  8. Miłe słowa, „Polityka”, nr 11, 14 marca 1987, s. 3.
  9. „Polityka”, nr 33, 2 października 1982, s. 2.
  10. Nagrody im. Ludwika Waryńskiego, „Życie Warszawy”, nr 127, 2 czerwca 1987, s. 2.
  11. Nagrody im. Ludwika Waryńskiego, „Trybuna Ludu”, nr 116, 18 maja 1989, s. 5.
  12. Kryptonim „Pegaz”. Służba Bezpieczeństwa wobec Towarzystwa Kursów Naukowych 1978–1980, wybór, wstęp i oprac. Łukasz Kamiński, Grzegorz Waligóra, Warszawa 2008, s. 195.
  13. a b Andrzej Garlicki, Zawsze mogło być inaczej [online], Gazeta Wyborcza, 3 czerwca 2005 [dostęp 2018-09-11].
  14. Jarosław Jakimczyk, Profesor z SB [online], Wprost, 6 marca 2005 [dostęp 2018-09-11].
  15. Andrzej Garlicki, List prof. Andrzeja Garlickiego [online], Polityka 9 (2493)/2005, 5 marca 2005, s. 92 [dostęp 2018-09-11].
  16. Przegląd mediów – 2 marca 2005 r. [online], IPN, 2 marca 2005 [dostęp 2018-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-19].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]