Antoni Jaworski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Kazimierz Jaworski
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1890
Lwów

Data i miejsce śmierci

1 września 1936
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1914–1935

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

13 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna domowa w Rosji

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Antoni Kazimierz Jaworski[a] (ur. 17 stycznia 1890 we Lwowie, zm. 1 września 1936 tamże) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 stycznia 1890 we Lwowie, w rodzinie Leona Bartłomieja[2]. W 1910 złożył maturę w c. k. Gimnazjum VI we Lwowie. Od października 1910 do lipca 1914 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie[3].

1 sierpnia 1914 został wcielony do c. i k. Armii. W lutym 1915, po przeszkoleniu, jako kadet został skierowany na front rosyjski. W czerwcu 1916 pod Łuckiem dostał się do rosyjskiej niewoli, w której wstąpił do konspiracyjnego Związku Wojskowych Polaków[3].

19 września 1918, po uwolnieniu z niewoli, wstąpił do 2 Pułku Strzelców Polskich na Syberii. Uczestniczył we wszystkich walkach pułku z bolszewikami jako dowódca batalionu karabinów maszynowych. 10 stycznia 1920, w czasie kapitulacji Dywizji Syberyjskiej, uniknął niewoli i przedostał się do Krasnojarska, gdzie włączył się w konspiracyjną pomoc dla żołnierzy–jeńców Dywizji Syberyjskiej. W październiku tego roku, będąc ściganym przez Czeka, rozpoczął podróż do kraju podszywając się pod niemieckiego jeńca. Przez Rosję, Estonię i Niemcy przybył 2 grudnia 1920 do Polski[3].

Po krótkotrwałym urlopie został przyjęty do Wojska Polskiego[3] i wcielony do 40 pułku piechoty we Lwowie. W 1921 był przydzielony z macierzystego pułku do Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów[4], a w 1923 do 5 Dywizji Piechoty we Lwowie na stanowisko oficera sztabu dowódcy piechoty dywizyjnej[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1347. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W 1924 wrócił do macierzystego pułku[7][8]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9], a w lipcu tego roku zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 40 pp[10]. W październiku 1931 został przeniesiony do 54 pułku piechoty w Tarnopolu na stanowisko kwatermistrza[11][12]. W listopadzie 1933 został przeniesiony do 13 Pułku Piechoty w Pułtusku na stanowisko dowódcy batalionu[13]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[14], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku. Pełnił funkcję komendanta Oddziału we Lwowie Koła żołnierzy byłej Dywizji Syberyjskiej przy Związku Sybiraków. Zmarł 1 września 1936 we Lwowie[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie kolejności imion majora Jaworskiego z „Kazimierz Antoni” na „Antoni Kazimierz”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 27.
  2. ↑ Antoni Kazimierz Jaworski [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-12-22].
  3. ↑ a b c d e Skorobohaty-Jakubowski 1936 ↓, s. 81.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 136, 670.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 99, 242, 416.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 60.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224, 360.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 56, 192.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 188.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 329.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 34, 582.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 8.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  15. ↑ M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 34.
  17. ↑ a b c d e Na podstawie fotografii [1].
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 56.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Jaworski&oldid=72242494”