Antoni Stankiewicz
Ten artykuł od 2014-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
biskup tytularny Nova Petra | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
dziekan Roty Rzymskiej | ||
Okres sprawowania | ||
członek Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych | ||
Okres sprawowania | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat | ||
Nominacja biskupia | ||
Sakra biskupia |
Data konsekracji |
16 grudnia 2006 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Antoni Stankiewicz (ur. 1 października 1935 w Oleszczenicach na Litwie), duchowny katolicki, prawnik, profesor zwyczajny, dr hab. teologii, biskup tytularny Nova Petra, kapłan diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, były dziekan Roty Rzymskiej, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej.
Święcenia kapłańskie otrzymał po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu 20 grudnia 1958 w katedrze gorzowskiej z rąk Sługi Bożego bpa Wilhelma Pluty.
Doktorat z prawa kanonicznego uzyskał na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL (1961 r.), z prawa cywilnego (rzymskiego) na Wydziale Prawa Cywilnego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego (1975 r.). Dyplom adwokata Roty Rzymskiej uzyskał w Studium Rotalnym (1970 r.), dyplom z języka łacińskiego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (1972 r.).
W 1967 r. jako adiunkt wykładał prawo procesowe i wyznaniowe na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego), a od 1980 r. wykłada prawo rzymskie i jurysprudencję rotalną na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego oraz, od 1996 r., na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Krzyża Świętego w Rzymie, prowadzonym przez Opus Dei. Jurysprudencję rotalną wykładał także na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum (w latach 1999-2001). W Studium Rotalnym wykłada praktykę sądową (od 1984 r.).
Był notariuszem i wiceoficjałem w Sądzie Biskupim w Gorzowie Wielkopolskim (1961-1965), notariuszem w gorzowskiej Kurii Biskupiej (1965-1967), kancelistą w Rocie Rzymskiej (1969-1978).
Od 1978 r. jest sędzią (prałatem audytorem) w Rocie Rzymskiej, od 1984 r. konsultorem Kongregacji ds. Duchowieństwa, od 1988 r. członkiem Komisji dla Adwokatów, a od 2000 r. sędzią w Trybunale Apelacyjnym Państwa Watykańskiego. W latach 1995-2000 był przewodniczącym Komisji Dyscyplinarnej Państwa Watykańskiego.
Jest autorem wielu prac naukowych, opublikowanych w czasopismach specjalistycznych, z zakresu prawa małżeńskiego i procesowego oraz z historii prawa.
31 stycznia 2004 mianowany przez Jana Pawła II dziekanem Roty Rzymskiej (zastąpił abp Raffaello Funghiniego). 15 listopada 2006 papież Benedykt XVI mianował ks. infułata Antoniego Stankiewicza biskupem tytularnym Nova Petra. Konsekrowany 16 grudnia 2006 w Bazylice św. Piotra na Watykanie przez kardynała sekretarza stanu Tarcisio Bertone. Współkonsakratorami byli kardynałowie James Stafford i Jean-Louis Tauran.
28 maja 2007 odznaczony doktoratem honoris cuasa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
W styczniu 2008 roku w odpowiedzi na zapytanie ordynariusza koszalińsko-kołobrzeskiego skierowanego do papieża Benedykta XVI w sprawie tytułowania biskupa Ignacego Jeża zmarłego w przededniu ogłoszenia go kardynałem poinformował, iż śp. księdzu biskupowi tytuł ten przysługuje.
24 lipca 2010 mianowany przez Benedykta XVI członkiem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.
22 września 2012 Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z pełnionej funkcji, a jego następcą został Pio Vito Pinto.
1 grudnia 2012 mianowany przez Benedykta XVI członkiem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej.