Antoni Stankiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Maciejr (dyskusja | edycje) o 00:09, 6 cze 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Antoni Stankiewicz
biskup tytularny Nova Petra
Iesu in Te confido!
Jezu ufam Tobie!
Data i miejsce urodzenia

1 października 1935
Oleszczenice

Data śmierci

4 stycznia 2021

dziekan Roty Rzymskiej
Okres sprawowania

31 stycznia 200422 września 2012

członek Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych
Okres sprawowania

od 24 lipca 2010

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 grudnia 1958

Nominacja biskupia

15 listopada 2006

Sakra biskupia

16 grudnia 2006

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 grudnia 2006

Miejscowość

Rzym

Miejsce

Bazylika św. Piotra na Watykanie

Konsekrator

Tarcisio Bertone

Współkonsekratorzy

James Stafford
Jean-Louis Tauran

Antoni Stankiewicz (ur. 1 października 1935 w Oleszczenicach na Litwie), duchowny katolicki, prawnik, profesor zwyczajny, dr hab. teologii, biskup tytularny Nova Petra, kapłan diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, były dziekan Roty Rzymskiej, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej.

Święcenia kapłańskie otrzymał po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu 20 grudnia 1958 w katedrze gorzowskiej z rąk Sługi Bożego bpa Wilhelma Pluty.

Doktorat z prawa kanonicznego uzyskał na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL (1961 r.), z prawa cywilnego (rzymskiego) na Wydziale Prawa Cywilnego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego (1975 r.). Dyplom adwokata Roty Rzymskiej uzyskał w Studium Rotalnym (1970 r.), dyplom z języka łacińskiego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (1972 r.).

W 1967 r. jako adiunkt wykładał prawo procesowe i wyznaniowe na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego), a od 1980 r. wykłada prawo rzymskie i jurysprudencję rotalną na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego oraz, od 1996 r., na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Krzyża Świętego w Rzymie, prowadzonym przez Opus Dei. Jurysprudencję rotalną wykładał także na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum (w latach 1999-2001). W Studium Rotalnym wykłada praktykę sądową (od 1984 r.).

Był notariuszem i wiceoficjałem w Sądzie Biskupim w Gorzowie Wielkopolskim (1961-1965), notariuszem w gorzowskiej Kurii Biskupiej (1965-1967), kancelistą w Rocie Rzymskiej (1969-1978).

Od 1978 r. jest sędzią (prałatem audytorem) w Rocie Rzymskiej, od 1984 r. konsultorem Kongregacji ds. Duchowieństwa, od 1988 r. członkiem Komisji dla Adwokatów, a od 2000 r. sędzią w Trybunale Apelacyjnym Państwa Watykańskiego. W latach 1995-2000 był przewodniczącym Komisji Dyscyplinarnej Państwa Watykańskiego.

Jest autorem wielu prac naukowych, opublikowanych w czasopismach specjalistycznych, z zakresu prawa małżeńskiego i procesowego oraz z historii prawa.

31 stycznia 2004 mianowany przez Jana Pawła II dziekanem Roty Rzymskiej (zastąpił abp Raffaello Funghiniego). 15 listopada 2006 papież Benedykt XVI mianował ks. infułata Antoniego Stankiewicza biskupem tytularnym Nova Petra. Konsekrowany 16 grudnia 2006 w Bazylice św. Piotra na Watykanie przez kardynała sekretarza stanu Tarcisio Bertone. Współkonsakratorami byli kardynałowie James Stafford i Jean-Louis Tauran.

28 maja 2007 odznaczony doktoratem honoris cuasa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

W styczniu 2008 roku w odpowiedzi na zapytanie ordynariusza koszalińsko-kołobrzeskiego skierowanego do papieża Benedykta XVI w sprawie tytułowania biskupa Ignacego Jeża zmarłego w przededniu ogłoszenia go kardynałem poinformował, iż śp. księdzu biskupowi tytuł ten przysługuje.

24 lipca 2010 mianowany przez Benedykta XVI członkiem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

22 września 2012 Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z pełnionej funkcji, a jego następcą został Pio Vito Pinto.

1 grudnia 2012 mianowany przez Benedykta XVI członkiem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej.

Szablon:Poprzednik Następca