Antoni Sułek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Sułek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 września 1945
Barłogi

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: metodologia i historia socjologii, badania opinii publicznej
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1974

Habilitacja

1990

Profesura

12 czerwca 2002

Polska Akademia Nauk
Status

członek korespondent

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Antoni Sułek (ur. 27 września 1945 w Barłogach) – polski socjolog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. ks. Czartoryskiego w Puławach. W 1968 ukończył studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1974 obronił w Instytucie Socjologii UW doktorat pt. Miejsce eksperymentu w naukach społecznych, którego promotorem był prof. Stefan Nowak, a w 1990 habilitował się książką stanowiącą zbiór rozpraw pt. W terenie, w archiwum i w laboratorium. Studia nad warsztatem socjologa. Od roku 2002 jest profesorem[1].

W latach 1988–1995 był współredaktorem „Kultury i Społeczeństwa”. W latach 1989–1990 był członkiem zespołu doradców socjologicznych Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. W latach 1994–1998 przewodniczący Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. W latach 1999–2001 pełnił przy Jerzym Buzku funkcję Głównego Doradcy Prezesa Rady Ministrów ds. Społecznych. W latach 2002–2005 dyrektor Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, w którym w latach 1989–2009 był kierownikiem Zakładu Metodologii Badań Socjologicznych. Wiceprzewodniczący, a następnie członek prezydium Komitetu Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. W 2002 r. został członkiem korespondentem PAN[2].

Zajmuje się metodologią socjologiczną, metodologią sondażu, teorią i badaniami opinii publicznej, historią badań społecznych w Polsce.

Od 1999 jest członkiem rady programowej stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita[3].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • A Mirror on the High Road, Berlin 2019.
  • Obrazy z życia socjologii w Polsce, Warszawa 2011.
  • Socjologia na Uniwersytecie Warszawskim. Fragmenty historii (red.), Warszawa 2007.
  • Solidarność. Wydarzenie, konsekwencje, pamięć (red.), Warszawa 2006.
  • Ogród metodologii socjologicznej, Warszawa 2002.
  • Sondaż polski. Przygarść rozpraw o badaniach ankietowych, Warszawa 2001.
  • W terenie, w archiwum i w laboratorium. Studia nad warsztatem socjologa, Warszawa 1990.
  • Poza granicami socjologii ankietowej (red.), Warszawa 1988.
  • Eksperyment w badaniach społecznych, Warszawa 1979.
  • Logika analizy socjologicznej. Wybór tekstów (red.), Warszawa 1979.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Kawaler Orderu Odrodzenia Polski (2014)[4].

W kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

Antoni Sułek był pierwowzorem postaci pana Sułka w słuchowisku Kocham pana, panie Sułku (1973–2000) Jacka Janczarskiego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 czerwca 2002 r. nr 115-7-02 o nadaniu tytułu naukowego profesora (M.P. z 2002 r. nr 33, poz. 506).
  2. Sułek, Antoni, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-09-01].
  3. Władze – Otwarta Rzeczpospolita – Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii. otwarta.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-23)].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 917).
  5. Otwórz Książkę – Antoni Sułek [online], otworzksiazke.pl [dostęp 2021-09-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]