Jacek Janczarski

Jacek Janczarski
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1945 ; Kurów
Data i miejsce śmierci	2 lutego 2000 ; Warszawa
Przyczyna śmierci	tętniak aorty
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	pisarz, dramaturg, scenarzysta filmowy
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Małżeństwo	Barbara Wrzesińska, Ewa Błaszczyk
Dzieci	Borys, Aleksandra, Marianna
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nagrobek Czesława i Jacka Janczarskich na cmentarzu Powązkowskim (kwatera b-8-8)

Jacek Janczarski (ur. 27 lutego 1945 w Kurowie, zm. 2 lutego 2000 w Warszawie) – polski pisarz, dramaturg, satyryk, scenarzysta filmowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1968 ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim.

Współtwórca (wspólnie z Adamem Kreczmarem i Jerzym Markuszewskim) ITR-u (Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego), nadawanego w pierwszej połowie lat 70. XX wieku w Programie 3 Polskiego Radia. Był autorem scenariuszy do polskich filmów i seriali, m.in. do Zmienników, a także twórcą programów satyrycznych. Napisał cykl słuchowisk radiowych Kocham pana, panie Sułku, a wraz z Maciejem Zembatym stworzył Rodzinę Poszepszyńskich i magazyn Zgryz.

W latach 1971–1974 był kierownikiem Redakcji Audycji Rozrywkowych Programu 3 PR. Pełnił funkcję specjalisty ds. literackich w Studiu Filmowym im. Karola Irzykowskiego. W latach 1991–1992 był redaktorem naczelnym satyrycznego tygodnika „Szpilki”. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn polskiego pisarza, poety, twórcy utworów dla dzieci, Czesława Janczarskiego. Był mężem polskich aktorek: Barbary Wrzesińskiej, z którą miał syna Borysa^[1] i Ewy Błaszczyk, z którą miał córki-bliźniaczki, Aleksandrę i Mariannę (ur. 1994)^[2].

Zmarł 2 lutego 2000 z powodu tętniaka aorty^[3]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera b-8-8)^[4].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1975 otrzymał nagrodę Złoty Mikrofon za twórczość radiową.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Scenariusz:

1977 – Milioner
1983 – Stan wewnętrzny (na podstawie własnej noweli „Samotna”)
1984 – Przybłęda
1986 – Zmiennicy
1987 – O rany, nic się nie stało!!!
1992 – Aby do świtu... (serial)
1992 – Żegnaj, Rockefeller
1993 – Goodbye Rockefeller
1994 – Oczy niebieskie
2000 – To my
2001 – Kameleon (film)
2001 – Kameleon (serial)

Obsada:

1986 – Zmiennicy jako mężczyzna w windzie

Teksty piosenek filmowych:

1982 – Przesłuchanie – Zgadnij kotku
1984 – Przybłęda – Pies i jego człowiek
1986 – Zmiennicy – piosenka tytułowa
1987 – Dorastanie – piosenka tytułowa
1987 – O rany, nic się nie stało!!! – Kiedyś będzie pierwszy raz
1990 – Rozmowy o miłości – Ballada o miłości
1992 – Aby do świtu – W każdym z nas
1998 – Spona – Kiedy będzie pierwszy raz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ EwaE. Błaszczyk EwaE., KrystynaK. Strączek KrystynaK., Wejść tam nie można, Znak, 2016, s. 120–121, ISBN 978-83-240-3879-4 .
↑ EwaE. Błaszczyk EwaE., KrystynaK. Strączek KrystynaK., Wejść tam nie można, Znak, 2016, s. 139, ISBN 978-83-240-3879-4 .
↑ EwaE. Błaszczyk EwaE., KrystynaK. Strączek KrystynaK., Wejść tam nie można, Znak, 2016, s. 148–149, ISBN 978-83-240-3879-4 .
↑ Cmentarz Stare Powązki: CZESŁAW JANCZARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-19] .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Jacek Janczarski w bazie filmpolski.pl
Jacek Janczarski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] EwaE. Błaszczyk EwaE., KrystynaK. Strączek KrystynaK., Wejść tam nie można, Znak, 2016, s. 120–121, ISBN 978-83-240-3879-4 .

[2] EwaE. Błaszczyk EwaE., KrystynaK. Strączek KrystynaK., Wejść tam nie można, Znak, 2016, s. 139, ISBN 978-83-240-3879-4 .

[3] EwaE. Błaszczyk EwaE., KrystynaK. Strączek KrystynaK., Wejść tam nie można, Znak, 2016, s. 148–149, ISBN 978-83-240-3879-4 .

[4] Cmentarz Stare Powązki: CZESŁAW JANCZARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-19] .

[1]

[2]

[3]

[4]