Jacek Janczarski
| ||
Data i miejsce urodzenia | 27 lutego 1945 Kurów | |
Data i miejsce śmierci | 2 lutego 2000 Warszawa | |
Przyczyna śmierci | tętniak aorty | |
Miejsce spoczynku | Cmentarz Powązkowski w Warszawie | |
Zawód, zajęcie | pisarz, dramaturg, scenarzysta filmowy | |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
Małżeństwo | Barbara Wrzesińska, Ewa Błaszczyk | |
Dzieci | Aleksandra, Marianna |
Jacek Janczarski (ur. 27 lutego 1945 w Kurowie, zm. 2 lutego 2000 w Warszawie) – polski pisarz, dramaturg, satyryk, scenarzysta filmowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1968 ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim.
Współtwórca (wspólnie z Adamem Kreczmarem i Jerzym Markuszewskim) ITR-u (Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego), nadawanego w pierwszej połowie lat 70. XX wieku w Programie 3 Polskiego Radia. Był autorem scenariuszy do wielu polskich filmów i seriali, m.in. do Zmienników, a także twórcą programów satyrycznych. Napisał cykl słuchowisk radiowych Kocham pana, panie Sułku, a wraz z Maciejem Zembatym stworzył Rodzinę Poszepszyńskich i magazyn Zgryz.
W latach 1971–1974 był kierownikiem Redakcji Audycji Rozrywkowych Programu 3 PR. Pełnił funkcję specjalisty ds. literackich w Studiu Filmowym im. Karola Irzykowskiego. W latach 1991–1992 był redaktorem naczelnym satyrycznego tygodnika „Szpilki”. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Syn polskiego pisarza, poety, twórcy utworów dla dzieci, Czesława Janczarskiego. Był mężem polskich aktorek: Barbary Wrzesińskiej, z którą miał syna Borysa i Ewy Błaszczyk, z którą miał córki-bliźniaczki Aleksandrę i Mariannę.
Zmarł w 2000 z powodu tętniaka aorty[1]. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera b-8-8)[2][3].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
W 1975 otrzymał nagrodę Złoty Mikrofon za twórczość radiową.
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Scenariusz:
- 1977 – Milioner
- 1983 – Stan wewnętrzny (na podstawie własnej noweli „Samotna”)
- 1984 – Przybłęda
- 1986 – Zmiennicy
- 1987 – O rany, nic się nie stało!!!
- 1992 – Aby do świtu... (serial)
- 1992 – Żegnaj, Rockefeller
- 1993 – Goodbye Rockefeller
- 1994 – Oczy niebieskie
- 2000 – To my
- 2001 – Kameleon (film)
- 2001 – Kameleon (serial)
Obsada:
- 1986 – Zmiennicy jako mężczyzna w windzie
Teksty piosenek filmowych:
- 1982 – Przesłuchanie – Zgadnij kotku
- 1984 – Przybłęda – Pies i jego człowiek
- 1986 – Zmiennicy – piosenka tytułowa
- 1987 – Dorastanie – piosenka tytułowa
- 1987 – O rany, nic się nie stało!!! – Kiedyś będzie pierwszy raz
- 1990 – Rozmowy o miłości – Ballada o miłości
- 1992 – Aby do świtu – W każdym z nas
- 1998 – Spona – Kiedy będzie pierwszy raz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Barbara Wrzesińska: koleżanka z planu ukradła jej męża. film.wp.pl.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: CZESŁAW JANCZARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-19] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: CZESŁAW JANCZARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-06] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Janczarski w bazie filmpolski.pl
- Jacek Janczarski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”