Basza (król Izraela)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Basza
Ilustracja
Portret Baaszy w Promptuarii Iconum Insigniorum
król Izraela
Okres

od 909
do 886 p.n.e.

Poprzednik

Nadab

Następca

Ela

Dane biograficzne
Data śmierci

886 p.n.e.

Ojciec

Achijja

Dzieci

Ela

Basza lub Baasza, hebr. ‏בַּעְשָׁא‎ (? - 886 p.n.e.[1]) – król Izraela (państwa północnego) od 909 p.n.e.[1]

Obalił Nadaba zabijając następnie wszystkich potomków rodu Efraima, z którego wywodzili się dwaj wcześniejsi królowie Izraela.

Zaczął umacniać miasto Rama na pograniczy z Judą, co zaniepokoiło króla judzkiego Asę. Wysłał on poselstwo z darami do króla Aramu Ben-Hadada w Damaszku w celu pozyskania go przeciwko Izraelowi. Ben-Hadad przekonany bogatymi darami wszczął wojnę z Baszą, atakując Ijjon, Dan, Abel koło Bet-Maaka, Kinerot aż do kraju Neftalego. Król izraelski musiał wycofać się z Rama (Pierwsza Księga Królewska 15,17-22)[2].

Po śmierci został pochowany w Tirsie. Według Biblii (Pierwsza Księga Królewska 16,1-6)[3] za odstępstwo od wiary podobnie jak poprzednicy jego ród z woli bożej został usunięty z tronu i zgładzony.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]