Biathlon na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – bieg masowy mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Główny artykuł: Biathlon na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010.
Vancouver
2010
Kobiety

Bieg masowy mężczyzn podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010 został rozegrany 21 lutego w Whistler Olympic Park. Była to ostatnia konkurencja indywidualna mężczyzn podczas igrzysk.

W zawodach triumfował Rosjanin Jewgienij Ustiugow. Reprezentant Federacji Rosyjskiej na strzelnicy nie pomylił się ani razu i dobiegł do mety w czasie 35 min 35,7 s. Srebrny medal zdobył Francuz Martin Fourcade, który pomimo pokonywania trzech karnych rund, stracił do Ustiugowa tylko 10,5 s. Ostatnią lokatę na podium wywalczył Pavol Hurajt startujący w barwach Słowacji. Biathlonista z Popradu, podobnie jak Ustiugow nie popełnił żadnego błędu na strzelnicy, lecz gorzej pobiegł i stracił do Rosjanina 16,6 s.

Poniżej oczekiwań spisało się wielu głównych faworytów. Najlepszy biathlonista w historii, Norweg Ole Einar Bjørndalen zajął dopiero 27 miejsce. Jego rodak, Emil Hegle Svendsen, złoty medalista w biegu indywidualnym oraz ówczesny lider klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, przybiegł do mety na 13 pozycji. Również obrońca tytułu, Niemiec Michael Greis, spisał się poniżej oczekiwań i zajął dziesiątą lokatę.

Faworyci[edytuj | edytuj kod]

Przed igrzyskami olimpijskimi dwukrotnie rozgrywano bieg masowy podczas zawodów wliczanych do klasyfikacji Pucharu Świata 2009/2010. Pierwszy bieg odbył się 10 stycznia 2010 w Oberhofie. W zawodach triumfował reprezentant Norwegii Ole Einar Bjørndalen wyprzedzając Amerykanina Tima Burke’a oraz Tomasza Sikorę z Polski[1]. Drugi raz bieg masowy został rozegrany podczas zawodów rozgrywanych tydzień później w Ruhpolding, 16 stycznia. Podobnie jak w Oberhofie, zwyciężył zawodnik z Norwegii, tym razem Emil Hegle Svendsen. Drugi na metę dobiegł Rosjanin Jewgienij Ustiugow, zaś trzeci był Austriak Simon Eder[2].

Obrońcą tytuł z poprzednich igrzysk olimpijskich był reprezentant Niemiec Michael Greis. Drugie miejsce na olimpiadzie w Turynie zajął Tomasz Sikora, zaś trzecie Ole Einar Bjørndalen[3]. Aktualnym mistrzem świata w tej konkurencji był Dominik Landertinger z Austrii, który podczas Championatu wyprzedził swojego rodaka Christopha Sumanna oraz Rosjanina Iwana Czeriezowa[4].

Wyniki biegu masowego w sezonie 2009/2010
data miejscowość zwycięzca drugi trzeci źródło
czas strzelanie czas strzelanie czas strzelanie
10 stycznia Niemcy Oberhof Ole Einar Bjørndalen Tim Burke Tomasz Sikora [5]
38:57.3 0+1+0+0 40:00.2 0+1+1+0 40:37.9 0+0+1+2
16 stycznia Niemcy Ruhpolding Emil Hegle Svendsen Jewgienij Ustiugow Simon Eder [6]
39:19.5 0+0+0+0 39:24.6 0+0+0+1 39:29.4 0+0+1+0
Wyniki biegu masowego na mistrzostwach świata w 2009
21 lutego Korea Południowa Pjongczang Dominik Landertinger Christoph Sumann Iwan Czeriezow [7]
38:32.5 2+0+0+1 38:41.4 2+0+0+1 38:46.4 2+0+0+0
Wyniki biegu masowego na igrzyskach olimpijskich w 2006
25 lutego Włochy Cesana San Sicario Michael Greis Tomasz Sikora Ole Einar Bjørndalen [8]
47:20.0 0+0+1+0 47:26.3 0+0+0+1 47:32.3 0+0+1+2

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Z racji określonej liczby miejsc na strzelnicy w biegu masowym bierze udział jedynie trzydziestu zawodników. Podczas igrzysk olimpijskich są to medaliści poprzednich konkurencji na olimpiadzie oraz piętnastu najlepszych zawodników w bieżącej klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Oprócz nich w zawodach biorą udział zawodnicy, którzy osiągali dobre wyniki w bieżących igrzyskach, lecz nie zdobyli medali, bądź nie znajdują się w czołowej „15” Pucharu Świata.

Najniższe numery startowe otrzymywali medaliści bieżących igrzysk olimpijskich. Z pierwszym numerem startowym biegł reprezentant Francji Vincent Jay - złoty medalista sprintu, z drugim Björn Ferry mistrz w biegu pościgowym, zaś z trzecim Emil Hegle Svendsen zwycięzca biegu indywidualnego. Kolejne numery startowe otrzymali pozostali medaliści igrzysk, według kolejności rozgrywania konkurencji, tj. medaliści sprintu, biegu pościgowego oraz biegu masowego. Następne pozycje na starcie otrzymywali zawodnicy plasujący się w czołowej „15” Pucharu Świata. W taki sposób zgromadzono osiemnastu zawodników (niektórzy medaliści IO znajdowali się w czołowej „15” Pucharu Świata)[9]. Pozostałych dwunastu sportowców, dopełnili zawodnicy którzy zdobyli najwięcej punktów do klasyfikacji Pucharu Świata, podczas poprzednich konkurencji biathlonowych na zimowych igrzysk olimpijskich w Vancouver.

Lista startowa biegu masowego:
nr. Zawodnik Narodowość punkty zdobyte na ZIO[10] nota
1. Vincent Jay Francja FRA 108 złoto 1. miejsce w sprincie
brąz 3. miejsce w biegu pościgowym
2. Björn Ferry Szwecja SWE 94 złoto 1. miejsce w biegu pościgowym
3. Emil Hegle Svendsen Norwegia NOR 148 złoto 1. miejsce w biegu indywidualnym
srebro 2. miejsce w sprincie
4. Christoph Sumann Austria AUT 117 srebro 2. miejsce w biegu pościgowym
5. Ole Einar Bjørndalen Norwegia NOR 114 srebro 2. miejsce w biegu indywidualnym[11]
6. Siergiej Nowikow Białoruś BLR 75 srebro 2. miejsce w biegu indywidualnym[11]
7. Jakov Fak Chorwacja CRO 64 brąz 3. miejsce w sprincie
8. Jewgienij Ustiugow Rosja RUS 95 3. miejsce w Pucharze Świata
9. Simon Eder Austria AUT 111 4. miejsce w Pucharze Świata
10. Dominik Landertinger Austria AUT 52 6. miejsce w Pucharze Świata
11. Simon Fourcade Francja FRA 1 7. miejsce w Pucharze Świata
12. Iwan Czeriezow Rosja RUS 95 8. miejsce w Pucharze Świata
13. Arnd Peiffer Niemcy GER 8 9. miejsce w Pucharze Świata
14. Michael Greis Niemcy GER 91 10. miejsce w Pucharze Świata
15. Tim Burke Stany Zjednoczone USA 0 11. miejsce w Pucharze Świata
16. Martin Fourcade Francja FRA 40 12. miejsce w Pucharze Świata
17. Daniel Mesotitsch Austria AUT 32 13. miejsce w Pucharze Świata
18. Anton Szypulin Rosja RUS 37 14. miejsce w Pucharze Świata
19. Pavol Hurajt Słowacja SVK 101 5. miejsce w biegu indywidualnym
7. miejsce w sprincie
20. Jean-Philippe Leguellec Kanada CAN 96 6. miejsce w sprincie
21 Klemen Bauer Słowenia SLO 84 4. miejsce w sprincie
9. miejsce w biegu pościgowym
22. Thomas Frei Szwajcaria SUI 82 12. miejsce w biegu pościgowym
13. miejsce w sprincie
23. Andreas Birnbacher Niemcy GER 75 12. miejsce w biegu indywidualnym
13. miejsce w biegu pościgowym
24. Tomasz Sikora Polska POL 71 7. miejsce w biegu indywidualnym
25. Andrij Deryzemla Ukraina UKR 69 5. miejsce w sprincie
26. Michal Šlesingr Czechy CZE 59 17. miejsce w biegu indywidualnym, 18. miejsce w sprincie
27. Serhij Sedniew Ukraina UKR 50 10. miejsce w biegu pościgowym
28. Jeremy Teela Stany Zjednoczone USA 49 9. miejsce w sprincie
29. Christoph Stephan Niemcy GER 45 19. miejsce w sprincie
30. Halvard Hanevold Norwegia NOR 41 17. miejsce w biegu pościgowym
Lista rezerwowa
31. Zhang Chengye CHN 37 19. miejsce w biegu indywidualnym
32. Ilmārs Bricis Łotwa LVA 36 14. miejsce w sprincie
33. Vincent Defrasne Francja FRA 34 22. miejsce w biegu pościgowym
34. Krasimir Anew Bułgaria BGR 32 25. miejsce w biegu indywidualnym

Przebieg rywalizacji[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy po pierwszym strzelaniu.

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[12]

Bieg masowy mężczyzn na zimowych igrzyskach olimpijskich w Vancouver rozpoczął się 21 lutego 2010 r. o godzinie 19:45 czasu środkowoeuropejskiego. Do rywalizacji przystąpiło trzydziestu zawodników. Każdy z nich miał za zadanie przebiec pięć pięciokilometrowych okrążeń. Po pierwszy oraz drugim odbywało się strzelanie w pozycji leżącej, zaś po trzecim i czwartym okrążeniu w pozycji stojącej. Każdy nietrafiony strzał „kosztował” zawodników dodatkowe 150 m biegu karnej rundy.

Pierwsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Po przebiegnięciu początkowych pięciu kilometrów zawodnicy po raz pierwszy pojawili się na strzelnicy. Liderem po pierwszym strzelaniu został Austriak Simon Eder, który najszybciej, bezbłędnie strącił wszystkie krążki. Drugie miejsce zajmował reprezentant Ukrainy Andrij Deryzemla, zaś trzeci był Słowak Pavol Hurajt. 21 zawodników trafiło wszystkie strzały. Jeden z faworytów, Ole Einar Bjørndalen spudłował dwukrotnie i zajmował dopiero 23 miejsce.

Pierwszych dziesięciu zawodników po pierwszym strzelaniu:
Lp. Zawodnik Reprezentacja Karne rundy Czas (min) Strata (s)
1. Simon Eder Austria AUT 0 6:57.4
2. Andrij Deryzemla Ukraina UKR 0 6:59.2 +1.8
3. Pavol Hurajt Słowacja SVK 0 7:03.0 +5.6
4. Vincent Jay Francja FRA 0 7:03.3 +5.9
4. Simon Fourcade Francja FRA 0 7:03.3 +5.9
6. Daniel Mesotitsch Austria AUT 0 7:04.1 +6.7
7. Emil Hegle Svendsen Norwegia NOR 0 7:05.6 +8.2
8. Siergiej Nowikow Białoruś BLR 0 7:06.3 +8.9
8. Iwan Czeriezow Rosja RUS 0 7:06.3 +8.9
10. Christoph Sumann Austria AUT 0 7:06.7 +9.3
10. Andreas Birnbacher Niemcy GER 0 7:06.7 +9.3

Drugie okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Drugi pobyt na strzelnicy nie przyniósł znaczących zmian w czołówce zawodów. W dalszym ciągu prowadził Eder, na drugą pozycję wysunął się Emil Hegle Svendsen, zaś trzeci był Hurajt. W pierwszej dziesiątce byli sami bezbłędnie strzelający zawodnicy, zaś różnice czasowe były bardzo niewielkie. Dziesiąty Serhij Sedniew tracił jedynie 13.9 s do Edera.

Pierwszych dziesięciu zawodników po drugim strzelaniu:
Lp. Zawodnik Reprezentacja Karne rundy Czas (min) Strata (s)
1. Simon Eder Austria AUT 0+0 14:12.4
2. Emil Hegle Svendsen Norwegia NOR 0+0 14:14.9 +2.5
3. Pavol Hurajt Słowacja SVK 0+0 14:18.7 +6.3
4. Björn Ferry Szwecja SWE 0+0 14:19.2 +6.8
5. Michael Greis Niemcy GER 0+0 14:19.7 +7.3
6. Siergiej Nowikow Białoruś BLR 0+0 14:20.3 +7.9
7. Arnd Peiffer Niemcy GER 0+0 14:21.3 +8.9
7. Jewgienij Ustiugow Rosja RUS 0+0 14:21.3 +8.9
9. Tim Burke Stany Zjednoczone USA 0+0 14:22.1 +9.7
10. Serhij Sedniew Ukraina UKR 0+0 14:26.3 +13.9

Trzecie okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Większe przetasowania dało dopiero trzecie strzelanie. Eder nie trafił dwukrotnie, zaś Svendsen raz spudłował. Sytuację wykorzystał Hurajt, który kolejny raz zaliczył wszystkie trafienia i został liderem. Tuż za Słowakiem plasowali się Francuz Vincent Jay oraz Szwed Björn Ferry. Czwarty był Rosjanin Jewgienij Ustiugow, zaś piąty Daniel Mesotitsch z Austrii. Powyższą piątkę dzieliły małe różnice czasowe, Mesotitsch tracił jedynie 7,3 s do Hurajta. Na szóstą lokatę spadł Svendsen, który tracił już do lidera 19,5 s.

Pierwszych dziesięciu zawodników po trzecim strzelaniu:
Lp. Zawodnik Reprezentacja Karne rundy Czas (min) Strata (s)
1. Pavol Hurajt Słowacja SVK 0+0+0 21:35.0
2. Vincent Jay Francja FRA 0+0+0 21:37.3 +2.3
3. Björn Ferry Szwecja SWE 0+0+0 21:38.0 +3.0
4. Jewgienij Ustiugow Rosja RUS 0+0+0 21:39.3 +4.3
5. Daniel Mesotitsch Austria AUT 0+0+0 21:42.1 +7.1
6. Emil Hegle Svendsen Norwegia NOR 0+0+1 21:54.5 +19.5
7. Simon Fourcade Francja FRA 0+1+0 21:55.9 +20.9
8. Halvard Hanevold Norwegia NOR 0+0+0 21:56.5 +21.5
9. Martin Fourcade Francja FRA 2+0+0 21:57.1 +22.1
9. Christoph Sumann Austria AUT 0+1+0 21:57.1 +22.1

Czwarte okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Bardzo dobrze biegowo spisywał się Ustiugow, który nieznacznie wyprzedzał Hurajta, przed ostatnim, decydującym strzelaniem. Obaj zawodnicy bezbłędnie strzelali, jednakże reprezentant Słowacji jako pierwszy wybiegł ze strzelnicy. Ustiugow tracił do niego jedynie 0,6 s. Trzecią lokatę ze stratą 16.9 s zajmował Austriak Christoph Sumann, który biegł jedną karną rundę po trzecim strzelaniu. Kolejne pozycje zajmowali Francuzi: Jay oraz bracia Martin i Simon Fourcade.

Pierwszych dziesięciu zawodników po czwartym strzelaniu:
Lp. Zawodnik Reprezentacja Karne rundy Czas (min) Strata (s)
1. Pavol Hurajt Słowacja SVK 0+0+0+0 28:58.7
2. Jewgienij Ustiugow Rosja RUS 0+0+0+0 28:59.3 +0.6
3. Christoph Sumann Austria AUT 0+1+0+0 29:16.9 +16.9
4. Vincent Jay Francja FRA 0+0+0+1 29:20.5 +21.8
5. Martin Fourcade Francja FRA 2+0+0+1 29:24.9 +26.2
6. Simon Fourcade Francja FRA 0+1+0+0 29.27.2 +28.5
7. Björn Ferry Szwecja SWE 0+0+0+2 29:37.1 +38.4
8. Jakov Fak Chorwacja CRO 1+0+1+1 29:38.0 +39.3
9. Iwan Czeriezow Rosja RUS 0+2+0+1 29:39.9 +41.2
10. Daniel Mesotitsch Austria AUT 0+1+0+2 29:40.5 +41.8

Wyniki końcowe[edytuj | edytuj kod]

Medaliści biegu masowego, od lewej: Martin Fourcade, Jewgienij Ustiugow, Pavol Hurajt

Po ostatnim strzelaniu Jewgienij Ustiugow narzucił bardzo mocne tempo biegowe, którego nie wytrzymał Hurajt. Rosjanin niezagrożony zmierzał po pierwszy złoty medal dla Rosji w biathlonie na tych Igrzyskach. Zmęczonego Hurajta zdołał wyprzedzić także młodszy z braci Fourcade – Martin, który pomimo trzech karnych rund wywalczył srebrny medal. Ostatecznie Pavol Huarjt zajął trzecie miejsce. Tuż za podium uplasowało się dwóch Austriaków: Sumann oraz Mesotitsch. Ich rodak, pierwszy na półmetku, Simon Eder w dalszej rywalizacji aż cztery razy pokonywał karne rundy i uplasował się dopiero na 25 miejscu. Dwie lokaty niżej zawody ukończył „król biathlonu” Ole Einar Bjørndalen, który, wspólnie z Kanadyjczykiem Leguelleciem, miał najwięcej nietrafionych strzałów (7).

Pełne wyniki końcowe zawodów:

Pozycja Nr Zawodnik Kraj Pudła Czas Strata
8 Jewgienij Ustiugow Rosja RUS 0 (0+0+0+0) 35:35.7 -
16 Martin Fourcade Francja FRA 3 (2+0+0+1) 35:46.2 +10.5
19 Pavol Hurajt Słowacja SVK 0 (0+0+0+0) 35:52.3 +16.6
4. 4 Christoph Sumann Austria AUT 1 (0+1+0+0) 36:01.6 +25.9
5. 17 Daniel Mesotitsch Austria AUT 3 (0+1+0+2) 36:05.9 +30.2
6. 12 Iwan Czeriezow Rosja RUS 3 (0+2+0+1) 36:09.2 +33.5
7. 10 Dominik Landertinger Austria AUT 4 (1+0+1+2) 36:09.7 +34.0
8. 1 Vincent Jay Francja FRA 1 (0+0+0+1) 36:10.3 +34.6
9. 7 Jakov Fak Chorwacja CRO 3 (1+0+1+1) 36:10.5 +34.8
10. 14 Michael Greis Niemcy GER 3 (0+0+1+2) 36:10.7 +35.0
11. 24 Tomasz Sikora Polska POL 3 (2+1+0+0) 36:13.1 +37.4
12. 2 Björn Ferry Szwecja SWE 2 (0+0+0+2) 36:13.3 +37.6
13. 3 Emil Hegle Svendsen Norwegia NOR 3 (0+0+1+2) 36:20.7 +45.0
14. 11 Simon Fourcade Francja FRA 1 (0+1+0+0) 36:28.1 +52.4
15. 23 Andreas Birnbacher Niemcy GER 3 (0+1+2+0) 36:30.2 +54.5
16. 26 Michal Šlesingr Czechy CZE 2 (1+1+0+0) 36:35.6 +59.9
17. 13 Arnd Peiffer Niemcy GER 2 (0+0+2+0) 36:44.5 +1:08.8
18. 15 Tim Burke Stany Zjednoczone USA 4 (0+0+3+1) 36:44.7 +1:09.0
19. 30 Halvard Hanevold Norwegia NOR 3 (0+1+0+2) 36:56.6 +1:20.9
20. 6 Siergiej Nowikow Białoruś BLR 3 (0+0+1+2) 36:59.3 +1:23.6
21. 27 Serhij Sedniew Ukraina UKR 2 (0+0+2+0) 37:02.8 +1:27.1
22. 18 Anton Szypulin Rosja RUS 3 (1+0+1+1) 37:04.7 +1:29.0
23. 29 Christoph Stephan Niemcy GER 4 (0+1+1+2) 37:11.4 +1:35.7
24. 22 Thomas Frei Szwajcaria SUI 2 (0+1+1+0) 37:12.9 +1:37.2
25. 9 Simon Eder Austria AUT 4 (0+0+2+2) 37:29.7 +1:54.0
26. 25 Andrij Deryzemla Ukraina UKR 5 (0+2+3+0) 37:43.9 +2:08.2
27. 5 Ole Einar Bjørndalen Norwegia NOR 7 (1+2+3+1) 37:46.5 +2:10.8
28. 21 Klemen Bauer Słowenia SLO 5 (2+0+0+3) 38:16.9 +2:41.2
29. 28 Jeremy Teela Stany Zjednoczone USA 4 (1+1+0+2) 38:36.1 +3:00.4
30. 20 Jean-Philippe Leguellec Kanada CAN 7 (0+4+0+3) 39:18.5 +3:42.8

Po zakończeniu zawodów[edytuj | edytuj kod]

Wypowiedzi medalistów[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiałów źródłowych:[13][14]

Jewgienij Ustiugow

"To jeszcze do mnie nie dotarło. Ja dalej nie rozumiem, że wywalczyłem złoto. Szczerze mówiąc po ostatnich Igrzyskach, nawet nie śniłem, że mogę tu być. Złoto było w moich odległych marzeniach, jednakże na Igrzyskach wszystko się może zdarzyć i tak było dzisiaj. Przed dzisiejszymi zawodami byłem raczej negatywnie nastawiony. Naprawdę źle się czułem z faktem, że nie zdobyliśmy jeszcze medalu oraz nie zdawałem sobie sprawy jak wiele czasu minęło kiedy ostatnio zdobyliśmy złoty medal w biathlonie. Postanowiłem, że przełamię tą złą passę. Bóg uśmiechnął się do mnie i jestem niezmiernie szczęśliwy

Martin Fourcade

"Po pierwszej wizycie na strzelnicy, kiedy dwukrotnie spudłowałem, wydawało mi się, że wypadłem z rywalizacji. Wszystko się zmieniło kiedy kolejne dwa strzelania wykonałem bezbłędnie. Kiedy opuszczałem strzelnicę przed finałowym okrążeniem ujrzałem szansę na zdobycie medalu. Postanowiłem zrobić wszystko co w mojej mocy aby wskoczyć na podium. Przypomniałem sobie marzenie z dzieciństwa i wiedziałem, że je spełnię. Przed dzisiejszym biegiem byłem rozczarowany, ponieważ wiele osób oczekiwało więcej po moich startach. Mój brat Simon był prawdziwym źródłem determinacji dla mnie, o czym powiedziałem mu na mecie. Pracował tak ciężko na treningach, że czasami wydawało mi się, iż jestem leniwy. On najciężej trenuje w naszej kadrze i zmotywował mnie do większej pracy"

Pavol Hurajt

"Oczywiście byłem bardzo zmęczony i wiedziałem, że Jewgienij jest lepszym biegaczem ode mnie. Czekałem na rzucenie wyzwania przez Austriaków i poczułem zaskoczenie kiedy zobaczyłem nadbiegającego Martina."

Sytuacja w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Złoty medal Jewgienija Ustiugowa był pierwszym krążkiem reprezentantów Rosji w biathlonie na ZIO 2010 w Vancouver. Rosjanin dzięki zwycięstwu przesunął się na pozycję lidera w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[15], drugie miejsce zajmował Christoph Sumann, zaś trzeci był Emil Hegle Svendsen. Jednocześnie Ustiugow prowadził w klasyfikacji biegu masowego. Drugie miejsce zajmował srebrny medalista Martin Fourcade, zaś trzecie Ole Einar Bjørndalen[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jerry Kokesh: Björndalen in Dominating Mass Start Win. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  2. ↑ Jerry Kokesh: Svendsen Two-for-Two with Mass Start Win. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  3. ↑ Greis wins men’s biathlon 15km mass start. NBC sports. [dostęp 2010-05-14]. (ang.).
  4. ↑ Jurgen Palme: Austrian Double in Mass Start. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  5. ↑ E.ON RUHRGAS IBU WORLD CUP - Oberhof (GER) - Men 15 km Mass Start. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-14]. (ang.).
  6. ↑ E.ON RUHRGAS IBU WORLD CUP - Ruhpolding (GER) - Men 15 km Mass Start. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-14]. (ang.).
  7. ↑ IBU BIATHLON WORLD CHAMPIONSHIPS - Pyeong Chang (KOR) - Men 15 km Mass Start. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-14]. (ang.).
  8. ↑ OLYMPIC WINTER GAMES - Torino - Cesana San Sicario (ITA). International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-14]. (ang.).
  9. ↑ Men's World Cup Total Score - Intermediate After 17 Competitons. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-08]. (ang.).
  10. ↑ Qualification Statu - Provisional Start List. International Biathlon Union. [dostęp 2010-05-08]. (ang.).
  11. ↑ a b W biegu indywidualnym przyznano dwa srebrne medale
  12. ↑ COMPETITION ANALYSIS / ANALYSE DE LA COMPÉTITION. International Biathlon Union. [dostęp 2010-07-21]. (ang.).
  13. ↑ Jerry Kokesh: Ustyugov Perfect in Mass Start. International Biathlon Union. [dostęp 2010-06-26]. (ang.).
  14. ↑ Biathlon: Russia's unbelieving Ustyugov wins mass start gold. Vancouver 2010. [dostęp 2010-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-09)]. (ang.).
  15. ↑ MEN'S WORLD CUP TOTAL SCORES / POINTAGES TOTAUX DE LA COUPE DU MONDE HOMMES - Intermediate After 19 Competitions. International Biathlon Union. [dostęp 2010-06-26]. (ang.).
  16. ↑ MEN'S WORLD CUP MASS START SCORES/POINTAGES DE DÉPART EN LIGNE DE LA COUPE DU MONDE HOMMES - Inetrmediate Adter 3 Competitions. International Biathlon Union. [dostęp 2010-06-26]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

←2008/2009 Sezon 2009/2010 w biathlonie ←2009/2011→
Puchar Świata
(klasyfikacje)
Zimowe igrzyska olimpijskie
Pozostałe imprezy

Obrazek biathlon

Mistrzowie olimpijscy w biathlonie w biegu masowym

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Biathlon_na_Zimowych_Igrzyskach_Olimpijskich_2010_–_bieg_masowy_mężczyzn&oldid=68828473”