Przejdź do zawartości

Bronisław Markiewicz

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Bronisław Markiewicz
Bronisław Bonawentura Markiewicz
prezbiter
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1842
Pruchnik

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1912
Miejsce Piastowe

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

19 czerwca 2005
Plac marsz. Józefa Piłsudskiego w Warszawie
przez Benedykta XVI[a]

Wspomnienie

30 stycznia

Szczególne miejsca kultu

Sanktuarium św. Michała Archanioła i bł. Bronisława Markiewicza w Miejscu Piastowym

podpis
Odznaczenia
Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie pokoju)

Bronisław Bonawentura Markiewicz (ur. 13 lipca 1842 w Pruchniku, zm. 29 stycznia 1912 w Miejscu Piastowym) – polski ksiądz katolicki, założyciel Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła (CSMA), pedagog, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako szóste z jedenastu dzieci burmistrza Jana Markiewicza (burmistrz Pruchnika[1]) i Marianny Gryzieckiej. Młodość spędził w Przemyślu, gdzie w 1863 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum[2], a następnie ukończył Wyższe Seminarium Duchowne. Dnia 15 września 1867 został wyświęcony na kapłana. Przez sześć lat pracował jako wikariusz w Harcie i w katedrze w Przemyślu. Następne dwa lata studiował pedagogikę, filozofię i historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1875 został mianowany proboszczem w miejscowości Gać, a dwa lata później w Błażowej. W Błażowej zapoczątkował przemysł tkacki. W 1882 powierzono mu wykłady z teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W 1885 udał się do Włoch, gdzie został uczniem św. Jana Bosko i w 1886 salezjaninem.

Po powrocie do Polski w 1892 objął parafię w Miejscu Piastowym, gdzie zajmował się w utworzonych przez siebie zakładach wychowawczych młodzieżą opuszczoną i zaniedbaną (wsparcia udzielił Jan Trzecieski[3]). Prowadził też działalność wydawniczą, m.in. zapoczątkował wydawanie miesięcznika Powściągliwość i Praca w 1898. Był autorem i wydawcą wielu publikacji i dramatu pt. Bój bezkrwawy, w którym przepowiedział papieża Polaka. W 1897 skierował do biskupa przemyskiego i do papieża prośbę o pozwolenie na założenie Zgromadzenia Michała Archanioła, opartego na duchowości i statutach opracowanych przez św. Jana Bosko. Mimo usilnych starań nie doczekał się chwili zatwierdzenia Zgromadzenia. Stało się to po jego śmierci – gałąź męską zatwierdzono w 1921, a gałąź żeńską w 1928. Naśladując działalność Jana Bosko w ramach Towarzystwa Powściągliwość i Praca do 1907 założył trzy przytułki wychowawcze w Galicji (Miejsce Piastowe, Pawlikowice w 1903, Skomorochy)[4], zaś w latach 20. powstały kolejne zakłady w przy ulicy Karmelickiej 66 w Krakowie oraz w Berteszowie w Dziatkowiczach koło Baranowicz[5].

Najwyższym postanowieniem z 30 listopada 1908 został odznaczony przez cesarza Franciszka Józefa Złotym Krzyżem Zasługi Cywilnej z koroną[6].

Zmarł 28[7] lub 29 stycznia 1912. Jego pogrzeb odbył się 1 lutego 1912 w Miejscu Piastowym, mszę św. celebrował bp Karol Fischer, mowę żałobną wygłosił ks. Władysław Sarna, a zmarłego żegnał wychowanek zakładu Bolesław Czuruk[8]. W 1990 jego szczątki zostały przeniesione do tamtejszego kościoła Matki Bożej Królowej Polski[9][10].

Beatyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1958 odbyła się pierwsza sesja procesu beatyfikacyjnego. 2 lipca 1994 roku w obecności Jana Pawła II został ogłoszony Dekret o heroiczności cnót ks. Markiewicza. Dziesięć lat później, dnia 20 grudnia 2004 roku, został promulgowany Dekret o cudzie zdziałanym przez Boga za wstawiennictwem ks. Markiewicza, co otworzyło drogę do jego beatyfikacji w dniu 19 czerwca 2005 w Warszawie. Papież Benedykt XVI upoważnił do tego prymasa Polski Józefa Glempa.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]
Pomnik ks. Bronisława Markiewicza w Pawlikowicach

W 1913 w Miejscu Piastowym ukazała się publikacja Bronisława Markiewicza pt. Ćwiczenia duchowne[11].

Państwowa Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Jarosławiu przybrała ks. Bronisława Markiewicza za swojego patrona. Od 12 marca 1993 jego imię nosi także Szpital Specjalistyczny w Brzozowie, Podkarpacki Ośrodek Onkologiczny im Ks. B. Markiewicza[12].

Imię ks. Markiewicza nosi też osiedle w Krośnie, którego klub piłkarski awansował w roku 2015 do Ligi Okręgowej z Podokręgu Krosno.

Jego imię noszą Warsztaty Terapii Zajęciowej Fundacji im. Brata Alberta, działające od 1993 r. w Radwanowicach[13].

Od 1994 roku Oratorium w Toruniu nosi imię ks. Markiewicza[potrzebny przypis].

Wspomnienie liturgiczne bł. Bronisława Markiewicza obchodzone jest 30 stycznia[14].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ks. Bronisław Markiewicz. W: Miejsce Piastowe. Jednodniówka jubileuszowa. Miejsce Piastowe: 1929, s. 20.
  2. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Przemyślu za rok szkolny 1894. Przemyśl: 1894, s. 128.
  3. Kazimierz Piliński: R. 1892–1917. Dwudziestopięciolecie działalności Sodalicyi Maryańskiej panów Ziemi Sanockiej. Miejsce Piastowe: Sodalicja Mariańska, 1917, s. 22.
  4. Zakłady ks. Markiewicza. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 165 z 24 lutego 1907. 
  5. Ks. Bronisław Markiewicz. W: Miejsce Piastowe. Jednodniówka jubileuszowa. Miejsce Piastowe: 1929, s. 26.
  6. Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”. Nr 284, s. 1, 11 grudnia 1908. 
  7. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 6, Nr 6 z 4 lutego 1912. 
  8. Franciszek Sypowski. Zgon wielkiego kapłana. „Gazeta Lwowska”. Nr 30, s. 4, 8 lutego 1912. 
  9. Bronisław Markiewicz. swzygmunt.knc.pl. [dostęp 2016-08-07].
  10. Bronisław Markiewicz. michalici.pl. [dostęp 2016-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-12)].
  11. Ćwiczenia duchowne. sanockabibliotekacyfrowa.pl. [dostęp 2014-04-24].
  12. Rys historyczny. szpital-brzozow.pl. [dostęp 2013-07-29]. (pol.).
  13. Radwanowice z filią w Czernichowie / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-01].
  14. Beato Bronislao Bonaventura Markiewicz. santiebeati.it. [dostęp 2016-09-07]. (wł.).
  1. Beatyfikacji dokonał w imieniu papieża, kard. Józef Glemp (arcybiskup metropolita warszawski, prymas Polski).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]