Burza ogniowa

Burza ogniowa – na tyle duży pożar, że wytworzona przezeń kolumna gorącego powietrza zasysa w sposób ciągły powietrze z otoczenia (patrz efekt kominowy). Wywołuje to dalsze zwiększanie temperatury płomieni i samonapędzający się wzrost natężenia ognia i wiatru, mogący nawet wytworzyć huragan.

Burze ogniowe mogą powstawać w wyniku dużych pożarów buszu i lasów bądź na skutek intensywnych bombardowań ładunkami zapalającymi.

Temperatura burzy ogniowej może sięgać 1600 °C, co oznacza, że praktycznie wszystkie palne materiały ulegają zapaleniu i podtrzymują ogień. Na obszarach dotkniętych burzą ognia mogą zostać stopione cegły, cement, szkło, nawierzchnia ulic, samochody itd. W szczególnych wypadkach burza może zużyć cały tlen na objętym nią terenie. Przykładowo po zbombardowaniu Drezna 70% ofiar zginęło w wyniku uduszenia^{[potrzebny przypis]}.

Burze ogniowe na terenie miast[edytuj | edytuj kod]

Burze ogniowe powstawały w trakcie pożarów wielkich miast, takich jak: wielki pożar Rzymu, pożar Londynu w roku 1666, wielki pożar Chicago, oraz pożary będące wynikiem trzęsienia ziemi takich jak: trzęsienie ziemi w San Francisco (1906) i trzęsienie ziemi w Kantō (1923). Burze ogniowe były również powodowane przez naloty dywanowe podczas II wojny światowej w Tokio i niemieckich miastach: Hamburgu (operacja Gomora), Dreźnie, Kassel, Darmstadt, Pforzheim, Brunszwiku, Hildesheim i Stuttgarcie. Aby spotęgować straty bombowce w pierwszej fali zrzucały bomby burzące (mające na celu poprzez falę uderzeniową wybić szyby w oknach). W drugiej i trzeciej fali były zrzucane bomby zapalające. Wybite otwory okienne i drzwiowe stwarzając swobodę penetracji dla płomieni potęgowały efekt kominowy nasilając pożar. Efekty były szczególnie widoczne w miastach o gęstej zabudowie i wąskich ulicach - płomienie przedostawały się z budynku na budynek (z tego też powodu Berlin - mający szerokie ulice i wyłącznie murowaną zabudowę odniósł od płomieni stosunkowo małe straty).

Miasta / Zdarzenia	Daty burz ogniowych	Uwagi
Pożar Londynu w 1666 roku	2 września 1666 5 września 1666	większa część Londynu spalona; tylko 5 osób uznano za zmarłe w wyniku pożaru.
Wielki pożar Chicago Pożar Peshtigo	8 października 1871	setki osób zginęły w Chicago od 8 do 10 października; ponad 2500 osób zginęło w Peshtigo (Wisconsin); pozostałe osoby zginęły w podobnych pożarach w Holland i Manistee (Michigan).
Trzęsienie ziemi w Tokio w 1923	1 września 1923	140 000 osób zmarło, większość w burzy ogniowej w Tokio i mieście portowym Jokohama. Straty w roku katastrofy pochłonęły do 40% PNB.
Stalingrad (ZSRR)	23 sierpnia 1942	Od kilku do kilkudziesięciu tysięcy zabitych, zniszczenie większości miasta^[1].
Wuppertal (Niemcy)	10 maja 1943
Hamburg (Niemcy)	27 lipca 1943	45 000 ofiar – Operacja Gomora
Remscheid (Niemcy)	31 lipca 1943
Kassel (Niemcy)	23 października 1943	5 300 ofiar spośród mieszkańców
Kaiserslautern (Niemcy)	14 lipca 1944
Brunszwik (Niemcy)	15 października 1944	2600 ofiar
Saarbrücken (Niemcy)	5 sierpnia 1944
Darmstadt (Niemcy)	11 września 1944	12 300 ofiar
Stuttgart (Niemcy)	12 września 1944
Heilbronn (Niemcy)	6 grudnia 1944	6 500 ofiar
Ulm (Niemcy)	17 grudnia 1944
Drezno (Niemcy)	13–14 lutego 1945	22 700-25 000 ofiar^[2]
Pforzheim (Niemcy)	23 lutego 1945
Moguncja (Niemcy)	27 lutego 1945
Tokio (Japonia)	9 marca 1945	120 000 ofiar
Würzburg (Niemcy)	16 marca 1945	5 000 ofiar
Kobe (Japonia)	17 marca 1945
Hildesheim (Niemcy)	23 marca 1945
Burza ogniowa na wzgórzach Oakland	20 października 1991	25 ofiar, straty oszacowano na 1,5 mld dolarów