Béla Kéler
Imię i nazwisko |
Albert Paul Keler |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1820 |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
20 listopada 1882 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
1844 - 1882 |
Béla Kéler właśc. Albert Paul Keler (Adalbert Paul von Keler) (ur. 13 lutego 1820 w Bártfie, zm. 20 listopada 1882 w Wiesbaden)[1] – węgierski kompozytor, skrzypek i dyrygent. Pochodził z górnowęgierskiej szlachty osiadłej w Bardejowie, jednak jego rodzina była niemiecka, a sam muzyk prawdopodobnie nie znał języka węgierskiego[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo studiował prawo, następnie zgodnie z wolą rodziców ukierunkował się na rolnictwo, aby ostatecznie w wieku 25 lat podjąć decyzję o całkowitym poświęceniu się muzyce. Przeniósł się na 9 lat do Wiednia, gdzie studiował instrumentację i harmonię u Victora Schlesingera oraz kontrapunkt u Simona Sechtera[1][3]. Jednocześnie był pierwszym skrzypkiem w orkiestrze Theater an der Wien[1][3]. Skomponował w tym czasie około 50 utworów[3].
W latach 1854–1855 dyrygował orkiestrą Josefa Gungla w Berlinie, wykonując wiele własnych utworów, głównie walców. Następnie wrócił do Wiednia aby przejąć orkiestrę Lannera po przedwczesnej śmierci stojącego na jej czele Augusta Lannera. Został również kapelmistrzem wiedeńskiego pułku piechoty w 1856 roku oraz pełnił funkcje dyrektora muzycznego orkiestry w Wiesbaden aż do emerytury w 1873 roku[1][3].
Jako dyrygent wiele podróżował. Łącznie dyrygował 366 koncertami, m.in. w Hamburgu, Wrocławiu, Monachium, Zurychu, Manchesterze czy Londynie (w Covent Garden Theatre)[3].
W 1874 otrzymał od króla Szwecji i Norwegii złoty Medal Litteris et Artibus[4].
Zmarł w 1882, został pochowany na cmentarzu w Wiesbaden. Na jego nagrobku zostały wyryte pierwsze takty zapisu nutowego jego walca Am schönen Rhein gedenk ich dein. Cały swój kompozytorski dorobek przekazał rodzinnemu miastu - Bártfie (obecnie Bardejów w północno-wschodniej Słowacji)[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Inspirował się twórczością Berlioza i Meyerbeera. Jego pierwsza poważniejsza kompozycja – Overture Romantique – wywarła wrażenie na Franzu von Suppé. Podobnymi sukcesami okazały się jego inne wczesne dzieła jak walc Hoffnungssterne op. 17 czy galop Sturmgalopp op. 12[3]. Taniec węgierski nr 5 Johannesa Brahmsa został oparty na czardaszu Bártfai emlék op. 31 Kélera[1][3].
Najbardziej znaną kompozycją Kéler jest walc Am schönen Rhein gedenk ich Dein op. 83 (Będę o was pamiętał nad pięknym Renem), porównywany swoją maestrią do najsłynniejszego walca Johanna Straussa II Nad pięknym modrym Dunajem[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Andrew Lamb: Kéler, Béla (Albrecht Pál) [Keler, Adalbert Paul von]. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2020-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-02)]. via Oxford University Press. (ang.).
- ↑ Pavel Burdych: Rozšířená biografie a sumarizace díla Bély Kélera (1820-1882) s akcentem na autograf hudebního obrazu Karpaty. Olomouc: 2021, s. 20-21, seria: Praca doktorska.
- ↑ a b c d e f g h i Béla Kéler. [w:] Béla Kéler Society [on-line]. [dostęp 2020-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-02)]. (ang. • niem. • słow. • węg.).
- ↑ Golden award „Litteris et Artibus“ [w:] muzeumbardejov.sk [dostęp 2022-12-31] (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Béla Kéler w bazie AllMusic (ang.)
- Béla Kéler – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Dyskografia Béli Kélera w bazie MusicBrainz (ang.)
- Béla Kéler w bazie Discogs.com (ang.)
- Béla Kéler: walc Am schönen Rhein gedenk ich dein (video)
- Béla Kéler – nuty w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000108935386
- VIAF: 44485496
- LCCN: n92015228
- GND: 116116838
- NDL: 00523058
- BnF: 14832987k
- NKC: ola2007364168
- BNE: XX850838
- NTA: 152783520
- BIBSYS: 1098954
- CiNii: DA11284894
- PLWABN: 9810580609305606
- NUKAT: n2008080514
- J9U: 987007263742405171
- CANTIC: a11137526
- LNB: 000129789
- NSZL: 434450
- RISM: people/30016648
- WorldCat: lccn-n92015228