Charles-Marie Widor
|
||
 Charles-Marie Widor |
||
| Imię i nazwisko | Charles-Marie Jean Albert Widor | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 lutego 1844 Lyon, Francja |
|
| Data i miejsce śmierci | 12 marca 1937 Paryż, Francja |
|
| Instrumenty | organy | |
| Zawód | organista, kompozytor, pedagog | |
| Współpracownicy | ||
| Louis Vierne | ||
Charles-Marie Jean Albert Widor (ur. 21 lutego 1844 w Lyonie, zm. 12 marca 1937 w Paryżu) – francuski organista, kompozytor i nauczyciel akademicki.
Studiował u François-Josepha Fétisa i Lemmensa w Brukseli. Był organistą w kościele Saint-François w Lyonie (od 1860). W latach 1869–1933 był organistą kościoła św. Sulpicjusza w Paryżu. Podobnie jak Louis Vierne, Alexandre Guilmant i Henri Mulet kontynuował zapoczątkowany przez Césara Francka symfonizm organowy. Od 1890 do 1911 był profesorem gry organowej i kompozycji w konserwatorium w Paryżu. Do jego uczniów należeli m.in. Louis Vierne, Albert Schweitzer, Marcel Dupré. Wśród kompozycji Charles'a-Marie Widora wyróżniają się kompozycje organowe, w tym 10 symfonii, m.in. Symfonia gotycka op. 70 (1895) i Symfonia romańska op. 73 (1900).
Bibliografia[edytuj]
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN
- Giuseppe Clericetti: «Il Fondo Widor della Biblioteca di Villa Medici» in Studiolo VIII (2010), Académie de France à Rome, pp. 295-307
- Giuseppe Clericetti: Charles-Marie Widor. La Francia organistica tra Otto e Novecento, Varese 2010, Zecchini
- Charles-Marie Widor (ang.). allmusic.com. [dostęp 2013-09-13].
