Cheiracanthium molle
| Cheiracanthium molle[1] | |||
| L. Koch, 1875 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Cheiracanthium molle | ||
| Synonimy | |||
| |||
Cheiracanthium molle – gatunek pająka z rodziny zbrojnikowatych. Zamieszkuje Afrykę Subsaharyjską i Półwysep Arabski.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1875 roku przez Ludwiga Carla Christiana Kocha[2][3]. Jako lokalizację typową wskazano Etiopię[3]. W 1947 roku Ludovico di Caporiacco opisał Chiracanthium imbelle, wskazując jako miejsce typowe Aruszę w Tanzanii[4], a w 1949 roku Chiracanthium nairobii, wskazując jako miejsce typowe Nairobi w Kenii[5]. W 2007 roku Leon N. Lotz dokonał redeskrypcji C. molle oraz zsynonimizował z nim wspomniane nazwy wprowadzone przez Caporiacca[6][2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Samiec ma ciało długości od 5,6 do 7,5 mm przy karapaksie długości od 2,5 do 3,4 mm i szerokości od 1,9 do 2,5 mm, samica zaś ma ciało długości od 5,6 do 9,3 mm przy karapaksie długości od 1,7 do 3,4 mm i szerokości od 1,9 do 2,9 mm. Szczękoczułki są przysadziste, o długich pazurach jadowych i sześciu różnej wielkości zębach na krawędziach bruzdy; największy jest drugi ząbek krawędzi przedniej, a najmniejszy pierwszy ząbek krawędzi przedniej. U samca szczękoczułki mają wypustkę u podstawy pazura, której brak u samicy. Opistosoma (odwłok) jest żółtoszara ze słabo zaznaczonym znakiem nad sercem[6].
Genitalia samicy mają szerszą niż dłuższą płytkę płciową z szerokim wklęśnięciem, na którego to krawędziach tylno-bocznych umieszczone są otwory kopulacyjne. Przewody kopulacyjne biegną najpierw przednio-środkowo, potem dośrodkowo, potem zakrzywiają się w kierunku tylno-bocznym by osiągnąć przednio-boczne części spermatek, do których to przewody zapłodnieniowe uchodzą tylno-środkowo. Przednia i tylna pętla przewodów kopulacyjnych są prawie jednakowo długie i równoległe do siebie[6].
Nogogłaszczki samca mają dłuższe niż rzepka i goleń razem wzięte cymbium, trzy krótkie, zakrzywione dozewnętrznie i ostro zakończone apofizy retrolateralne, dużą tegularną o dwupłatowym wierzchołku przypominającym rybi ogon, długi i niemal otaczający tegulum embolus oraz wyraźnie widoczny, acz niezesklerotyzowany konduktor równoległy do apofizy tegularnej[6].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająk ten zasiedla łąki, trzcinowiska i zakrzewienia. Znajdywany jest na roślinności, pod kamieniami i w termitierach[6].
Gatunek afrotropikalny o szerokim zasięgu[6]. Znany jest z Arabii Saudyjskiej[2][7], Czadu, Etiopii, DR Konga, Rwandy, Kenii (z Nairobi i hrabstwa Machakos[7]), Tanzanii, Zimbabwe, Botswany i Komorów[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cheiracanthium molle, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Gen. Cheiracanthium C. L. Koch, 1839. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Naturhistorisches Museum Bern. [dostęp 2024-01-01].
- ↑ a b L. Koch: Aegyptische und abyssinische Arachniden gesammelt von Herrn C. Jickeli. Nürnberg: Bauer & Raspe, 1875, s. 53.
- ↑ Ludovico di Caporiacco. Arachnida Africae Orientalis, a dominibus Kittenberger, Kovács et Bornemisza lecta, in Museo Nationali Hungarico servata. „Annales Historico-Naturales Musei Nationalis Hungarici”. 40, s. 97-257, 1947.
- ↑ Ludovico di Caporiacco. Aracnidi della colonia del Kenya raccolti da Toschi e Meneghetti negli anni 1944-1946. „Commentationes Pontificia Academia Scientiarum”. 13, s. 309-492, 1949.
- ↑ a b c d e f g Leon N. Lotz. The genus Cheiracanthium (Araneae: Miturgidae) in the Afrotropical region. 1. Revision of known species. „Navorsinge van die Nasionale Museum Bloemfontein”. 23, s. 1-76, 2007.
- ↑ a b Grace M. Kioko, Yuri M. Marusik, Shuqiang Li, Esther N. Kioko, Liqiang Ji. Checklist of the spiders (Araneae) of Kenya. „African Invertebrates”. 62 (1), s. 47-229, 2021. DOI: 10.3897/afrinvertebr.62.58776.