Przejdź do zawartości

Cmentarzysko przedlokacyjne na Rynku Głównym w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarzysko przedlokacyjne na Rynku Głównym w Krakowie
Ilustracja
Cmentarzysko w Podziemiach Rynku (rekonstrukcja pochówku w stanie odkrytym przez archeologów, fotografia z 2010)
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Typ cmentarza

parafialny

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Stan cmentarza

zlikwidowany

Data likwidacji

1257

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarzysko przedlokacyjne na Rynku Głównym w Krakowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarzysko przedlokacyjne na Rynku Głównym w Krakowie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarzysko przedlokacyjne na Rynku Głównym w Krakowie”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cmentarzysko przedlokacyjne na Rynku Głównym w Krakowie”
Ziemia50°03′41,0″N 19°56′21,5″E/50,061389 19,939306

Krakowskie cmentarzysko przedlokacyjne (także Cmentarz św. Wojciecha) – cmentarz usytuowany przed lokacją Krakowa na wyznaczonym w 1257 ówczesnym i obecnym Rynku Głównym.

Najprawdopodobniej był to cmentarz ulokowany we wschodnio-południowym kwartylu rynku przy kościele św. Wojciecha, choć nie wyklucza się istnienia jeszcze wcześniejszego cmentarzyska po zachodniej stronie rynku. Większość szczątków ludzkich odkrytych podczas prac archeologicznych prowadzonych w latach 2004–2010 została ponownie pochowana w krypcie kościoła Mariackiego, część została udostępniona zwiedzającym w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa „Podziemia Rynku”.

W pobliżu rynku, na miejscu obecnego Placu Mariackiego, istniało także inne cmentarzysko – Cmentarz Mariacki, również założone w czasach przedlokacyjnych, bo w 1222, lecz przetrwało do końca XVIII wieku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]