50°32′33″N 22°39′30″E/50,542500 22,658333Dąbrowica (powiat biłgorajski)
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  lubelskie
| |||
| Powiat | biłgorajski | |||
| Gmina | Biłgoraj | |||
| Liczba ludności (2011) | 988[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 84 | |||
| Kod pocztowy | 23-400[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | LBL | |||
| SIMC | 0885843 | |||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Biłgoraj  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego  | ||||
| 50°32′33″N 22°39′30″E/50,542500 22,658333
| ||||
Dąbrowica – wieś w Polsce na Równinie Biłgorajskiej, położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Biłgoraj[3]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 988 mieszkańców[1] i była drugą co do wielkości miejscowością gminy Biłgoraj.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Dąbrowica jest wioską położoną na północny zachód w odległości 4,5 km od Biłgoraja przy drodze Biłgoraj-Ciosmy. Do roku 1975 (do czasu zlikwidowania powiatów) należała do powiatu biłgorajskiego, województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 wchodziła w skład województwa zamojskiego, a od 1999 r. znowu należy do woj. lubelskiego. Jest to wieś położona malowniczo w dorzeczu Tanwi, po jej prawej stronie pomiędzy kompleksem leśnym Puszczy Solskiej a Lasów Janowskich.
W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii pw. św. Maksymiliana Kolbe. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii przemyskiej, diecezji zamojsko-lubaczowskiej, dekanatu Biłgoraj – Północ.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0885850 | Wygon | część wsi |
| 0885866 | Zagrody Dąbrowickie | część wsi |
| 0885872 | Zagumnie | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś została założona w XVI wieku przez Gorajskich, a w 1599 roku na mocy wyroku sądu trybunalskiego weszła w skład Ordynacji Zamojskiej. W 1626 roku istniało tu 40 zagród z rolami, a kilka lat później notowano tutaj stawek na bagnach z młynem oraz dwie karczmy. Pod koniec XVII wieku pod lasem za starą Rudą zbudowano nowy młyn, który jednak szybko opustoszał i został zlikwidowany. Źródła z początku XIX wieku notują starą karczmę na końcu wsi, a także nowo-wybudowaną karczmę za wsią w Górce. Dąbrowica znana była z rzemiosła drewnianego. Wytwarzano tutaj m.in. gonty, koszyki, łubianki, rzeszota itd, a także łuby, włosiankę i sita. W 1847 roku mieszkańcy wsi zostali zdziesiątkowani przez epidemię cholery.
We wrześniu 1939 roku stacjonował tutaj sztab Armii Kraków, a pod wsią doszło do potyczki z wojskiem niemieckim. W lipcu 1943 roku wieś została wysiedlona, co upamiętnia krzyż i kamień postawione na miejscu zbiórki wypędzonych mieszkańców[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 216 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-04-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Gmina Biłgoraj. Przewodnik krajoznawczo-przyrodniczy, Biłgoraj 2010
| ||||||||||