Dąbrowica (powiat biłgorajski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dąbrowica
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

biłgorajski

Gmina

Biłgoraj

Liczba ludności (2021)

910[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

23-400[4]

Tablice rejestracyjne

LBL

SIMC

0885843[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Biłgoraj
Mapa konturowa gminy wiejskiej Biłgoraj, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dąbrowica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dąbrowica”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dąbrowica”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dąbrowica”
Ziemia50°32′45″N 22°39′29″E/50,545833 22,658056[1]

Dąbrowicawieś w Polsce na Równinie Biłgorajskiej, położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Biłgoraj[6][5].

Wieś jest sołectwem w gminie Biłgoraj[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 988 mieszkańców i była drugą co do wielkości miejscowością gminy[8].

W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii pw. św. Maksymiliana Kolbe. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii przemyskiej, diecezji zamojsko-lubaczowskiej, dekanatu Biłgoraj – Północ.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Dąbrowica jest wioską położoną na północny zachód w odległości 4,5 km od Biłgoraja przy drodze Biłgoraj-Ciosmy. Do roku 1975 (do czasu zlikwidowania powiatów) należała do powiatu biłgorajskiego, województwa lubelskiego. Wieś położona jest w dorzeczu Tanwi, po jej prawej stronie pomiędzy kompleksem leśnym Puszczy Solskiej a Lasów Janowskich.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dąbrowica, po jej zniesieniu w gromadzie Biłgoraj. W latach 1975–1998 wchodziła w skład województwa zamojskiego, a od 1999 r. znowu należy do woj. lubelskiego.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Dąbrowica[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0885850 Wygon część wsi
0885866 Zagrody Dąbrowickie część wsi
0885872 Zagumnie część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w XVI wieku przez Gorajskich, a w 1599 roku na mocy wyroku sądu trybunalskiego weszła w skład Ordynacji Zamojskiej. W 1626 roku istniało tu 40 zagród z rolami, a kilka lat później notowano tutaj stawek na bagnach z młynem oraz dwie karczmy. Pod koniec XVII wieku pod lasem za starą Rudą zbudowano nowy młyn, który jednak szybko opustoszał i został zlikwidowany. Źródła z początku XIX wieku notują starą karczmę na końcu wsi, a także nowo-wybudowaną karczmę za wsią w Górce. Dąbrowica znana była z rzemiosła drewnianego. Wytwarzano tutaj m.in. gonty, koszyki, łubianki, rzeszota itd, a także łuby, włosiankę i sita. W 1847 roku mieszkańcy wsi zostali zdziesiątkowani przez epidemię cholery.

We wrześniu 1939 roku stacjonował tutaj sztab Armii Kraków, a pod wsią doszło do potyczki z wojskiem niemieckim. W lipcu 1943 roku wieś została wysiedlona, co upamiętnia krzyż i kamień postawione na miejscu zbiórki wypędzonych mieszkańców[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 22227
  2. Wieś Dąbrowica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-09], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 216 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-08]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Gmina Biłgoraj. Przewodnik krajoznawczo-przyrodniczy, Biłgoraj 2010