Długołęka (Długołęka-Świerkla)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Długołęka
dawna wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowosądecki

Gmina

Podegrodzie

Część miejscowości

Długołęka-Świerkla

Wysokość

380–550 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

18

Tablice rejestracyjne

KNS

SIMC
Położenie na mapie gminy Podegrodzie
Mapa konturowa gminy Podegrodzie, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Długołęka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Długołęka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Długołęka”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Długołęka”
Ziemia49°37′45,352″N 20°32′34,885″E/49,629264 20,543024

Długołęka (niem. Langendorf[1]) – dawna wieś, obecnie niestandaryzowana część wsi Długołęka-Świerkla, w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Podegrodzie. Stanowi północno-zachodnią część wsi[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Pierwotna nazwa Długołęki to Długa Łąka, najstarszy jej zapis pochodzi z dokumentu z 1335. Pojawia się w nim także łacińskie tłumaczenie: de Longo prato. Kolejna wzmianka Dluga Lanka pochodzi z 1357. W rejestrze poborowym z 1581 znaleźć można także nazwę Długa Łąka. Nazwa pochodzi od obszaru na którym znajdowały się rozległe łąki. Pierwsze wzmianki o istnieniu wsi oraz parafii długołęckiej pochodzą z lat 1325–1327. W 1356 ksieni zakonu klarysek w Starym Sączu, Konstancja, nadała sołectwo Janowi i Wiecisławowi. Długołękę zamieszkiwali rycerze. Następnie Długołęka należała do parafii w Podegrodziu, a następnie do parafii w Przyszowej[3].

Zarówno wieś duchowna Długa Łąka jak i Świrkla stanowiły własność klasztoru klarysek w Starym Sączu i były położone w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego[4]. Na przełomie XVI i XVII wieku Długołęka została opuszczona, a w jej rejonie poszukiwano złota. W 1527 istniała we wsi parafia, w okresie późniejszym zlikwidowana. W czasie akcji kolonizacyjnej przeprowadzonej przez cesarza Józefa II w Długołęce i Świerkli (wtedy były osobnymi wsiami) mieszkali osadnicy niemieccy. W 1934 roku powstała gromada Długołęka-Świerkla w nowo utworzonej zbiorowej gminie Podegrodzie[5][6].

Kilkakrotnie Świerkla była odłączana i przyłączana do Długołęki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazwy w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. [dostęp 2011-08-19]. (pol.).
  2. Świerkla na przedwojennej mapie WIG
  3. Informacje na stronie UG Podegrodzie. [dostęp 2018-02-01].
  4. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 103.
  5. Dz.U. 1934 nr 69 poz. 642
  6. Krakowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 144

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zenon Piotr Szewczyk: O pochodzeniu nazw miejscowych Gminy Podegrodzie i okolic. Nowy Sącz: UG Podegrodzie, Biblioteka Gminna w Podegrodziu, 2009. ISBN 978-83-60822-59-3.
  • Kościoły i kapliczki w Gminie Podegrodzie. Podegrodzie: UG Podegrodzie, GOK Podegrodzie, 2004.
  • Długołęka-Świerkla. W: Jan Pastuszczak: Gmina Podegrodzie. Jacek Kula, Jerzy Nieć, Krzysztof Bodziony (ilustracje); Stanisław Mendelowski (redakcja). Krosno: P.U.W. „Roksana” sp. z o.o., 2006, s. 28–30. ISBN 83-7343-126-8.