Dariusz Grudzień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Grudzień
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1965
Starachowice

Instrumenty

gitara basowa

Gatunki

rock, hard rock

Zawód

muzyk, basista, kompozytor, producent muzyczny

Aktywność

od 1982

Wydawnictwo

Tonpress, Universal Music Polska, Klub Płytowy Razem, Agencja Muzyczna Polskiego Radia

Współpracownicy
Maciej Silski
Instrument
Fender Precision Bass
Zespoły
Azyl P. (od 1982) Ira (1987–1989) Full Blackstone (2006)
Strona internetowa

Dariusz Grudzień (ur. 7 lipca[1] 1965 w Starachowicach) – polski gitarzysta basowy, grający rocka. kompozytor, producent muzyczny, organizator koncertów i festiwali, współzałożyciel grupy Azyl P.[2]

Darek Grudzień

Głównie znany jest z występów w hardrockowym zespole z Szydłowca, Azyl P.[3] Po rozpadzie zespołu w 1986 roku, został muzykiem, radomskiej grupy Ira[4]. Nagrał z nią jedną płytę Ira wydaną w grudniu 1989 roku[5]. Na początku roku 1990 opuścił zespół. Azyl P. dwukrotnie próbował swego powrotu na scenę, w 1996 roku Andrzej Siewierski i Dariusz Grudzień pod szyldem Azyl P. zarejestrowali demo z niewydanym nigdy do tej pory materiałem. Wśród utworów zamieszczonych na kasecie MC znalazła się m.in. ballada „Jest jeszcze na Ciebie czas”, w 2005 roku do sieci wyciekły nowe nagrania grupy– „Buty czerwone” i „Pod wiatr”[6].

W lipcu 2006 Dariusz Grudzień założył zespół o nazwie Full Blackstone[7]. W 2008 roku zorganizował koncert pamięci tragicznie zmarłego przyjaciela Andrzeja Siewierskiego „Jest jeszcze na Ciebie czas”, w drugiej edycji w 2010 roku przekształcony już w Festiwal „Rock na Zamku” im. Andrzeja Siewierskiego[8]. Po latach przerwy jako autor, dyrektor artystyczny i reżyser koncertów zainicjował i zorganizował kolejne – w 2015, 2016, 2018, 2019, i w 2022 roku. Z reaktywowanym Azylem P. występowały gwiazdy rocka, m.in. Muniek Staszczyk (T.Love), Marek Piekarczyk (TSA), Krzysztof Jaryczewski (Oddział Zamknięty), potem dołączyli zdolni muzycy młodego pokolenia – Maciej Silski, Ania Brachaczek, Ania Rusowicz i meksykański laureat programu The Voice of Poland – Juan Carlos Cano. A w 2022 roku Tomasz Organek i Kasia Kowalska[9].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mikstura. „Magazyn Gitarzysta”. 43, s. 16, lipiec 2009. Sławomir Sobczak (red. nacz.). ISSN 1895-3832. 
  2. Azyl P. – historia zespołu [online], web.archive.org, 31 marca 2009 [dostęp 2022-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-31].
  3. Historia Azyl P.. www.azylp.com.pl. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-31)]. (pol.).
  4. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia polskiego rocka. In Rock, 1996, s. 197. ISBN 978-83-86365-08-1.
  5. Ira – IRA PLP 0116. www.archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)]. (pol.).
  6. Gwiazdy na jubileuszowym koncercie Azyl P. [online], Onet Kultura, 11 lipca 2022 [dostęp 2022-07-11] (pol.).
  7. Biografia zespołu. www.fullblackstone.com. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-31)]. (pol.).
  8. Piotr Stańczak, Szydłowiec. Minęła dziesiąta rocznica śmierci Andrzeja Siewierskiego, muzyka Azylu P. [online], Echo Dnia Radomskie, 30 grudnia 2017 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  9. Gwiazdy na jubileuszowym koncercie Azyl P. [online], Onet Kultura, 11 lipca 2022 [dostęp 2022-10-06] (pol.).