Deklinacja (językoznawstwo)

Deklinacja (od łac. declinare „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby. Występuje w językach fleksyjnych. Może realizować się przez końcówki fleksyjne lub afiksy aglutynacyjne. W języku polskim deklinacji podlegają rzeczowniki, przymiotniki, imiesłowy przymiotnikowe, zaimki rzeczowne, przymiotne i liczebne oraz liczebniki. Pojęciem deklinacji określa się także zespół form fleksyjnych, występujący w odmienianych w ten sposób wyrazach.

Zobacz też

• deklinacja w języku polskim
• deklinacja łacińska
• fleksja
• koniugacja

Bibliografia

• KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .
• Alicja Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-15390-8.