Dmitrij Smirnow (śpiewak)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dmitrij Smirnow
Дмитрий Алексеевич Смирнов
Ilustracja
Imię i nazwisko

Dmitrij Aleksiejewicz Smirnow

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1882
Moskwa

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 1944
Ryga

Typ głosu

tenor

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Dmitrij Aleksiejewicz Smirnow, ros. Дмитрий Алексеевич Смирнов (ur. 7 listopada?/19 listopada 1882 w Moskwie, zm. 27 kwietnia 1944 w Rydze[1][2]) – rosyjski śpiewak operowy, tenor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego dziecko należał do chóru cerkiewnego[2]. Studia wokalne odbył w Moskwie[1][2]. Na scenie zadebiutował w 1903 roku jako Gigi w operze Camorra Michele’a Esposita[1][2]. Od 1904 do 1910 roku był solistą moskiewskiego Teatru Bolszoj, następnie w latach 1910–1917 śpiewał w Teatrze Maryjskim w Petersburgu[1]. W 1907 roku wystąpił w Paryżu podczas koncertów organizowanych przez Siergieja Diagilewa[1]. W latach 1910–1912 jako pierwszy rosyjski śpiewak występował w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie zadebiutował jako Książę Mantui w Rigoletcie Giuseppe Verdiego[1][2]. Śpiewał w Wiedniu, Berlinie, Rzymie, Mediolanie, Monte Carlo, Buenos Aires, Londynie i Madrycie, trzykrotnie gościł też w Warszawie (1914, 1921, 1934–1936)[1]. Uczył śpiewu w konserwatoriach w Atenach i Rydze[2].

Zasłynął partiami tenorowymi m.in. w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego, Manon Jules’a Masseneta i Poławiaczach pereł Georges’a Bizeta[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 14. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3373. ISBN 0-02-865530-3.