Przejdź do zawartości

Dodge Monaco (1964)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dodge Monacosamochód osobowy klasy średniej wyższej (pełnowymiarowej) produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1964–1978.

Pierwsza generacja

[edytuj | edytuj kod]
Dodge Monaco I
Ilustracja
Dodge Monaco I
Producent

Dodge

Zaprezentowany

Wrzesień 1964

Okres produkcji

1964–1968

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Hamtramck

Poprzednik

Dodge Custom 880

Następca

Dodge Monaco II

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna
2 i 3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

5420 mm

Szerokość

2000 mm

Wysokość

1430 mm

Rozstaw osi

3100 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Plymouth Fury

Dodge Monaco I - tył

Dodge Monaco I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1964 roku.

Pierwsze wcielenie Monaco zostało oparte na platformie C-body, na której zbudowany został także pokrewny model Plymouth Fury w ramach szerokiego partnerstwa firm podlegających koncernowi Chrysler. Samochód wyróżniał się masywną sylwetką, z kanciasto zarysowanymi nadkolami i dużym tylnym zwisem[1]. Pas przedni zdobiła atrapa chłodnicy wyróżniały dwie chromowane poprzeczki, a także podwójne okrągłe reflektory. Opcjonalnym rozwiązaniem było podwójne malowanie dachu[2].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • V8 5.2l B
  • V8 6.2l B
  • V8 7.2l RB


Druga generacja

[edytuj | edytuj kod]
Dodge Monaco II
Ilustracja
Dodge Monaco II przed liftingiem
Inne nazwy

Chrysler 383

Producent

Dodge

Zaprezentowany

Styczeń 1968

Okres produkcji

1968–1973

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Hamtramck

Poprzednik

Dodge Monaco I

Następca

Dodge Monaco III

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupe
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna
2 i 3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

5418 mm

Szerokość

2032 mm

Wysokość

1433 mm

Rozstaw osi

3073 mm

Masa własna

1900 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Chrysler New Yorker

Pokrewne

Dodge Polara

Dodge Monaco II Kombi - tył
Dodge Monaco II po liftingu
Dodge Monaco II po drugim liftingu

Dodge Monaco II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1968 roku.

Druga generacja Dodge'a Monaco została zbudowana w oparciu o zmodernizowaną platformę C-body[3], na której równolegle zbudowano także pokrewny model Polara. Przełożyło się to na większe i przestronniejsze nadwozie. Samochód zyskał bardziej stonowane proporcje, przechodząc ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika. Z przodu pojawiła się większa atrapa chłodnicy, którą ponownie współtworzyły podwójne okrągłe reflektory[4].

Restylizacje

[edytuj | edytuj kod]

Podczas trwającej 5 lat produkcji Dodge Monaco II przeszedł dwie duże modernizacje. Pierwsza, przeprowadzona w 1970 roku, wiązała się z przemodelowanym pasem przednim, gdzie reflektory zostały niżej osadzone wraz z atrapą chłodnicy. Druga modernizacja w 1972 roku przeniosła gruntowną zmianę wyglądu, z nowymi, chowanymi reflektorami i bardziej zaokrągloną sylwetką[5].

Afryka Południowa

[edytuj | edytuj kod]

Dodge Monaco II był importowany także do Afryki Południowej pod marką Chrysler jako Chrysler 383. Różnice wizualne były minimalne, ograniczając się do innych emblematów producenta[6].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • V8 6.2l B
  • V8 6.2l B2
  • V8 7.2l RB

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • V8 6,3 l (6286 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV
  • Układ zasilania: gaźnik
  • Średnica cylindra × skok tłoka: 107,95 mm × 85,85 mm
  • Stopień sprężania: 9,2:1
  • Moc maksymalna: 294 KM (216 kW) przy 4400 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 515 N•m przy 2400 obr./min


Trzecia generacja

[edytuj | edytuj kod]
Dodge Monaco III
Dodge Royal Monaco
Ilustracja
Dodge Monaco III
Producent

Dodge

Zaprezentowany

Listopad 1973

Okres produkcji

1973–1977

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Hamtramck

Poprzednik

Dodge Monaco II

Następca

Dodge Monaco IV

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupe

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna
2 i 3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

5660–5750 mm

Szerokość

2030 mm

Wysokość

1400–1490 mm

Rozstaw osi

3090–3150 mm

Masa własna

2005–2270 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Chrysler Newport
Plymouth Gran Fury

Pokrewne

Dodge Polara

Dodge Monaco III - tył
Dodge Royal Monaco

Dodge Monaco III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1973 roku.

Trzecia generacja Monaco przyniosła gruntowną metamorfozę pod kątem stylistycznym. Pojazd ponownie oparto na platformie C-body koncernu Chrysler[7]. Samochód zyskał bardziej kanciastą sylwetkę, z masywnym pasem przednim zdobionym dużą, chromowaną atrapą chłodnicy. Podwójne, okrągłe reflektory zyskały prostokątne zabudowanie, a z tyłu pojawiły się charakterystyczne podłużne lampy w kształcie prostokątnych pasów[8].

Dodge Monaco III stał się popularnym elementem amerykańskiej popkultury dzięki pojawieniu się w serii Blues Brothers jako radiowóz policyjny[9].

Royal Monaco

[edytuj | edytuj kod]

Monaco trzeciej generacji oferowany był także w luksusowej, topowej wersji Dodge Royal Monaco. Wyróżniała się ona innym malowaniem nadwozia, chowanymi reflektorami pod prostokątnymi kloszami, a także bogatszym poziomem wyposażenia[10].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • V8 5.2l
  • V8 5.9l
  • V8 6.6l
  • V8 7.2l


Czwarta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Dodge Monaco IV
Ilustracja
Dodge Monaco IV
Producent

Dodge

Zaprezentowany

Luty 1976

Okres produkcji

1976–1978

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Hamtramck

Poprzednik

Dodge Monaco III

Następca

Dodge St. Regis

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupe

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

5415–5717 mm

Szerokość

1974–2002 mm

Wysokość

1379–1445 mm

Rozstaw osi

3085 mm

Masa własna

1635–1995 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Dodge Coronet

Dodge Monaco IV

Dodge Monaco IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1976 roku.

W 1976 roku zadebiutowała czwarta i zarazem ostatnia generacja modelu Monaco. Samochód powstał tym razem z równolegle konstruowaną siódmą generacją modelu Coronet[11], pełniąc funkcję jego tańszej i niżej pozycjonowanej odmiany. Monaco IV zyskało charakterystyczną, chromowaną atrapę chłodnicy składającą się z dwóch części a także pionowe, podwójne klosze reflektorów. Innym charakterystycznym akcentem było wybrzuszenie tylnego nadkola[12].

Produkcję zakończono w 1978 roku na rzecz następcy - modelu St. Regis.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L6 3.9l Slant-6
  • V8 5.2l B
  • V8 5.9l B
  • V8 6.2l B
  • V8 6.6l B
  • V8 7.2l RB


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1965 Dodge Monaco 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  2. 1965-1968 Dodge Monaco and 500. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  3. 1969 Dodge Monaco 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  4. The Dodge Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  5. 1972 Dodge Monaco 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  6. Chrysler of South Africa: from 1910 Maxwell to 2017 Jeep. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  7. 1973 Dodge Monaco Station Wagon. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  8. 1973 Dodge Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  9. Dodge Monaco "Bluesmobil" - najsłynniejszy radiowóz świata. [dostęp 2020-04-01]. (pol.).
  10. 1977 Dodge Royal Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  11. 1977 Dodge Monaco Brougham 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
  12. 1977 Dodge Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).