Dr. Oetker
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Siedziba | |
| Data założenia |
1891 |
| Forma prawna | |
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
 52°01′12,0000″N 8°31′11,0000″E/52,020000 8,519722
| |
| Strona internetowa | |
Dr. August Oetker KG – międzynarodowe przedsiębiorstwo wywodzące się z Niemiec, producent dodatków do pieczenia, ciast, środków żelujących, musli, deserów, zapiekanek, pizz mrożonych oraz jogurtów. Producent pierwszego na świecie proszku do pieczenia w torebkach. Siedziba znajduje się w Bielefeldzie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założycielem przedsiębiorstwa był aptekarz dr August Oetker, który w 1891 wraz z żoną Caroline w swojej aptece w Bielefeldzie sprzedawał proszek do pieczenia o nazwie Backin. Następnie zajął się produkcją i sprzedażą budyniów, galaretek oraz środków konserwujących. Od 1908 r. August Oetker stopniowo otwierał fabryki w całej Europie – Austrii, Holandii, Belgii, Luksemburgu, Danii, Norwegii, Polsce, Włoszech, Francji oraz Szwajcarii. Przedsiębiorstwa te zajmowały się nie tylko produkcją artykułów spożywczych, ale także wydawaniem książek kucharskich.
Od 1936 roku przedsiębiorstwo było w posiadaniu 25% akcji spółki żeglugowej Hamburg Süd. Pełnię udziałów wykupiło w 1955 roku. W 2017 roku spółka sprzedana została duńskiemu przedsiębiorstwu logistycznemu A.P. Møller-Mærsk (Maersk). W momencie sprzedaży Hamburg Süd generował ponad 50% przychodów grupy Dr. Oetker[1].
W 2004 r. przedsiębiorstwo przejęło Onken GmbH.
Działalność międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]
Polska[edytuj | edytuj kod]
Związki przedsiębiorstwa z Polską sięgają 1922 r., kiedy otworzono w Gdańsku Oliwie fabrykę proszku do pieczenia, cukru wanilinowego oraz żelatyny. W 1945 r. fabrykę tę przejęły Gdańskie Zakłady Środków Odżywczych. Obecnie Dr. Oetker posiada w Polsce trzy zakłady: fabrykę koncentratów spożywczych w Gdańsku (zakład z 1922, przejęty ponownie przez Oetkerów[2]), fabrykę zapiekanek i pizzy Rigga, Ristorante oraz Guseppe w Łebczu (gmina Puck) oraz fabrykę słodkich dekoracji w Płocku, na osiedlu Ciechomice (w styczniu 2008 Dr. Oetker Polska wykupił zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki Hero Polska).
Stany Zjednoczone[edytuj | edytuj kod]
W sierpniu 2014 roku McCain Foods sprzedało markę Ellio's Pizza firmie Dr. Oetker[3]. W 2018 roku Dr. Oetker przejęło przedsiębiorstwo Wilton, specjalizujące się w dekorowaniu i pieczeniu ciast[4].
Kanada[edytuj | edytuj kod]
Firma rozpoczęła działalność w Kanadzie pod nazwą Condima Imports Ltd. w 1962. W 1992 roku przez spółkę została zakupiona linia produktów spożywczych Shirriff. W 2003 roku zmieniła swoją nazwę z Condima Imports Ltd. na Dr. Oetker[5]. W lipcu 2011 ogłosiła budowę swojej fabryki w London, w Ontario[6]. W sierpniu 2014 McCain Foods sprzedało spółce Dr. Oetker przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją mrożonych pizz. Dzięki lokowaniu produktu, Dr. Oetker jest wieloletnim partnerem organizacji charytatywnej SOS Children’s Villages Canada[7].
Australia[edytuj | edytuj kod]
W styczniu 2011 firma przejęła markę mrożonych pizz Simplot Australia[8]. W 2015 nabyła Queensland Queen Fine Foods.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ International Maritime Museum Hamburg: Sea freight. [w:] 150 Years of Hamburg Süd – A Journey through Time 1871–2021 [on-line]. [dostęp 2023-11-11]. (ang.).
- ↑ Piotr Leżyński: Dr Oetker w Oliwie. StaraOliwa.pl. [dostęp 2018-07-09].
- ↑ McCain sells frozen pizza business to Dr. Oetker, [w:] CBC News Canada [online], The Canadian Press [dostęp 2021-06-14] (ang.).
- ↑ Wilton Brands Announces Agreement to Sell to Dr. August Oetker KG, [w:] Business Wire [online], 10 września 2018 [dostęp 2021-06-14] (ang.).
- ↑ About Dr. Oetker [online], Dr. Oetker [dostęp 2021-06-14] (kat.).
- ↑ Norman De Bono, Pizza maker promises to shop locally, [w:] London Free Press [online], 26 lipca 2011 [dostęp 2021-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ Dr. Oetker [online], SOS Children’s Villages Canada [dostęp 2021-06-14] (ang.).
- ↑ Dr Oetker acquires Simplot’s pizza business [online], Australian Food News, 20 stycznia 2011 [dostęp 2021-06-20] (ang.).