Przejdź do zawartości

Dylan Borlée

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dylan Borlée
Ilustracja
Dylan Borlée (2018)
Data i miejsce urodzenia

20 września 1992
Woluwe-Saint-Lambert

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia
Mistrzostwa świata
brąz Doha 2019 sztafeta 4 × 400 m
brąz Eugene 2022 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Belgrad 2022 sztafeta 4 × 400 m (elim.)
złoto Glasgow 2024 sztafeta 4 × 400 m
brąz Birmingham 2018 sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa Europy
złoto Amsterdam 2016 sztafeta 4 × 400 m
złoto Berlin 2018 sztafeta 4 × 400 m
złoto Rzym 2024 sztafeta 4 × 400 m
srebro Monachium 2022 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Praga 2015 sztafeta 4 × 400 m
złoto Glasgow 2019 sztafeta 4 × 400 m
złoto Stambuł 2023 sztafeta 4 × 400 m
srebro Praga 2015 bieg na 400 m
srebro Belgrad 2017 sztafeta 4 × 400 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
srebro Tampere 2013 sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska europejskie
brąz Kraków 2023 sztafeta mieszana 4 × 400 m

Dylan Borlée (ur. 20 września 1992 w Woluwe-Saint-Lambert) – belgijski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.

W 2011 wszedł w skład belgijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która zajęła 6. miejsce na mistrzostwach Europy juniorów w Tallinnie. W 2013 sięgnął po srebro młodzieżowych mistrzostw Europy w Tampere oraz igrzysk frankofońskich w Nicei.

W 2016 wszedł w skład belgijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która zdobyła złoto mistrzostw Europy w Amsterdamie. W tym samym roku belgijska sztafeta z Borlée w składzie zajęła 4. miejsce na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, natomiast rok później wraz z kolegami z reprezentacji zdobył srebrny medal halowych mistrzostw Europy w Belgradzie. W 2018 zdobył dwa medale: brąz podczas halowych mistrzostw świata w Birmingham oraz złoty na czempionacie Europy w Berlinie w biegach rozstawnych. Brązowy medalista mistrzostw świata w Dosze w sztafecie 4 × 400 metrów (2019).

Złoty medalista mistrzostw Belgii.

Sukcesy na arenie międzynarodowej odnosi jego rodzeństwo – bracia bliźniacy Kévin i Jonathan oraz siostra Olivia. Ojcem całej czwórki jest Jacques Borléehalowy wicemistrz Europy na 200 metrów z 1983.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2011 Mistrzostwa Europy juniorów Estonia Tallinn sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:10,89
2013 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Finlandia Tampere sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:04,90
Mistrzostwa świata Rosja Moskwa sztafeta 4 × 400 m 5. miejsce 3:01,02
Igrzyska frankofońskie Francja Nicea bieg na 400 m 5. miejsce 47,25
sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:06,24
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga bieg na 400 m 2. miejsce 46,25
sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:02,87
IAAF World Relays Bahamy Nassau sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 2:59,33
Mistrzostwa świata Pekin sztafeta 4 × 400 m 5. miejsce 3:00,24 (elim.)
2016 Halowe mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Portland sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:09,71
Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam sztafeta 4 × 400 m złoto 1. miejsce 3:01,10
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 2:58,52
2017 Halowe mistrzostwa Europy Serbia Belgrad sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:07,80
IAAF World Relays Bahamy Nassau sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce (Finał B) 3:07,14
I liga drużynowych mistrzostw Europy Finlandia Vaasa bieg na 400 m 3. miejsce 46,56
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 3:00,04
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 3:02,51
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin bieg na 400 m półfinał 45,63
sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 2:59,47
2019 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:06,27
IAAF World Relays Japonia Jokohama sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 3:02,70
Mistrzostwa świata Katar Doha sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 2:58,78
sztafeta mieszana[1] 6. miejsce 3:14,22
2021 World Athletics Relays Polska Chorzów sztafeta 4 × 400 m 8. miejsce 3:10,74
sztafeta mieszana[1] 4. miejsce 3:17,92
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio sztafeta mieszana[1] 5. miejsce 3:11,51
2022 Halowe mistrzostwa świata Serbia Belgrad sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:07,43 (elim.)
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene bieg na 400 m półfinał 45,41
sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 2:58,72
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium bieg na 400 m 5. miejsce 45,39
sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 2:59,49
2023 Halowe mistrzostwa Europy Turcja Stambuł sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:05,84
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[2] Polska Chorzów bieg na 400 m 11. miejsce 45,84
sztafeta mieszana[1] 3. miejsce[3] 3:12,97
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt bieg na 400 m półfinał 45,59
sztafeta 4 × 400 m eliminacje 3:00,33
2024 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Glasgow sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:02,54
World Athletics Relays Bahamy Nassau sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 3:01,16
Mistrzostwa Europy Włochy Rzym bieg na 400 m półfinał 45,46
sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 2:59,84
Igrzyska olimpijskie Francja Paryż bieg na 400 m repasaże 45,51
sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 2:57,75

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

4 marca 2018 sztafeta 4 × 400 metrów w składzie Dylan Borlée, Jonathan Borlée, Jonathan Sacoor i Kévin Borlée ustanowiła czasem 3:02,51 halowy rekord kraju na tym dystansie.

10 sierpnia 2024 sztafeta 4 × 400 metrów w składzie Jonathan Sacoor, Dylan Borlée, Kévin Borlée i Florent Mabille ustanowiła czasem 2:57,75 rekord kraju na tym dystansie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Sztafeta mieszana 4 × 400 m.
  2. Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  3. W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji sztafeta zdobyła brązowy medal igrzysk europejskich.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]