Dżabal Samhan

Rezerwat przyrody Dżabal Samhan
Państwo	Oman
Data utworzenia	czerwiec 1997
Powierzchnia	450 000 ha
	Położenie na mapie Omanu Rezerwat przyrody Dżabal Samhan
	17°12′26″N 54°57′13″E/17,207222 54,953611
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dżabal Samhan
Kontynent	Azja
Państwo	Oman

Dżabal Samhan^[1] (ar. جبل سمحان) – masyw górski w zachodnim Omanie, leżący na terenie prowincji Zufar. W 1997 roku obszar objęto ochroną i utworzono tu rezerwat przyrody.

Geografia

Dżabal Samhan leży na terenie prowincji Zufar^[2].

Zbudowany jest z wapieni z okresu paleogenu ułożonych na gnejsie poprzerastanym bazaltowymi dajkami z proterozoiku^[3]. Wznosi się na wysokość 1500–1800 m n.p.m., na południowym wschodzie strome zbocza tworzą monumentalną skarpę, a na zachodzie opadają łagodnie ku pustyni^[3]. Masyw przecinają głębokie wąwozy wyrzeźbione przez rzeki epizodyczne^[3]. Na dnie wadi w kilku większych zagłębieniach zbiera się woda pitna, umożliwiając przeżycie zwierząt^[3].

Średnia roczna temperatura to 26 °C, a średnie opady na niższych wysokościach wynoszą ok. 50–100 mm, a w partiach wyższych dochodzą do 100–200 mm^[4].

Flora i fauna

Odnotowano tu ok. 20 gatunków endemicznych, m.in. Anogeissus dhofarica, Lavandula hasikensis, Maytenus dhofarensis i Salvia hillcoatiae^[4]. Na obszarach letnich wiatrów monsunowych (kharif) znad Oceanu Indyjskiego rośnie kadzidłowiec Cartera (Boswellia sacra)^[3].

Występuje tu m.in. krytycznie zagrożony lampart arabski (Panthera pardus nimr), tworząc największą populację na Bliskim Wschodzie^[2]. Ponadto żyją tu zagrożony wyginięciem koziorożec nubijski (Capra ibex) i zębiełek omański (Crocidura dhofarensis)^[5], a także hiena pręgowana (Hyaena hyaena), wilk szary (Canis lupus) i lis afgański (Vulpes cana)^[2].

Rezerwat przyrody Dżabal Samhan

W 1997 roku, na mocy Królewskiego Dekretu Nr. 48/1997, obszar objęto ochroną i utworzono tu rezerwat przyrody^[4]^[2] o powierzchni 4500 km²^[4] – największy na terenie Omanu^[5].

W 2013 roku rezerwat przyrody Dżabal Samhan został wpisany omańską listę informacyjną UNESCO – listę obiektów, które Oman zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO^[5].

Zobacz też

Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO w Omanie

Przypisy

↑ Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 2. Bliski Wschód. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych, 2004, s. 77. ISBN 83-239-7553-1. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d Tony Walsh, Diana Darke: Oman. Bradt Travel Guides, 2016, s. 7, seria: Bradt Travel Guide. ISBN 978-1-78477-020-4. [dostęp 2017-03-15].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e H.R. Rollinson, M.P. Searle, I.A. Abbasi, A. Al-Lazki, M.H. Al-Kindi: Tectonic Evolution of the Oman Mountains. Geological Society of London, 2014, s. 33–34. ISBN 978-1-86239-378-3. [dostęp 2017-03-15].
↑ ^a ^b ^c ^d S.A. Ghazanfar, M. Fisher: Vegetation of the Arabian Peninsula. Springer Science & Business Media, 2013, s. 285. ISBN 978-94-017-3637-4. [dostęp 2017-03-15].
↑ ^a ^b ^c Smahan’s Mountain Nature Reserve. [dostęp 2017-03-13]. (ang.).

[ksng-1] Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 2. Bliski Wschód. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych, 2004, s. 77. ISBN 83-239-7553-1. (pol.).

[Walsh7-2] Tony Walsh, Diana Darke: Oman. Bradt Travel Guides, 2016, s. 7, seria: Bradt Travel Guide. ISBN 978-1-78477-020-4. [dostęp 2017-03-15].

[Rollinson-3] H.R. Rollinson, M.P. Searle, I.A. Abbasi, A. Al-Lazki, M.H. Al-Kindi: Tectonic Evolution of the Oman Mountains. Geological Society of London, 2014, s. 33–34. ISBN 978-1-86239-378-3. [dostęp 2017-03-15].

[Ghazanfar285-4] S.A. Ghazanfar, M. Fisher: Vegetation of the Arabian Peninsula. Springer Science & Business Media, 2013, s. 285. ISBN 978-94-017-3637-4. [dostęp 2017-03-15].

[unesco5834-5] Smahan’s Mountain Nature Reserve. [dostęp 2017-03-13]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]