Ebro
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Ebro | |
 Ebro w Saragossie, w tle widać Bazylikę Basílica del Pilar i most Puente de Piedra |
|
| Lokalizacja | Europa Hiszpania |
| Źródło | Góry Kantabryjskie w okolicy Fontibre 1600 m n.p.m. |
| Ujście | Morze Śródziemne w Tortosa |
| Długość | 930 km |
| Powierzchnia zlewni | 83 093 km² |
| Największe dopływy | lewe: Ega, Aragón, Arba, Gállego, Segre prawe: Jalón, Río Huerva, Río Aguas Limpias, Río San Martín, Guadalope, Río Matarraña |
| Średni przepływ | 426 m³/s |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Rzeki Hiszpanii | |
Ebro (łac. Hiberus, hiszp. Ebro, wym. [ˈeβɾo]; arag., bask. Ebro; katal. Ebre, wym. [ˈeβɾə] lub [ˈeβɾe]) – najdłuższa rzeka w Hiszpanii[1], przepływa przez północną część tego kraju.
Ma źródła w Górach Kantabryjskich w okolicy Fontibre (prowincja Kantabria), płynie w kierunku południowo-wschodnim przez Kotlinę Aragońską, dalej w postaci przełomu między Caspe i Tortosą przepływa przez nadbrzeżne Góry Katalońskie i deltą uchodzi do Morza Śródziemnego (prowincja Tarragona).
Rzeka Ebro słynie z największych okazów suma w Europie.
Miasta położone nad rzeką Ebro:
Najważniejsze dopływy:
-
Ebro W Miranda de Ebro
-
Ebro w Logroño
-
Ebro w miejscowości Tortosa
