Efekty specjalne

Tworzenie efektów specjalnych

Efekty specjalne (triki filmowe) – specjalne wrażenia wywierane na widzach, tworzone najczęściej komputerowo.

Historia

Po raz pierwszy efekty specjalne zostały zaprezentowane w filmach: The Enchanted Drawing (1900) oraz Podróż na księżyc (1902). Modele gwiazd i planet były robione z gliny lub były kukłami. Gdy do kin wszedł Zaginiony świat (1925) prasa ogłosiła: żywy dinozaur! Dopiero później twórcy wyjaśnili, iż były to kukły dinozaurów. Udoskonalone modele sztucznych dinozaurów i na dodatek wielką małpę zaprezentowano w filmie King Kong (1933).

Sztucznych modeli potworów, robotów i zjawisk nadprzyrodzonych nie zarzucono aż do lat 90. XX wieku, udoskonalono je jednak. Do najbardziej przemyślnych efektów specjalnych przed nadejściem techniki komputerowej należą sceny narodzin młodego potwora z Obcy – ósmy pasażer Nostromo, poruszanie się statków kosmicznych w filmie Gwiezdne wojny: część IV – Nowa nadzieja oraz scena otwierania Arki Przymierza przez faszystów w Poszukiwaczach zaginionej Arki.

CGI

Na początku lat 90. XX wieku efekty specjalne po raz pierwszy były tworzone za pomocą techniki komputerowej (CGI). Przełom w stosowaniu komputerowych efektów specjalnych nastąpił wraz z premierą filmu Terminator 2: Dzień sądu ze scenami z komputerowo wygenerowanym cyborgiem z płynnego metalu. Kolejną rewolucją w stosowaniu komputerowych efektów specjalnych był film Matrix, w którym użyto nowatorskich technik nagrywania i przetwarzania obrazu. Prekursorem obecnie stosowanych efektów specjalnych jest Peter Jackson, który w trylogii Władca Pierścieni zastosował technikę przechwytywania ruchu w celu uzyskania efektu poruszającej się postaci Golluma, odgrywanej przez Andy’ego Serkisa.

Zobacz też

• Oscar za najlepsze efekty specjalne