Przejdź do zawartości

Elżbieta Łukacijewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Łukacijewska
Ilustracja
Elżbieta Łukacijewska (2024)
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1966
Jasło

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Politechnika Rzeszowska

Stanowisko

wójt gminy Cisna (1998–2001), posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji (2001–2009), posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII, IX i X kadencji (od 2009)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Multimedia w Wikimedia Commons
Elżbieta Łukacijewska (wersja polska) / (wersja angielska)

Elżbieta Katarzyna Łukacijewska z domu Perłowska[1] (ur. 25 listopada 1966 w Jaśle) – polska polityk i działaczka samorządowa, wójt gminy Cisna (1998–2001), posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji (2001–2009), posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII, IX i X kadencji (od 2009).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Godowej pod Strzyżowem, jej ojciec pracował przy elektryfikacji w Bieszczadach[2]. Od 1985 pracowała jako księgowa w zakładzie Alima-Gerber w Rzeszowie. W latach 1993–1998 zatrudniona jako główna księgowa w Zespole Szkół w Cisnej. Pod wpływem kontaktów z uczestnikami polowań dewizowych w Cisnej zaangażowała się w pozyskiwanie przedakcesyjnych środków z Unii Europejskiej[2][3]. Od 1998 do 2001 sprawowała urząd wójta gminy Cisna, była także wiceprzewodniczącą konwentu wójtów gmin bieszczadzkich. W 2004 ukończyła studia na Wydziale Zarządzania i Marketingu Politechniki Rzeszowskiej. Była współzałożycielką Stowarzyszenia na Rzecz Lepszej Szkoły w Cisnej.

W 2001 przystąpiła do nowo powstałej Platformy Obywatelskiej na zaproszenie Macieja Płażyńskiego[3]. Organizowała struktury partii na Podkarpaciu[2]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku otrzymała 5447 głosów, uzyskując mandat posłanki na Sejm w okręgu krośnieńskim. Od początku kadencji zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz w Komisji Spraw Zagranicznych, w 2003 zrezygnowała z prac w drugiej z nich, przechodząc do Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Była również wiceprzewodniczącą Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn[4]. W 2003 wybrano ją na przewodniczącą Podkomisji stałej do spraw monitorowania pozyskiwania i wykorzystania środków z funduszy z Unii Europejskiej[4]. W wyborach parlamentarnych w 2005 z wynikiem 14 166 głosów uzyskała reelekcję. Zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą. W przedterminowych wyborach z 2007 po raz trzeci uzyskała mandat poselski, otrzymując 25 011 głosów. Pracowała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącej, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Zdrowia. W latach 2004–2010 była przewodniczącą regionu podkarpackiego Platformy Obywatelskiej, wspierając na szczeblu centralnym poszerzenie granic Rzeszowa[3] (w latach 2006–2010 obszar miasta wzrósł o 117%), następnie została wiceprzewodniczącą.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 została eurodeputowaną, kandydując z drugiego miejsca listy Platformy Obywatelskiej RP w okręgu rzeszowskim i otrzymując 60 011 głosów[5]. W PE VII kadencji została członkinią frakcji Europejskiej Partii Ludowej, a także Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. W honorowym komitecie poparcia jej kandydatury przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2014 znaleźli się m.in. Wojciech Blecharczyk, Tadeusz Ferenc, Piotr Przytocki i Norbert Mastalerz[6]. W wyniku głosowania z 25 maja tego samego roku utrzymała mandat europosłanki, otrzymując 41 867 głosów[7]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 uzyskała z ostatniego miejsca na liście Koalicji Europejskiej reelekcję, zdobywając 40 737 głosów[8]. W 2024 z powodzeniem ubiegała się o ponowny wybór z ramienia Koalicji Obywatelskiej, zdobywając 115 324 głosy[9].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2001 Platforma Obywatelska Sejm IV kadencji nr 22 5447 (1,82%)T[10]
2005 Sejm V kadencji 14 166 (5,18%)T[11]
2007 Sejm VI kadencji 25 011 (7,57%)T[12]
2009 Parlament Europejski VII kadencji nr 9 60 011 (16,36%)T[5]
2014 Parlament Europejski VIII kadencji 41 867 (10,52%)T[7]
2019 Koalicja Europejska Parlament Europejski IX kadencji 40 737 (5,46%)T[8]
2024 Koalicja Obywatelska Parlament Europejski X kadencji 115 324 (18,23%)T[9]

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Została odznaczona Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” (2012)[13], uhonorowana Nagrodą św. Michała przez gminę Strzyżów[14][15] oraz medalem „Zasłużony Tarnobrzeżanin”[16], a także wyróżniona dyplomem uznania przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich[17].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Córka Emila i Genowefy[1]. Jest zamężna z Grzegorzem[18], z zawodu leśnikiem[19]; ma dwie córki[20].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Dane osoby z wykazu osób publicznych, katalog.bip.ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2016-03-04].
  2. ↑ a b c Dorota Wodecka, „Mamo, walcz! Nie pozwól, żeby koledzy tak z tobą postąpili”. Jak Elżbieta Łukacijewska z Cisnej dostała się do europarlamentu [online], wysokieobcasy.pl, 29 czerwca 2019 [zarchiwizowane z adresu 2025-03-27].
  3. ↑ a b c Małgorzata Bujara, Elżbieta Łukacijewska: Nie zadzieram nosa [online], wyborcza.pl, 26 grudnia 2015 [dostęp 2025-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2025-03-27].
  4. ↑ a b Posłowie IV kadencji: Elżbieta Łukacijewska [online], sejm.gov.pl [dostęp 2025-03-27].
  5. ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 7 czerwca 2009 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-11].
  6. ↑ Oni wspierają Elżbietę Łukacijewską w wyborach do Parlamentu Europejskiego [online], esanok.pl, 20 maja 2014 [dostęp 2017-12-15].
  7. ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 25 maja 2014 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-11].
  8. ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego 2019 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-11].
  9. ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego 2024 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-10].
  10. ↑ Wybory parlamentarne 2001 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-11].
  11. ↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 25 września 2005 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-11].
  12. ↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 21 października 2007 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-11].
  13. ↑ Rzeszów, Elżbieta Łukacijewska odznaczona Złotym „Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju” [online], lukacijewska.pl, 1 lutego 2012 [dostęp 2017-12-15].
  14. ↑ Kuba Kowalczyk, „Nagroda Świętego Michała” dla Elżbiety Łukacijewskiej [online], jaslonet.pl, 4 października 2009 [dostęp 2017-12-15].
  15. ↑ Nagrody Św. Michała [online], strzyzow.pl [dostęp 2025-03-27].
  16. ↑ Dominik Siatrak, Europoseł Elżbieta Łukacijewska z wizytą w Tarnobrzegu, leliwa.pl, 24 maja 2013 [zarchiwizowane 2017-12-15].
  17. ↑ Krasiczyn, Elżbieta Łukacijewska odznaczona w XXI rocznicę Niepodległości Ukrainy, przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich [online], lukacijewska.pl, 6 września 2012 [dostęp 2017-12-15].
  18. ↑ Małgorzata Pelka, Elżbieta Łukacijewska czwarty raz w Europarlamencie. Kim jest posłanka KO? [online], radiozet.pl, 12 czerwca 2024.
  19. ↑ Anna Gorczyca, Leśna szarża polityków koalicji rządowej na… ministerstwo klimatu. Ekolodzy porównani do antyszczepionkowców [online], wyborcza.pl, 13 sierpnia 2024 [dostęp 2025-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2025-03-27].
  20. ↑ Prywatnie: Rodzina, lukacijewska.pl [zarchiwizowane 2014-05-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elżbieta_Łukacijewska&oldid=76363787”