Koalicja Europejska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koalicja Europejska
PO PSL SLD .N Zieloni
Ilustracja
Państwo

 Polska

Skrót

KE

Lider

G. Schetyna,
W. Kosiniak-Kamysz,
W. Czarzasty,
K. Lubnauer,
M. Kossakowski,
M. Tracz

Data założenia

1 lutego 2019

Data rozwiązania

26 maja 2019

Adres siedziby

ul. Wiejska 12a,
00-490 Warszawa

Partie
członkowskie

PO, PSL, SLD, Nowoczesna, Zieloni, UED, IF, SDPL, WiR

Ideologia polityczna

chrześcijańska demokracja, liberalny konserwatyzm, liberalizm, socjalliberalizm, socjaldemokracja, agraryzm, zielona polityka, feminizm, proeuropeizm

Poglądy gospodarcze

wolny rynek, kapitalizm, liberalizm gospodarczy, trzecia droga, społeczna gospodarka rynkowa, zrównoważony rozwój

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Europejska Partia Ludowa (PO, PSL), Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów (SLD)

Młodzieżówka

„Młodzi Demokraci”, FML, FMS, FMN, Ostra Zieleń, EuroMłodzi

Barwy

     granat      czerwień      szary

Strona internetowa

Koalicja Europejska PO PSL SLD .N Zieloni (Koalicja Europejska, KE) – koalicja wyborcza zawiązana na wybory do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2019, utworzona 1 lutego 2019. Inicjatorami jej powołania były osoby pełniące w przeszłości funkcję premiera lub ministra spraw zagranicznych, deklarujący wolę skonstruowania „jednej, szerokiej listy w wyborach do Parlamentu Europejskiego, której celem byłaby odbudowa mocnej pozycji Polski w Unii Europejskiej[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Liderzy Koalicji Europejskiej

Wśród założycieli koalicji byli m.in. liderzy Platformy Obywatelskiej[1], której zarząd 21 lutego poparł sfinalizowanie projektu KE[2]. 16 lutego o współtworzeniu koalicji zdecydował Sojusz Lewicy Demokratycznej[3], dzień później Partia Zieloni[4], 22 lutego Nowoczesna[5], a następnego dnia Polskie Stronnictwo Ludowe[6]. 24 lutego szefowie PO, PSL, Nowoczesnej, SLD i Zielonych podpisali deklarację o wspólnym starcie w wyborach do Europarlamentu 26 maja 2019, która sfinalizowała powstanie koalicji[7]. Akces do koalicji zgłosiły ponadto partie: Teraz![8], Stronnictwo Demokratyczne[9], Unia Europejskich Demokratów[6], Socjaldemokracja Polska[10], Wolność i Równość[11], Liga Polskich Rodzin[12] oraz Inicjatywa Feministyczna[13]. 77 miejsc na listach wyborczych KE przypadło kandydatom zgłoszonym przez PO, 17 przez PSL, 15 przez SLD, 13 przez Zielonych i 8 przez Nowoczesną[14]. Kandydatka UED została rekomendowana na listę przez PSL, a kandydatki IF i SDPL – przez SLD. Czołowe działaczki Teraz! znalazły się natomiast, pomimo poparcia przez tę partię KE, wśród liderów list ogłoszonych przez konkurencyjną Wiosnę. W 7 okręgach liderami list zostali przedstawiciele PO, a po 3 pierwsze miejsca obsadzili przedstawiciele PSL i SLD. 14 maja ogłoszono poszerzenie składającej się formalnie z 5 podmiotów koalicję o partie UED, IF, SDPL i WiR, a także o stowarzyszenia Inicjatywa Polska (będące również w fazie rejestracji jako partia polityczna[15]) i Komitet Obrony Demokracji (16 marca stowarzyszenie zadeklarowało poparcie dla koalicji[16]) oraz inicjatywę Wolne Sądy[17].

Poszczególne podmioty polityczne wchodzące w skład Koalicji Europejskiej zadeklarowały, w przypadku zdobycia mandatów przez swoich przedstawicieli, przystąpienie do różnych grup w Parlamencie Europejskim (chadeckiej, liberalnej, socjaldemokratycznej i zielonej). 8 marca liderzy pięciu partii tworzących koalicję ogłosili parytet na listach – po 50% miejsc dla osób obojga płci[18]. 18 maja KE zorganizowała w Warszawie marsz „Polska w Europie”, w którym wzięli udział m.in. szef Rady Europejskiej Donald Tusk, a także byli prezydenci: Aleksander Kwaśniewski i Bronisław Komorowski[19].

Koalicja zdobyła poparcie 5 249 935 wyborców i z wynikiem 38,47% głosów zajęła drugie miejsce za Prawem i Sprawiedliwością. Pozwoliło to na objęcie 22 mandatów eurodeputowanych[20]. 14 z nich uzyskali przedstawiciele PO, 5 SLD, a 3 PSL.

Po wyborach koalicja zakończyła funkcjonowanie. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku PO, Nowoczesna, iPL i Zieloni tworzyły Koalicję Obywatelską, zaś PSL i SLD powołały własne komitety (z list których startowały także ugrupowania tworzące w eurowyborach komitety konkurencyjne wobec KE). UED startowała z list PSL (w ramach Koalicji Polskiej), natomiast pojedynczy członkowie SDPL i WiR z ramienia KO.

Program[edytuj | edytuj kod]

Deklarację programową KE przyjęto 4 kwietnia 2019[21]. Koalicja opowiedziała się za odbudową pozycji Polski w Unii Europejskiej i poprawą relacji z innymi jej członkami, wzmacnianiem jednolitego rynku i polityki równej konkurencji w UE, obroną funduszy unijnych dla polskich regionów, pozyskiwaniem środków na działania chroniące klimat, solidarnością energetyczną i klimatyczną UE, utworzeniem Europejskiego Programu Onkologicznego, wyrównaniem szans dla polskiego rolnictwa, dbaniem o przestrzeganie zasad demokracji i praworządności (łamanymi jej zdaniem przez rządzące w Polsce PiS), równymi prawami m.in. kobiet i mężczyzn, ściślejszą współpracę obronną UE oraz wzmocnieniem sojuszu z USA w ramach NATO, zwiększeniem szans rozwoju ludzi młodych, a także za zapewnieniem odpowiednich połączeń komunikacyjnych i telekomunikacyjnych[22].

Sygnatariusze koalicji[edytuj | edytuj kod]

Kandydaci z numerem 1 na listach wyborczych[edytuj | edytuj kod]

Okręg Kandydat Partia
Okręg nr 1 Janusz Lewandowski PO
Okręg nr 2 Radosław Sikorski PO
Okręg nr 3 Tomasz Frankowski PO
Okręg nr 4 Włodzimierz Cimoszewicz bezp., z rekom. SLD
Okręg nr 5 Jarosław Kalinowski PSL
Okręg nr 6 Marek Belka bezp., z rekom. SLD
Okręg nr 7 Ewa Kopacz PO
Okręg nr 8 Krzysztof Hetman PSL
Okręg nr 9 Czesław Siekierski PSL
Okręg nr 10 Róża Thun PO
Okręg nr 11 Jerzy Buzek PO
Okręg nr 12 Janina Ochojska bezp., z rekom. PO
Okręg nr 13 Bogusław Liberadzki SLD

Kompozycja[edytuj | edytuj kod]

Nazwa partii Ideologia Szef Kandydaci na listach KE Uzyskane mandaty w ramach KE/w skali kraju Powiązana grupa w PE Posłowie Senatorowie Europosłowie
Główne podmioty koalicji
Platforma Obywatelska chrześcijańska demokracja, liberalny konserwatyzm, socjalliberalizm Grzegorz Schetyna
77/130
14/22
14/51
EPP
145/460
(klub PO-KO)
27/99
18/51
Polskie Stronnictwo Ludowe agraryzm, chrześcijańska demokracja Władysław Kosiniak-Kamysz
16/130
3/22
3/51
EPP
14/460
1/99
4/51
Sojusz Lewicy Demokratycznej socjaldemokracja Włodzimierz Czarzasty
13/130
5/22
5/51
S&D
0/460
0/99
3/51
Partia Zieloni zielona polityka, feminizm, zrównoważony rozwój Marek Kossakowski, Małgorzata Tracz
13/130
0 Zieloni/WSE
0/460
0/99
0/51
Nowoczesna liberalizm Katarzyna Lubnauer
8/130
0 ALDE
14/460
0/99
0/51
Pozostałe partie
Unia Europejskich Demokratów socjalliberalizm Elżbieta Bińczycka
1/130
0 ALDE
3/460
0/99
0/51
Inicjatywa Feministyczna feminizm, socjaldemokracja Elżbieta Jachlewska, Katarzyna Kądziela, Iwona Piątek
1/130
0 S&D
0/460
0/99
0/51
Socjaldemokracja Polska socjaldemokracja Wojciech Filemonowicz
1/130
0 S&D
0/460
0/99
0/51
Wolność i Równość socjaldemokracja, feminizm, antyklerykalizm Piotr Musiał
0/130
0 S&D
0/460
0/99
0/51

Ponadto koalicję tworzyły niebędące partiami ruchy: stowarzyszenia Inicjatywa Polska i Komitet Obrony Demokracji oraz inicjatywa Wolne Sądy. Popierały ją też partie Teraz! (z wyjątkiem dwóch okręgów, w których jej działaczki startowały z list Wiosny), Stronnictwo Demokratyczne i Liga Polskich Rodzin (popierająca jedynie kandydatów PO i PSL).

Wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]

Okręg wyborczy (siedziba) Liczba głosów Procent głosów Miejsce Mandaty
Nr 1 (Gdańsk) 419 182 50,66 1. Magdalena Adamowicz (z rekom. PO), Janusz Lewandowski (PO)
Nr 2 (Bydgoszcz) 305 362 46,01 1. Radosław Sikorski (PO)*
Nr 3 (Olsztyn) 293 677 37,03 2. Tomasz Frankowski (PO)
Nr 4 (Warszawa I) 625 719 45,17 1. Włodzimierz Cimoszewicz (z rekom. SLD), Danuta Hübner (z rekom. PO), Andrzej Halicki (PO)
Nr 5 (Warszawa II) 227 106 26,69 2. Jarosław Kalinowski (PSL)
Nr 6 (Łódź) 347 620 38,09 2. Marek Belka (z rekom. SLD)
Nr 7 (Poznań) 518 706 43,25 1. Ewa Kopacz (PO), Leszek Miller (SLD)
Nr 8 (Lublin) 208 392 28,17 2. Krzysztof Hetman (PSL)**
Nr 9 (Rzeszów) 160 988 21,56 2. Elżbieta Łukacijewska (PO)
Nr 10 (Kraków) 505 400 29,03 2. Róża Thun (PO), Adam Jarubas (PSL)
Nr 11 (Katowice) 643 567 40,24 2. Jerzy Buzek (PO), Jan Olbrycht (PO), Marek Balt (SLD)
Nr 12 (Wrocław) 574 397 43,87 1. Janina Ochojska (z rekom. PO), Jarosław Duda (PO)
Nr 13 (Gorzów Wielkopolski) 419 819 47,76 1. Bartosz Arłukowicz (PO), Bogusław Liberadzki (SLD)
Razem 5 249 935 38,47 2. 22

* W 2023 zastąpił go Krzysztof Brejza (PO).
** W 2023 zastąpił go Włodzimierz Karpiński (niezależny, w momencie wyborów PO).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b „Koalicja europejska dla Polski”. Apel byłych premierów i szefów dyplomacji [online], tvn24.pl, 1 lutego 2019.
  2. Zarząd PO poparł sfinalizowanie Koalicji Europejskiej [online], interia.pl, 21 lutego 2019.
  3. SLD dołącza do Koalicji Europejskiej [online], dorzeczy.pl, 16 lutego 2019.
  4. Zieloni dołączają do Koalicji Europejskiej [online], rp.pl, 17 lutego 2019.
  5. Koalicja Europejska coraz większa. Kolejna partia na wspólnych listach opozycji do Europarlamentu [online], natemat.pl, 22 lutego 2019.
  6. a b PSL i UED dołączają do Koalicji Europejskiej [online], interia.pl, 23 lutego 2019.
  7. Podpisano deklarację o powołaniu Koalicji Europejskiej [online], onet.pl, 24 lutego 2019.
  8. „Nie czas na podziały”. Partia Teraz! dołącza do Koalicji Europejskiej [online], tvn24.pl, 18 lutego 2019.
  9. Partia Pawła Piskorskiego zasili Koalicję Europejską? Jest wniosek o akces [online], dorzeczy.pl, 22 lutego 2019.
  10. Konwent Krajowy postanowił. Socjaldemokracja Polska przystępuje do Koalicji Europejskiej [online], sdpl.pl, 2 marca 2019 [dostęp 2019-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06].
  11. Rada Krajowa WiR w sprawie przystąpienia do Koalicji Europejskiej [online], wir.info.pl, 3 marca 2019.
  12. Stanowisko Rady Politycznej Ligi Polskich Rodzin w sprawie wyborów do Parlamentu Europejskiego [online], lpr.pl, 11 marca 2019.
  13. Czarzasty: Nie musimy tak samo myśleć o aborcji [online], rp.pl, 15 marca 2019.
  14. Kandydaci Koalicji Europejskiej PO, PSL, SLD,.N, Zieloni w wyborach do Parlamentu Europejskiego 2019 [online], koalicjaeuropejska.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-10-15].
  15. Koalicja Europejska bez Barbary Nowackiej [online], interia.pl, 24 lutego 2019.
  16. KOD będzie wspierał Koalicję Europejską przed wyborami do PE [online], pap.pl, 16 marca 2019.
  17. Roch Kowalski, Michał Olech, Koalicja Europejska rozszerza się o nowe ugrupowania, m.in. UED, IP i KOD [online], 300polityka.pl, 14 maja 2019.
  18. Koalicja Europejska złożyła dokumenty rejestrujące komitet wyborczy [online], wnp.pl, 8 marca 2019.
  19. Marsz „Polska w Europie” dotarł na plac Konstytucji – Śródmieście [online], tvnwarszawa.tvn24.pl, 18 maja 2019.
  20. Wybory do Parlamentu Europejskiego 2019 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2019-05-27].
  21. Koalicja Europejska publikuje deklarację programową i hasło [online], tvnwarszawa.tvn24.pl, 4 kwietnia 2019.
  22. Deklaracja [online], koalicjaeuropejska.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-10-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]