Elena Curtoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elena Curtoni
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1991
Morbegno

Klub

SC Drusberg

Debiut w PŚ

14 listopada 2009, Levi
(DNF1 - slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

19 grudnia 2010, Val d’Isère (23. miejsce - super G)

Pierwsze podium w PŚ

16 marca 2016, Sankt Moritz (3. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Crans-Montana 2011 Supergigant
brąz Ga-Pa 2009 Kombinacja
Puchar Świata (Supergigant)
2. miejsce
2021/2022

Elena Curtoni (ur. 3 lutego 1991 w Morbegno) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Elena Curtoni zaprezentowała się 7 grudnia 2006 roku podczas zawodów FIS Race w norweskim Geilo. Zajęła wtedy 27. miejsce w slalomie gigancie. W 2008 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów we Fromigal, gdzie jej najlepszym wynikiem było 24. miejsce w gigancie. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen, wywalczyła brązowy medal w kombinacji. Jednak największy sukces w tej kategorii wiekowej osiągnęła na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana w 2011 roku, gdzie była najlepsza w supergigancie.

W Pucharze Świata zadebiutowała 14 listopada 2009 roku w fińskim Levi, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła dopiero rok później, 19 grudnia 2010 roku we francuskim Val d’Isère, zajmując 23. pozycję w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 16 marca 2016 roku w Sankt Moritz, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Mirjam Puchner i Fabienne Suter ze Szwajcarii. W sezonie 2022/2023 zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta była czwarta. Zajęła także drugie miejsce klasyfikacji supergiganta w sezonie 2021/2022.

W 2011 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, zajmując szóstą lokatę w supergigancie, a rywalizację w superkombinacji zakończyła na szesnastym miejscu. Była też między innymi czwarta w superkombinacji na rozgrywanych w 2021 roku mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo. W 2022 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, zajmując między innymi piąte miejsce w zjeździe i dziesiąte w supergigancie. Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku była dziewiąta w kombinacji, trzynasta w zjeździe i piętnasta w supergigancie.

Jej siostra, Irene, również uprawia narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
20. 7 lutego 2022 Pekin Gigant 1:55,69 +4,22 Szwecja Sara Hector
10. 11 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:13,51 +0,83 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
5. 15 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:31,87 +1,00 Szwajcaria Corinne Suter
DNF1 17 lutego 2022 Pekin Superkombinacja 2:25,67 - Szwajcaria Michelle Gisin

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 8 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:23,82 +0,83 Austria Elisabeth Görgl
16. 11 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Superkombinacja 2:43,23 +4,08 Austria Anna Fenninger
18. 5 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:35,39 +1,73 Słowenia Tina Maze
13. 8 lutego 2013 Austria Schladming Superkombinacja 2:39,92 +4,28 Niemcy Maria Höfl-Riesch
10. 3 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Supergigant 1:10,29 +1,68 Austria Anna Fenninger
DNF1 9 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Superkombinacja 2:33,37 - Słowenia Tina Maze
5. 7 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:32,34 +0,55 Austria Nicole Schmidhofer
DNF2 10 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 1:58,88 - Szwajcaria Wendy Holdener
DNF 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:32,85 - Słowenia Ilka Štuhec
18. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +1,79 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
8. 13 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:34,27 +0,83 Szwajcaria Corinne Suter
4. 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22 +2,35 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
DNS2 18 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 - Szwajcaria Lara Gut-Behrami
9. 6 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 +4,05 Włochy Federica Brignone
15. 8 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 +1,01 Włochy Marta Bassino
13. 11 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:28,03 +1,05 Szwajcaria Jasmine Flury

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
35. 23 lutego 2008 Hiszpania Formigal Supergigant 1:40,19 +4,74 Niemcy Viktoria Rebensburg
30. 28 lutego 2008 Hiszpania Formigal Slalom 1:33,85 +8,08 Austria Bernadette Schild
24. 29 lutego 2008 Hiszpania Formigal Gigant 1:42,50 +2,91 Austria Anna Fenninger
11. 1 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Slalom 1:42,07 +2,20 Szwajcaria Denise Feierabend
27. 2 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:45,81 +8,92 Niemcy Viktoria Rebensburg
19. 4 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:19,80 +2,97 Niemcy Viktoria Rebensburg
18. 6 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:19,60 +2,10 Francja Marine Gauthier
3. 6 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Kombinacja 54,00 pkt +41,09 pkt Włochy Federica Brignone
13. 31 stycznia 2010 Francja Region Mont Blanc Supergigant 1:32,21 +1,10 Francja Marine Gauthier
8. 1 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Slalom 1:34,47 +3,45 Niemcy Christina Geiger
9. 4 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Zjazd 1:20,89 +1,45 Francja Jéromine Géroudet
43. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Gigant 1:38,34 +4,48 Norwegia Mona Løseth
9. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Kombinacja 38,85 pkt +46,81 pkt Norwegia Mona Løseth
10. 1 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 1:32,11 +1,60 Norwegia Lotte Smiseth Sejersted
DNF1 2 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:28,27 - Szwecja Sara Hector
DSQ2 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:40,32 - Austria Jessica Depauli
1. 5 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Supergigant 1:28,23 - -

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Szwajcaria Sankt Moritz16 marca 2016 (zjazd) – 3. miejsce
  2. Francja Val d’Isère18 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  3. Szwajcaria Crans-Montana25 lutego 2017 (supergigant) – 2. miejsce
  4. Bułgaria Bansko25 stycznia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
  5. Szwajcaria Crans-Montana23 stycznia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
  6. Szwajcaria Sankt Moritz12 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
  7. Francja Val d’Isère19 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  8. Włochy Cortina d’Ampezzo23 stycznia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
  9. Szwajcaria Sankt Moritz16 grudnia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
  10. Szwajcaria Sankt Moritz18 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
  11. Włochy Cortina d’Ampezzo21 stycznia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
  12. Norwegia Kvitfjell3 marca 2023 (supergigant) – 2. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]