Przejdź do zawartości

Viktoria Rebensburg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viktoria Rebensburg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 października 1989
Kreuth

Klub

SC Kreuth

Wzrost

170 cm

Debiut w PŚ

15.12 2006, Reiteralm
(DNF1 – s-kombinacja)

Pierwsze punkty w PŚ

24.02 2007, Sierra Nevada (13. – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

24.01 2010, Cortina d’Ampezzo (2. – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 Gigant
brąz Soczi 2014 Gigant
Mistrzostwa świata
srebro Vail/Beaver Creek 2015 Gigant
srebro Åre 2019 Gigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Formigal 2008 Supergigant
złoto Ga-Pa 2009 Supergigant
złoto Ga-Pa 2009 Gigant
srebro Formigal 2008 Gigant
brąz Formigal 2008 Zjazd
Puchar Świata
3. miejsce
2015/2016
3. miejsce
2017/2018
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
2010/2011
Mała Kryształowa Kula
2011/2012
Mała Kryształowa Kula
2017/2018
2. miejsce
2015/2016
3. miejsce
2012/2013
Strona internetowa

Viktoria Rebensburg (ur. 4 października 1989 w Kreuth) – niemiecka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Startuje głównie w supergigancie i gigancie. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 26 listopada 2004 roku w Kirunie, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w slalomie. W 2006 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt była piąta w supergigancie i dziesiąta w zjeździe. Pierwsze sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnęła podczas mistrzostw świata juniorów w Formigal w 2008 roku, gdzie była najlepsza w supergigancie, druga w gigancie i trzecia w zjeździe. Medale zdobywała także na MŚJ w Ga-Pa w 2009 roku, gdzie wygrała gigant i supergigant.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 15 grudnia 2006 roku w Reiteralm, gdzie nie ukończyła rywalizacji w superkombinacji. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 24 lutego 2007 roku w Sierra Nevada, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Blisko dwa lata później, 24 stycznia 2010 roku w Cortina d’Ampezzo po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując drugie miejsce w gigancie. Rozdzieliła wtedy Finkę Tanję Poutiainen i Austriaczkę Kathrin Hölzl. Pierwsze zwycięstwo w zawodach tego cyklu wywalczyła 23 października 2010 roku w Sölden, gdzie była najlepsza w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 2015/2016 i 2017/2018, kiedy zajmowała trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 2010/2011, 2011/2012 i 2017/2018 zwyciężała w klasyfikacji giganta, w sezonie 2015/2016 była w tej klasyfikacji druga, a w sezonie 2012/2013 zajęła trzecie miejsce.

W 2007 roku wystąpiła w gigancie na mistrzostwach świata w Åre, kończąc rywalizację na ósmej pozycji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Val d’Isère była dziewiąta w gigancie, a w supergigancie uplasowała się jedną pozycję niżej. Pierwszy medal wśród seniorek wywalczyła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zwyciężając w gigancie. W zawodach tych wyprzedziła bezpośrednio Tinę Maze ze Słowenii i Austriaczkę Elisabeth Görgl. Zarówno z mistrzostw świata w Ga-Pa w 2011 roku jak i mistrzostw świata w Schladming dwa lata później wróciła bez medalu. Najbliżej podium była w Ga-Pa, gdzie zajęła piąte miejsce w gigancie. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie zajęła trzecie miejsce w swej koronnej konkurencji, ulegając jedynie Tinie Maze i Annie Fenninger z Austrii. Na tych samych igrzyskach była też dziewiąta w supergigancie i piętnasta w zjeździe. W 2018 roku wystąpiła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie najlepszy wynik uzyskała w gigancie, który ukończyła na czwartej pozycji. Walkę o podium przegrała tam z Włoszką Federicą Brignone o 0,12 sekundy. Niemka była też dziewiąta w zjeździe i dziesiąta w supergigancie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
28. 20 lutego 2010 Kanada Whistler Supergigant 1:20,14 +5,09 Austria Andrea Fischbacher
1. 25 lutego 2010 Kanada Whistler Gigant 2:27,11 - -
15. 12 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Zjazd 1:41,57 +1,19 Szwajcaria Dominique Gisin
Słowenia Tina Maze
9. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Supergigant 1:25,52 +1,56 Austria Anna Fenninger
3. 18 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Gigant 2:36,87 +0,27 Słowenia Tina Maze
4. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:20,02 +0,58 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
10. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:21,11 +0,51 Czechy Ester Ledecká
9. 21 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:39,22 +1,42 Włochy Sofia Goggia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
8. 13 lutego 2007 Szwecja Åre Gigant 2:31,72 +1,55 Austria Nicole Hosp
10. 3 lutego 2009 Francja Val d’Isère Supergigant 1:20,73 +2,07 Stany Zjednoczone Lindsey Vonn
9. 12 lutego 2009 Francja Val d’Isère Gigant 2:03,49 +1,25 Niemcy Kathrin Hölzl
5. 17 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:20,54 +0,88 Słowenia Tina Maze
8. 5 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:35,39 +0,94 Słowenia Tina Maze
11. 14 lutego 2013 Austria Schladming Gigant 2:08,06 +3,33 Francja Tessa Worley
5. 3 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Supergigant 1:10,29 +0,78 Austria Anna Fenninger
10. 6 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Zjazd 1:45,89 +1,35 Słowenia Tina Maze
9. 10 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Drużynowo  Austria
2. 12 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 +1,40 Austria Anna Fenninger
4. 3 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:32,34 +0,53 Austria Nicole Schmidhofer
11. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:32,85 +1,25 Słowenia Ilka Štuhec
DNF1 16 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:05,55 - Francja Tessa Worley
4. 5 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:04,89 +0,07 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
11. 10 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:01,74 +0,82 Słowenia Ilka Štuhec
2. 14 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:01,97 +0,14 Słowacja Petra Vlhová
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF1 3 marca 2006 Kanada Québec Zjazd 1:13,51 - Szwajcaria Marianne Abderhalden
14. 5 marca 2006 Kanada Québec Supergigant 1:10,96 +1,99 Austria Anna Fenninger
6. 7 marca 2006 Kanada Québec Gigant 2:22,43 +1,73 Liechtenstein Tina Weirather
10. 7 marca 2007 Austria Altenmarkt Zjazd 1:39,69 +1,45 Liechtenstein Tina Weirather
DNF1 8 marca 2007 Austria Altenmarkt Gigant 2:14,90 - Austria Nicole Schmidhofer
5. 9 marca 2007 Austria Altenmarkt Supergigant 1:19,34 +1,11 Austria Nicole Schmidhofer
1. 23 lutego 2008 Hiszpania Formigal Supergigant 1:40,19 - -
3. 26 lutego 2008 Hiszpania Formigal Zjazd 1:50,13 +1,04 Słowenia Ilka Štuhec
2. 29 lutego 2008 Hiszpania Formigal Gigant 1:42,50 +0,33 Austria Anna Fenninger
1. 2 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:45,81 - -
1. 3 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:19,80 - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Sölden23 października 2010 (gigant)
  2. Niemcy Arber-Zwiesel6 lutego 2011 (gigant)
  3. Czechy Szpindlerowy Młyn11 marca 2011 (gigant)
  4. Stany Zjednoczone Aspen26 listopada 2011 (gigant)
  5. Niemcy Ofterschwang2 marca 2012 (gigant)
  6. Niemcy Ofterschwang3 marca 2012 (gigant)
  7. Austria Schladming15 marca 2012 (supergigant)
  8. Austria Schladming18 marca 2012 (gigant)
  9. Szwecja Åre19 grudnia 2012 (gigant)
  10. Włochy Cortina d’Ampezzo20 stycznia 2013 (supergigant)
  11. Austria Flachau17 stycznia 2016 (gigant)
  12. Słowenia Maribor30 stycznia 2016 (gigant)
  13. Szwajcaria Sankt Moritz20 marca 2016 (gigant)
  14. Austria Sölden28 października 2017 (gigant)
  15. Stany Zjednoczone Killington25 listopada 2017 (gigant)
  16. Włochy Kronplatz23 stycznia 2018 (gigant)
  17. Andora Soldeu14 marca 2019 (supergigant)
  18. Kanada Lake Louise8 grudnia 2019 (supergigant)
  19. Niemcy Garmisch-Partenkirchen8 lutego 2020 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Włochy Cortina d’Ampezzo24 stycznia 2010 (gigant) – 2. miejsce
  2. Stany Zjednoczone Aspen27 listopada 2010 (gigant) – 2. miejsce
  3. Austria Sölden22 października 2011 (gigant) – 2. miejsce
  4. Słowenia Kranjska Gora21 stycznia 2012 (gigant) – 3. miejsce
  5. Szwecja Åre9 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
  6. Stany Zjednoczone Aspen24 listopada 2012 (gigant) – 3. miejsce
  7. Szwajcaria Sankt Moritz9 grudnia 2012 (gigant) – 2. miejsce
  8. Austria Sölden26 października 2013 (gigant) – 3. miejsce
  9. Szwecja Are7 marca 2014 (gigant) – 2. miejsce
  10. Francja Val d’Isère20 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce[2]
  11. Włochy Cortina d’Ampezzo16 stycznia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
  12. Słowenia Maribor21 lutego 2015 (gigant) – 2. miejsce
  13. Austria Lienz28 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce
  14. Włochy Cortina d’Ampezzo24 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  15. Niemcy Ga-Pa6 lutego 2016 (zjazd) – 3. miejsce
  16. Niemcy Ga-Pa7 lutego 2016 (supergigant) – 2. miejsce
  17. Słowacja Jasná7 marca 2016 (gigant) – 2. miejsce
  18. Austria Semmering28 grudnia 2016 (gigant) – 3. miejsce
  19. Niemcy Ga-Pa21 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
  20. Kanada Lake Louise2 grudnia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
  21. Austria Lienz29 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce
  22. Szwajcaria Lenzerheide27 stycznia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  23. Niemcy Ofterschwang9 marca 2018 (gigant) – 2. miejsce
  24. Szwecja Åre15 marca 2018 (supergigant) – 2. miejsce
  25. Kanada Lake Louise2 grudnia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
  26. Francja Courchevel21 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  27. Austria Semmering28 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  28. Czechy Szpindlerowy Młyn8 marca 2019 (gigant) – 2. miejsce
  29. Andora Soldeu13 marca 2019 (zjazd) – 2. miejsce
  • W sumie (19 zwycięstw, 18 drugich i 11 trzecich miejsc).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ex aequo z Anją Pärson
  2. ex aequo z Elisabeth Görgl