Emma Nevada
| |
| Imię i nazwisko |
Emma Wixom |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Emma Nevada, właśc. Emma Wixom[1][2] (ur. 7 lutego 1859 w Alpha w stanie Kalifornia, zm. 20 czerwca 1940 w Liverpoolu[1][2]) – amerykańska śpiewaczka operowa, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Podstawy edukacji muzycznej odebrała w Oakland[1], następnie wyjechała do Wiednia, gdzie została uczennicą Mathilde Marchesi[1][2]. Zadebiutowała w 1880 roku na deskach Her Majesty’s Theatre w Londynie jako Amina w Lunatyczce Vincenzo Belliniego[1][2]. Przyjęła wówczas pseudonim sceniczny Nevada[1]. W kolejnych latach występowała w Trieście, Florencji, Mediolanie, Paryżu i Pradze[1]. W latach 1884–1885 występowała w nowojorskiej Academy of Music[1][2]. W 1885 roku na scenie Covent Garden Theatre w Londynie wykonała napisaną specjalnie dla niej partię sopranową w trakcie prapremiery oratorium The Rose of Sharon Alexandra Mackenziego[1]. W 1910 roku przeszła na emeryturę[2].
Zasłynęła jako odtwórczyni głównych ról w operach Vincenzo Belliniego, a także jako Filina w Mignon Ambroise’a Thomasa i Mireille w Mireille Charles’a Gounoda[1]. Medalion z jej podobizną umieszczono na pomniku Belliniego w Neapolu obok medalionów z wizerunkami Giuditty Pasty i Marii Malibran[1].
Jej córką była śpiewaczka operowa Mignon Nevada[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 38. ISBN 978-83-224-0808-7.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2590. ISBN 0-02-865529-X.