Mirjana Lučić-Baroni

Mirjana Lučić-Baroni

Państwo	Chorwacja
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1982 Dortmund
Wzrost	181 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1997
Zakończenie kariery	2018
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	20 (1 maja 2017)
Australian Open	SF (2017)
Roland Garros	3R (2001, 2015)
Wimbledon	SF (1999)
US Open	4R (2014)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	19 (26 października 1998)
Australian Open	W (1998)
Roland Garros	3R (2013, 2016)
Wimbledon	QF (2013)
US Open	3R (2013)

Mirjana Lučić-Baroni (ur. 9 marca 1982 w Dortmundzie) – chorwacka tenisistka, zwyciężczyni Australian Open 1998 w grze podwójnej oraz finalistka Wimbledonu 1998 w grze mieszanej.

Kariera tenisowa

Lučić-Baroni to tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. W dotychczasowej karierze wygrała dwa turnieje gry pojedynczej i dwa w grze podwójnej. Największy sukces wielkoszlemowy osiągnęła docierając do półfinału Wimbledonu w 1999 roku. Ponadto kilkakrotnie kończyła starty na etapie pierwszej do trzeciej rundy. Wygrała Australian Open w 1998 w grze podwójnej w parze z Martiną Hingis oraz z tą samą zawodniczką turniej Pan Pacific Open w Tokio. W grze mieszanej finalistka Wimbledonu z roku 1998, w parze z Maheshem Bhuphathi.

11 maja 1998 została sklasyfikowana na 32. miejscu w rankingu singlowym, a kilka miesięcy później na 19. pozycji w deblu, co było jej najlepszym osiągnięciem. Mentorką Mirjany była słynna tenisistka Martina Navrátilová.

W latach 1996–1998 reprezentowała Chorwację w Pucharze Federacji. W 1996 roku Chorwacja znajdowała się w Strefie Euroafrykańskiej IC. W rozgrywkach grupowych (z udziałem Lučić-Baroni) jej drużyna pokonała Jugosławię i Gruzję, ale przegrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale pokonała Rumunię, a w półfinale Białoruś. W barażach Grupy Światowej II Chorwacja pokonała Chiny 5-0, z czego trzy zwycięstwa odniosła Lučić. Rok później, w ćwierćfinałach Grupy Światowej I, Austria została pokonana przez Chorwację 4-1. W barażach Chorwacja przegrała 2-3 z Niemcami. W 1998 Mirjana zagrała w Fed Cup po raz ostatni, w ćwierćfinałach Grupy Światowej II. Jej drużyna odniosła zwycięstwo nad Japonią.

W 1997 jeden z tenisowych magazynów nadał jej miano Rolex Rookie of the Year.

Lučić-Baroni jako juniorka zwyciężyła w US Open 1996, w Australian Open 1997 w singlu i deblu. Została jedną z trzech tenisistek, które w wieku 14 lat wygrały dwa juniorskie turnieje wielkoszlemowe (obok Martiny Hingis i Jennifer Capriati).

W lipcu 1998 przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka do dzisiaj. W wolnych chwilach pracuje nad autobiografią i maluje. Wspiera organizacje charytatywne.

Planowany przez Chorwatkę powrót do zawodowego tenisa miał miejsce w 2007 roku. Lučić-Baroni odpadła w kwalifikacjach do imprezy w Memphis, ale skorzystała z dzikiej karty, przyznanej jej przez organizatorów Pacific Life Open w Indian Wells. W pierwszej rundzie pokonała Amerykankę Lindsey Nelson, ale w kolejnej przegrała z Anną Czakwetadze. W maju dwukrotnie wystąpiła w turnieju ITF w Rzymie, odnosząc zwycięstwo nad Jeleną Wiesniną.

Zaczęła grać w tenisa, gdy miała cztery lata. Trenowana przez Gabe Jaramillo, niegdyś piętnastego tenisistę świata, byłego trenera Harolda Solomona i Gorana Prpicia. Lučić-Baroni posiada bardzo silny serwis, w 1999 roku zaserwowała z prędkością 111 mph, co dało jej dziewiąty rezultat na świecie.

Jest jedną z sześciu zawodniczek w historii tenisa w erze Open, które wygrały swój pierwszy zawodowy turniej w debiutanckim występie.

W grudniu 2010 przyjęła oświadczyny swojego chłopaka, Daniele Baroniego. Para wzięła ślub 15 listopada 2011 w Sarasocie w amerykańskim stanie Floryda i tuż po wielkoszlemowym Australian Open 2012 planowała udać się na miesiąc miodowy na wyspy Bora-Bora.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004 - 2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Tytuły	Z-P
Australian Open	A	2R	1R	1R	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	1R	A	1R	1R	1R	1R	SF	2R	0 / 10	7 – 10
French Open	A	A	1R	1R	3R	2R	A	przerwa w grze	A	A	A	A	1R	1R	1R	1R	3R	2R	1R	A	0 / 11	6 – 11
Wimbledon	A	2R	SF	2R	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	1R	1R	3R	2R	1R	2R	1R	1R	A	0 / 11	11 – 11
US Open	3R	3R	2R	1R	A	1R	A	przerwa w grze	A	A	A	2R	2R	1R	1R	4R	1R	2R	2R	A	0 / 13	12 – 13
Ranking na koniec roku	52	51	50	207	191	202	335	–	454	423	288	105	116	108	104	61	67	82	32	343	0 / 45	36 – 45

Występy w grze podwójnej

Turniej	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004 - 2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Tytuły	Z-P
Australian Open	A	W	1R	2R	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	A	A	3R	2R	1R	3R	QF	1R	1 / 9	9 – 8
French Open	A	A	A	A	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	2R	A	3R	1R	A	3R	A	A	0 / 4	5 – 4
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	A	2R	QF	2R	1R	1R	2R	A	0 / 6	6 – 6
US Open	A	1R	1R	A	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	1R	1R	3R	1R	1R	2R	1R	A	0 / 9	3 – 9
Ranking na koniec roku	–	20	198	255	431	–	–	–	–	568	–	–	248	224	37	76	457	118	81	1154	1 / 28	29 – 27

Występy w grze mieszanej

Turniej	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004 - 2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Tytuły	Z-P
Australian Open	A	A	2R	A	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	A	0 / 2	1 – 2
French Open	A	A	A	A	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	F	A	3R	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 2	7 – 2
US Open	A	QF	A	A	A	A	A	przerwa w grze	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 1	3 – 1
																					0 / 5	11 – 5

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 5 (3–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	4 maja 1997	Bol	Ceglana	Corina Morariu	7:5, 6:7(4), 7:6(5)
Finalistka	1.	24 maja 1997	Strasburg	Ceglana	Steffi Graf	2:6, 5:7
Zwyciężczyni	2.	3 maja 1998	Bol	Ceglana	Corina Morariu	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	3.	14 września 2014	Québec	Dywanowa (hala)	Venus Williams	6:4, 6:3
Finalistka	2.	21 maja 2016	Strasburg	Ceglana	Caroline Garcia	4:6, 1:6

Gra podwójna 4 (3–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 lutego 1998	Australian Open	Twarda	Martina Hingis	Lindsay Davenport Natalla Zwierawa	6:4, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni	2.	8 lutego 1998	Tokio	Dywanowa (hala)	Martina Hingis	Lindsay Davenport Natalla Zwierawa	7:5, 6:4
Finalistka	1.	2 maja 1998	Bol	Ceglana	Joannette Kruger	Laura Montalvo Paola Suárez	walkower
Zwyciężczyni	3.	14 września 2014	Québec	Dywanowa (hala)	Lucie Hradecká	Julia Görges Andrea Hlaváčková	6:3, 7:6(8)

Gra mieszana 1 (0-1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	4 lipca 1998	Wimbledon	Trawiasta	Mahesh Bhupathi	Serena Williams Maks Mirny	4:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1996	US Open	Twarda	Marlene Weingärtner	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	1997	Australian Open	Twarda	Marlene Weingärtner	6:2, 6:2

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1996	Australian Open	Twarda	Wolha Barabanszczykawa	Michaela Paštiková Jitka Schönfeldová	1:6, 3:6
Zwyciężczyni	1997	Australian Open	Twarda	Jasmin Wöhr	Cho Yoon-jeong Shiho Hisamatsu	6:2, 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-01-03]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-01-03]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-01-03]  (ang.).