Patrick Rafter
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1972 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1991 |
| Zakończenie kariery |
2001 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
11 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (26 lipca 1999) |
| Australian Open |
SF (2001) |
| Roland Garros |
SF (1997) |
| Wimbledon |
F (2000, 2001) |
| US Open |
W (1997, 1998) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
10 |
| Najwyżej w rankingu |
6 (1 lutego 1999) |
| Australian Open |
W (1999) |
| Roland Garros |
SF (1998) |
| Wimbledon |
SF (1996, 1998) |
| US Open |
SF (1996) |
Patrick Michael Rafter (ur. 28 grudnia 1972 w Mount Isa) – australijski tenisista, lider rankingu ATP, zwycięzca wielkoszlemowych US Open w latach 1997 i 1998 w grze pojedynczej i Australian Open w 1999 roku w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa z 1999 roku, olimpijczyk z Sydney (2000).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Gra Raftera opierała się na dobrym serwisie i jednym z najlepszych wolejów w historii[1]. Styl gry Australijczyka był bardzo widowiskowy.
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1991–2001, chociaż decyzję o oficjalnym zakończeniu kariery ogłosił w styczniu 2003[2].
Rafter wszedł do światowej czołówki w 1997 roku gdy doszedł do finału US Open, i wygrał go w czterech setach z Gregiem Rusedskim. Osiągnięcie to powtórzył rok później, kiedy to w finale pokonał Marka Philippoussisa.
Dnia 26 lipca 1999 roku awansował na pierwsze miejsce rankingu ATP. Utrzymał się na nim jednak przez tydzień. Wcześniej tego roku wygrał deblowe Australian Open w parze z Jonasem Björkmanem. Po tym sukcesie awansował dnia 1 lutego 1999 roku na najwyższą pozycję w klasyfikacji deblowej – nr 6.
W dwóch kolejnych sezonach docierał do finału Wimbledonu, ulegając jednak tym razem Pete'owi Samprasowi i Goranowi Ivaniševiciowi.
Łącznie w swojej karierze wygrał w grze pojedynczej 11 turniejów rangi ATP World Tour oraz awansował do 14 finałów. W grze podwójnej triumfował w 10 imprezach ATP World Tour oraz uczestniczył w 8 finałach.
W 1999 roku Australia zdobyła Puchar Davisa, po pokonaniu w finale Francji. Rafter nie uczestniczył z powodu kontuzji w tej rundzie, podobnie jak i w półfinale, jednak zagrał w meczach 1 rundy przeciwko Zimbabwe i rundzie ćwierćfinałowej przeciwko Stanom Zjednoczonym. W 2000 roku Australijczycy przegrali finał z Hiszpanią i w 2001 z Francją.
W latach 1999 i 2001 wygrał też z drużyną Australii Drużynowy Puchar Świata.
W 2000 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Sydney, odpadając z turnieju singlowego w 2 rundzie, po porażce z Danielem Nestorem[3].
W 2002 roku został laureatem nagrody Australijczyk Roku, a w 2006 został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[4].
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (11–14)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 17 kwietnia 1994 | Hongkong | Twarda |  Michael Chang
|
1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 19 czerwca 1994 | Manchester | Trawiasta |  Wayne Ferreira
|
7:6(5), 7:6(4) |
| Finalista | 2. | 2 marca 1997 | Filadelfia | Twarda (hala) | Pete Sampras
|
7:5, 6:7(4), 3:6 |
| Finalista | 3. | 13 kwietnia 1997 | Hongkong | Twarda | Michael Chang
|
3:6, 3:6 |
| Finalista | 4. | 25 maja 1997 | Sankt Pölten | Ceglana |  Marcelo Filippini
|
6:7(2), 2:6 |
| Finalista | 5. | 17 sierpnia 1997 | New Haven | Twarda |  Jewgienij Kafielnikow
|
6:7(4), 4:6 |
| Finalista | 6. | 24 sierpnia 1997 | Long Island | Twarda |  Carlos Moyá
|
4:6, 6:7(1) |
| Zwycięzca | 2. | 7 września 1997 | US Open, Nowy Jork | Twarda |  Greg Rusedski
|
6:3, 6:2, 4:6, 7:5 |
| Finalista | 7. | 29 września 1997 | Puchar Wielkiego Szlema | Dywanowa (hala) | Pete Sampras
|
2:6, 4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 3. | 12 kwietnia 1998 | Ćennaj | Twarda |  Mikael Tillström
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 21 czerwca 1998 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Martin Damm
|
7:6(2), 6:2 |
| Zwycięzca | 5. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Twarda |  Richard Krajicek
|
7:6(3), 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 16 sierpnia 1998 | Cincinnati | Twarda | Pete Sampras
|
1:6, 7:6(2), 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 30 sierpnia 1998 | Long Island | Twarda | Félix Mantilla
|
7:6(3), 6:2 |
| Zwycięzca | 8. | 13 września 1998 | US Open, Nowy Jork | Twarda |  Mark Philippoussis
|
6:3, 3:6, 6:2, 6:0 |
| Finalista | 8. | 16 maja 1999 | Rzym | Ceglana |  Gustavo Kuerten
|
4:6, 5:7, 6:7(6) |
| Zwycięzca | 9. | 20 czerwca 1999 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Andrei Pavel
|
3:6, 7:6(7), 6:4 |
| Finalista | 9. | 15 sierpnia 1999 | Cincinnati | Twarda | Pete Sampras
|
6:7(7), 3:6 |
| Zwycięzca | 10. | 25 czerwca 2000 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Nicolas Escudé
|
6:1, 6:3 |
| Finalista | 10. | 9 lipca 2000 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Pete Sampras
|
7:6(10), 6:7(5), 4:6, 2:6 |
| Finalista | 11. | 12 listopada 2000 | Lyon | Dywanowa (hala) | Arnaud Clément
|
6:7(2), 6:7(5) |
| Finalista | 12. | 8 lipca 2001 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Goran Ivanišević
|
3:6, 6:3, 3:6, 6:2, 7:9 |
| Finalista | 13. | 5 sierpnia 2001 | Montreal | Twarda | Andrei Pavel
|
6:7(3), 6:2, 3:6 |
| Finalista | 14. | 12 sierpnia 2001 | Cincinnati | Twarda | Gustavo Kuerten
|
1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 11. | 19 sierpnia 2001 | Indianapolis | Twarda | Gustavo Kuerten
|
4:2 krecz |
Gra podwójna (10–8)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 17 kwietnia 1994 | Hongkong | Twarda | Jonas Björkman
|
Jim Grabb Brett Steven
|
walkower |
| Zwycięzca | 1. | 22 maja 1994 | Bolonia | Ceglana | John Fitzgerald
|
Vojtěch Flégl Andrew Florent
|
6:3, 6:3 |
| Finalista | 2. | 23 października 1994 | Lyon | Dywanowa (hala) | Martin Damm
|
 Jakob Hlasek Jewgienij Kafielnikow
|
7:6, 6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 2. | 8 stycznia 1995 | Adelaide | Twarda | Jim Courier
|
 Byron Black Grant Connell
|
7:6, 6:4 |
| Finalista | 3. | 15 października 1995 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Guy Forget
|
Jonas Björkman Javier Frana
|
7:6, 4:6, 6:7 |
| Finalista | 4. | 21 kwietnia 1996 | Bermudy | Ceglana | Pat Cash
|
Jan Apell Brent Haygarth
|
6:3, 1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 12 maja 1996 | Pinehurst | Ceglana | Pat Cash
|
Ken Flach David Wheaton
|
6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 5 stycznia 1997 | Adelaide | Twarda | Bryan Shelton
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:4, 1:6, 6:3 |
| Finalista | 5. | 16 marca 1997 | Indian Wells | Twarda | Mark Philippoussis
|
 Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:7, 6:4, 5:7 |
| Finalista | 6. | 20 kwietnia 1997 | Tokio | Twarda | Justin Gimelstob
|
Martin Damm Daniel Vacek
|
6:2, 2:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 5. | 15 czerwca 1997 | Londyn | Trawiasta | Mark Philippoussis
|
Sandon Stolle Cyril Suk
|
6:2, 4:6, 7:5 |
| Finalista | 7. | 10 sierpnia 1997 | Cincinnati | Twarda | Mark Philippoussis
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:7, 6:4, 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 15 marca 1998 | Indian Wells | Twarda | Jonas Björkman
|
Todd Martin Richey Reneberg
|
6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 7. | 2 sierpnia 1998 | Los Angeles | Twarda | Sandon Stolle
|
Jeff Tarango Daniel Vacek
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 31 stycznia 1999 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonas Björkman
|
 Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
6:3, 4:6, 6:4, 6:7(10), 6:4 |
| Zwycięzca | 9. | 13 czerwca 1999 | Halle | Trawiasta | Jonas Björkman
|
Paul Haarhuis Jared Palmer
|
6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 10. | 8 sierpnia 1999 | Montreal | Twarda | Jonas Björkman
|
Byron Black Wayne Ferreira
|
7:6(5), 6:4 |
| Finalista | 8. | 17 czerwca 2001 | Halle | Trawiasta |  Maks Mirny
|
Daniel Nestor Sandon Stolle
|
4:6, 7:6(5), 1:6 |
Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP World Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wielki Szlem | |||||||||||||
| Australian Open | – | 1R | 1R | 3R | 4R | 2R | 1R | 3R | 3R | – | SF | 0 / 9 | 15–9 |
| French Open | – | – | – | 4R | 1R | 1R | SF | 2R | 3R | 2R | 1R | 0 / 8 | 12–8 |
| Wimbledon | – | – | 3R | 2R | 1R | 4R | 4R | 4R | SF | F | F | 0 / 9 | 29–9 |
| US Open | – | – | 1R | 3R | 2R | 1R | W | W | 1R | 1R | 4R | 2 / 9 | 20–7 |
| Bilans spotkań | 0–0 | 0–1 | 2–3 | 8–4 | 4–4 | 4–4 | 15–3 | 13–3 | 9–4 | 7–3 | 14–4 | N/A | 76–33 |
| ATP World Tour Finals | |||||||||||||
| ATP World Tour Finals | – | – | – | – | – | – | RR | – | – | – | RR | 0 / 2 | 2–4 |
| ATP World Tour Masters 1000 | |||||||||||||
| Indian Wells | – | – | 1R | 3R | 3R | – | 1R | 3R | 2R | 2R | QF | 0 / 8 | 9–8 |
| Miami | – | – | – | SF | 3R | – | 1R | 2R | 3R | 4R | SF | 0 / 7 | 13–7 |
| Monte Carlo | – | – | – | – | 1R | – | – | – | – | – | – | 0 / 1 | 0–1 |
| Rzym | – | – | – | 1R | 1R | – | 2R | 1R | F | 1R | – | 0 / 6 | 6–6 |
| Hamburg | – | – | – | – | 2R | – | – | – | – | 1R | – | 0 / 2 | 1–2 |
| Montreal/Toronto | – | – | – | 1R | 2R | QF | 2R | W | QF | QF | F | 1 / 8 | 20–7 |
| Cincinnati | – | – | 1R | 1R | 3R | 2R | 3R | W | F | – | F | 1 / 8 | 19–7 |
| Sztokholm/Stuttgart | – | – | – | 2R | – | – | SF | 3R | – | 2R | – | 0 / 4 | 4–4 |
| Paryż | – | – | – | 1R | – | – | 3R | 3R | – | 3R | – | 0 / 4 | 3–4 |
| Ranking na koniec sezonu | |||||||||||||
| 293 | 243 | 66 | 20 | 66 | 62 | 2 | 4 | 16 | 15 | 7 | N/A | ||
Legenda
W, wygrał turniej
F, przegrał w finale
SF, przegrał w półfinale
QF, przegrał w ćwierćfinale
4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie
RR, odpadł w fazie grupowej
–, nie startował w turnieju głównym
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Patrick Rafter - Tennis. sahof.org.au. [dostęp 2017-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2017)]. (ang.).
- ↑ Rafter announces retirement. bbc.co.uk, 10 stycznia 2003. [dostęp 2017-01-03]. (ang.).
- ↑ Pat Rafter Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-04] (ang.).
- ↑ Rafter inducted into Hall of Fame. abc.net.au, 16 lipca 2006. [dostęp 2017-01-03]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
