Erko Jun

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erko Jun
Ilustracja
Erko Jun w 2018 roku.
Pseudonim

The Bounty Hunter

Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1990
Janja

Obywatelstwo

Bośnia i Hercegowina
Belgia

Wzrost

178 cm

Masa ciała

93,5 kg

Styl walki

MMA

Debiut

2018

Federacja

Prime Show MMA
Brave CF

Kategoria wagowa

ciężka (2018-2020)
półciężka (od 2021)

Klub

UFD GYM Düsseldorf

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

10

Zwycięstwa

8

Przez nokauty

8

Porażki

2

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 21 kwietnia 2024.
Strona internetowa

Erko Jun (ur. 28 czerwca 1990 w Janji) – bośniacko-belgijski kulturysta, model fitness, trener personalny oraz zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)[1]. W przeszłości walczył dla polskiej federacji KSW[2] oraz niemieckiej EMMAC[3]. Aktualnie związany kontraktem z polską federacją Prime Show MMA[4] oraz bahrajńską Brave CF[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bośni i Hercegowinie w Janji, ale mając zaledwie 2 lata wraz z rodzicami opuścił swój dom w wyniku wojny w Bośni (1992). Rodzina wyemigrowała do Belgii, rozpoczynając nowe życie w Antwerpii. Erko zaczął rozwijać miłość do sportu kontaktowego, którą dzielił razem z ojcem. Podczas jednego z treningów został ciężko ranny i stracił czucie w prawej nodze, od kolan po palce stóp. Lekarz poinformował go, że nigdy nie odzyska pełnej sprawności prawej nogi. Po tragedii załamał się, gdy dowiedział się o swoich problemach zdrowotnych. Na tym się nie skończyło, zaczęły się jego problemy rodzinne. Wdawał się w uliczne bójki. Pomocną dłoń podał mu Bill Richardson. Ten namówił Erko na wizytę na siłowni, trenowanie, poprawianie pełnej sprawności i szlifowanie swoich umiejętności. Udało się, sześć miesięcy rehabilitacji przyniosło skutek. Miał trudny początek życia. Dopiero jego zamiłowanie do MMA i treningi zmieniły jego sposób postrzegania świata. Zawodnik UFD Gym zaczął przygodę ze sportem od trenowania taekwondo, boksu tajskiego i kickboxingu, by później skupić się na sportach siłowych. Erko jest trzykrotnym mistrzem kulturystyki juniorów, wicemistrzem Bałkanów w kulturystyce oraz laureatem 3. miejsca podczas Musclemanii Show w Miami. Trenuje na co dzień z byłym mistrzem KSW w wadze półśredniej, Roberto Soldiciem, i od dawna miał zamiar spróbować swoich sił w nowej dyscyplinie. Erko Juna z Robocopem nie łączy tylko wspólna mata, ale również pochodzenie. Obaj urodzili się w Bośni, z której uciekli z rodziną w celu poszukiwania lepszego życia[6].

Osiągnięcia[7][edytuj | edytuj kod]

  • 3-krotny Mistrz w zawodach Benelux.
  • Wicemistrz w zawodach fitness Balkan Competition.
  • 3. miejsce w międzynarodowych zawodach Model Universe w Miami na Florydzie.

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Od początku kariery reprezentuje barwy niemieckiego klubu UFD GYM Düsseldorf[8]. Zaczynał od wagi ciężkiej do 120 kg (+205 lb), jednak aktualnie walczy w wadze półciężkiej do 93 kg (-205 lb)[1].

KSW[edytuj | edytuj kod]

W mieszanych sztukach walki zadebiutował 9 czerwca 2018 roku, dołączając do polskiej federacji Konfrontacji Sztuk Walki[9]. Podczas gali KSW 44 znokautował już w pierwszej rundzie Tomasza Oświecińskiego, naruszając aktora mocnym prawym sierpowym[10]. Po walce otrzymał bonus za nokaut wieczoru[11].

6 października 2018 podczas gali KSW 45 w Londynie stoczył swoją drugą walkę[12]. Jun znokautował technicznie na tej gali Pawła Mikołajuwa w drugiej rundzie pojedynku[13].

18 maja 2019 podczas gali KSW 49 zmierzył się z Akopem Szostakiem[14]. Ponownie wygrał techniczny nokaut, rozbijając kulturystę już w 36 sekundzie pierwszej rundy[15].

Pierwszą porażkę zanotował 9 listopada 2019 w chorwackim Zagrzebiu, gdzie w walce wieczoru gali KSW 51 uległ przez TKO (ciosy w parterze) w drugiej odsłonie Mariuszowi Pudzianowskiemu[16].

EMC[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2020 ogłoszono 5. numerowaną galę niemieckiej federacji Elite MMA Championship, podczas której w karcie walk pojawił się Erko Jun[17]. Kilka dni później ta federacja przedstawiła fanom rywala Juna, którym został Damian Olszewski[18]. 5 września tego samego roku Jun niespodziewanie przegrał przez nokaut z niefaworyzowanym rywalem[19].

Na ścieżkę zwycięstw powrócił 4 grudnia 2021 na gali EMC 8. Jun niskimi kopnięciami rozprawił się zwycięsko z Włochem, Gianlucą Locicero. To starcie trwało 39 sekund[20].

16 kwietnia 2022 podczas EMC 9 zwyciężył po raz drugi z rzędu przez techniczny nokaut, tym razem rozbijając ciosami w parterze youtubera, Szymona Września w trzeciej odsłonie rundowej[3].

Brave CF i Prime Show MMA[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2023 roku bahrajńska organizacja Brave Combat Federation ogłosiła zestawienie Erko Juna ze Słoweńcem, Marko Drmonjiciem na 70. numerowaną galę Brave CF, która odbyła się 23 kwietnia 2023 w stolicy Słowenii[21]. Jun w walce wieczoru tej imprezy po niespełna trzech minutach znokautował technicznie swojego rywala[22].

20 września 2023 ogłoszono, że podpisał kontrakt z Prime Show MMA, federacją organizującą tzw. freak fighty[4]. Następny dzień później podczas trwającej gali Prime 6: Premium ogłoszono jego rywala Pawła Trybałę, z którym zawalczył 13 stycznia 2024 w Koszalinie podczas gali Prime 7[23]. W niespełna minutę znokautował rywala mocnym ciosem sierpowym, wyprowadzonym z prawej ręki[24].

W walce wieczoru gali Brave CF 81, która odbyła się 20 kwietnia 2024 w słowackiej Lublanie stoczył walkę z byłym pretendentem do mistrzostwa bahrajńskiej organizacji, Algierczykiem – Mohamedem Said Maalemem[25]. Ponownie wygrał przez nokaut w pierwszej rundzie[26].

Kick-boxing[edytuj | edytuj kod]

16 września 2022 na gali w Rosji stoczył swój pierwszy pojedynek w kick-boxingu. W nowej dla siebie formule walki rękawice skrzyżował z doświadczonym Rosjaninem, Władimirem Miniejewem[27]. Po dwóch nokdaunach i kopnięciu latającym kolanem sędzia przerwał ten pojedynek, który zwyciężył Miniejew[28].

Lista walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 8-2 Algieria Mohamed Said Maalem (12-5. 1NC) KO (prawy sierpowy i ciosy pięściami) 1 3:06 Brave CF 81 20.04.2024 Słowenia Lublana Main Event
Wygrana 7-2 Polska Paweł Trybała (7-5) KO (prawy sierpowy) 1 0:57 Prime 7: Prezes FEN vs. Muran 2 13.01.2024 Polska Koszalin Co-Main Event
Wygrana 6-2 Słowenia Marko Drmonjič (10-10-1) TKO (prawy sierpowy i ciosy pięściami) 1 2:52 Brave CF 70 23.04.2023 Słowenia Lublana Main Event
Wygrana 5-2 Polska Szymon Wrzesień (4-2) TKO (ciosy pięściami w parterze) 3 0:12 EMC 9 16.04.2022 Niemcy Düsseldorf Limit umowny do 102 kg. Co-Main Event
Wygrana 4-2 Włochy Gianluca Locicero (4-2) TKO (niskie kopnięcia) 1 0:39 EMC 8 04.12.2021 Niemcy Düsseldorf Przejście do wagi półciężkiej.
Przegrana 3-2 Polska Damian Olszewski (2-3) KO (prawy sierpowy) 1 0:35 EMC 5 05.09.2020 Niemcy Düsseldorf
Przegrana 3-1 Polska Mariusz Pudzianowski (12-7) TKO (ciosy pięściami w parterze) 2 2:32 KSW 51: Croatia 09.11.2019 Chorwacja Zagrzeb Main Event
Wygrana 3-0 Polska Akop Szostak (3-2) TKO (ciosy pięściami) 1 0:36 KSW 49: Soldić vs. Kaszubowski 18.05.2019 Polska Gdańsk/Sopot
Wygrana 2-0 Polska Paweł Mikołajuw (3-3) TKO (ciosy w parterze) 2 2:08 KSW 45: The Return to Wembley 06.10.2018 Anglia Londyn Co-Main Event
Wygrana 1-0 Polska Tomasz Oświeciński (1-0) KO (prawy sierpowy) 1 2:26 KSW 44: The Game 09.06.2018 Polska Gdańsk/Sopot Debiut w wadze ciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru.

[1]

Lista walk w kick-boxingu[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-1 Rosja Władimir Miniejew (24-2) TKO (przerwanie przez sędziego) 3 2:46 Cup of Lotus 16.09.2022 Rosja Elista Zasady K-1. Waga półciężka.

[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Erko Jun („The Bounty Hunter”) | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2021-11-04] (ang.).
  2. ↑ KSW – Martial Arts Confrontation – Official KSW Federation website [online], kswmma.com [dostęp 2018-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-02] (pol.).
  3. ↑ a b Jakub Madej, Erko Jun pokonał „Taxi Złotówę”. Szymon Wrzesień bez szans na EMC 9 w Niemczech | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-17] (pol.).
  4. ↑ a b Arkadiusz Hnida, Duże zaskoczenie! Erko Jun oficjalnie zawodnikiem organizacji PRIME! [online], MMA PL, 20 października 2023 [dostęp 2023-10-20] (pol.).
  5. ↑ Erko Jun: Maalem je veliki izazov za mene, želim se boriti za titulu [online], www.klix.ba [dostęp 2024-03-05] (chorw.).
  6. ↑ ERKO JUN – wzrost, kto to, walki. Kim jest RYWAL POPKA na KSW 45? [5 CIEKAWOSTEK] [online] [dostęp 2018-12-03].
  7. ↑ ERKO JUN. sport.onet.pl. [dostęp 2018-12-10]. (pol.).
  8. ↑ ERKO JUN. sport.onet.pl. [dostęp 2018-12-10]. (pol.).
  9. ↑ Kacper Bącela, Zapowiedź walki Tomasza Oświecińskiego z Erko Junem na KSW 44 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 maja 2018 [dostęp 2022-09-23] (pol.).
  10. ↑ Wirtualna Polska Media, KSW 44: petarda na twarz Oświecińskiego. Polak padł bez ruchu – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 9 czerwca 2018 [dostęp 2018-12-02] (pol.).
  11. ↑ KSW 44: Przyznano bonusy! [online], Polsat Sport [dostęp 2019-04-11] (pol.).
  12. ↑ MMA. Erko Jun rywalem Popka Monstera na KSW 45! [online], Sport.pl, 27 sierpnia 2018 [dostęp 2024-03-10] (pol.).
  13. ↑ Wirtualna Polska Media, KSW 45: Erko Jun pogromcą polskich gwiazd. Paweł „Popek” Mikołajuw znokautowany (wideo) – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 6 października 2018 [dostęp 2018-12-02] (pol.).
  14. ↑ Wirtualna Polska Media, Walka kulturystów na KSW 49. Akop Szostak zmierzy się z Erkiem Junem [online], sportowefakty.wp.pl, 8 kwietnia 2019 [dostęp 2024-03-10] (pol.).
  15. ↑ KSW 49: Erko Jun błyskawicznie znokautował Akopa Szostaka w starciu „instagramerów” [online], Onet Sport, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-18] (pol.).
  16. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. KSW 51. Mariusz Pudzianowski – Erko Jun. „Pudzian” ciągle w grze! Bośniak rozbity – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 9 listopada 2019 [dostęp 2019-11-09] (pol.).
  17. ↑ Kacper Pieprzyca, Gala EMC 5 w Dusseldorfie już 5 września! W walce wieczoru Erko Jun! [online], NaszeMMA, 18 sierpnia 2020 [dostęp 2023-02-27] (pol.).
  18. ↑ Kacper Pieprzyca, Polak rywalem Erko Juna na EMC 5! [online], NaszeMMA, 22 sierpnia 2020 [dostęp 2023-02-27] (pol.).
  19. ↑ Jakub Madej, EMC 5: Niespodzianka! Erko Jun znokautowany! Damian Olszewski zwycięzcą starcia! | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 5 września 2020 [dostęp 2020-12-30] (pol.).
  20. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Erko Jun wraca na zwycięskie tory, niskimi kopnięciami nokautuje na EMC 8 (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 grudnia 2021 [dostęp 2023-02-27] (pol.).
  21. ↑ FightBookMMA, Superstar Erko Jun is set to face Marko Drmonjic in the main event of BRAVE CF 70 [online], FightBook MMA, 27 lutego 2023 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  22. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Erko Jun znokautował „Lionhearta” w walce wieczoru gali Brave CF 70 (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 24 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-25] (pol.).
  23. ↑ Za Ciosem, Na kolejnej gali PRIME SHOW MMA, Paweł "Trybson" Trybała zawalczy z Erko Jun [online], Facebook [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  24. ↑ Potworny nokaut Erko Juna na Trybsonie! Były rywal Pudzianowskiego z potężnym debiutem we freak-fightach [online], sport.se.pl [dostęp 2024-01-14] (pol.).
  25. ↑ Erko Jun ponownie zawalczy na Brave !!! – MMA TOP NEWS [online] [dostęp 2024-03-06] (pol.).
  26. ↑ Jakub Madej, WIDEO: Erko Jun ZNOKAUTOWAŁ Mohameda Saida Maalema w pierwszej rundzie walki wieczoru BRAVE CF 81 [online], MMA Rocks [dostęp 2024-04-20] (pol.).
  27. ↑ Erko Jun stanie przed wielkim wyzwaniem w Rosji! Będzie to walka w kickboxingu! [online], MMA PL, 7 września 2022 [dostęp 2022-09-07] (pol.).
  28. ↑ Lee Michaelis, Vladimir Mineev defeated Erko Jun by TKO in the third round [online], GAMINGDEPUTY, 16 września 2022 [dostęp 2022-09-23] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erko_Jun&oldid=73588558”