Mariusz Pudzianowski
| |||
 Mariusz Pudzianowski (2009) | |||
| Pełne imię i nazwisko | Mariusz Zbigniew Pudzianowski | ||
| Pseudonim | Pudzian, Dominator, Pyton, Pudzilla, Papaj | ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 lutego 1977 Biała Rawska | ||
| Obywatelstwo |  Polska
| ||
| Wzrost | 186 cm | ||
| Masa ciała | (2019) 117 kg | ||
| Styl walki | Karate Kyokushin, boks, MMA | ||
| Federacja | KSW | ||
| Kategoria wagowa | waga ciężka (-120 kg/265 Ib) | ||
| Klub | WCA Fight Team | ||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||
| Liczba walk | 21 | ||
| Zwycięstwa | 14 | ||
| Przez nokauty | 8 | ||
| Przez poddania | 1 | ||
| Przez decyzje | 5 | ||
| Porażki | 7 | ||
| Remisy | 0 | ||
| |||
Mariusz Zbigniew Pudzianowski (pseudonimy: „Pudzian”, „Dominator”; ur. 7 lutego 1977 w Białej Rawskiej) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), wcześniej utytułowany strongman i rugbysta.
Ośmiokrotny Mistrz Polski Strongman. Sześciokrotny Mistrz Europy Strongman w latach 2002–2004 i 2007–2009. Pięciokrotny Mistrz Świata Strongman w latach 2002, 2003, 2005, 2007 i 2008. Trzykrotny drużynowy Mistrz Świata Par Strongman w latach 2003–2005. Mistrz Super Serii w sezonach 2003/2004, 2005–2007. Zwycięzca i finalista wielu innych zawodów siłaczy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jest synem sztangisty, Wojciecha Pudzianowskiego, który był jego pierwszym trenerem sportów siłowych[1].
Rozpoczął treningi siłowe, będąc w szkole podstawowej[2]. W wieku 16 lat wystartował w mistrzostwach Polski w wyciskaniu sztangi leżąc[2], jest czterokrotnym mistrzem Polski w tejże dyscyplinie[2]. Trenował także karate kyokushin (obecnie posiada 4 kyu) oraz boks[2], jednak przed 11 grudnia 2009 nie stoczył żadnej oficjalnej walki. W międzyczasie pracował jako ochroniarz w patrolu interwencyjnym firmy Juwentus w Warszawie. Był również zawodnikiem rugby Budowlanych Łódź[3]. Od 1999 r. był strongmanem.
W 2000 został skazany na karę 2,5 roku pozbawienia wolności za pobicie, po odbyciu 1 roku i 7 miesięcy kary uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie[4].
27 maja 2008 ukończył studia wyższe, uzyskując tytuł zawodowy licencjata w Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi. Praca dyplomowa Mariusza Pudzianowskiego zatytułowana była Kultura organizacyjna w marketingu sportowym na świecie[5]. 9 czerwca 2010 uzyskał tytuł magistra w Społecznej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, uzyskując ocenę dobrą[6].
Mieszka w Białej Rawskiej. Angażuje się również w różne przedsięwzięcia biznesowe; jest właścicielem firmy transportowej Pudzianowski Transport oraz Domu Weselnego w Białej Rawskiej.
Strongman[edytuj | edytuj kod]
W zawodach Strongman zadebiutował 1 maja 1999 podczas konkursu w Płocku. Jest zrzeszony w światowej federacji siłaczy WSMC (The World Strongman Cup Federation).
Wraz z Jarosławem Dymkiem, na Drużynowych Mistrzostwach Świata Par Strongman 1999, zdobył reprezentując Polskę pierwszy w historii kraju medal w sporcie Strongman. Jest pierwszym i dotychczas jedynym Polakiem, który zdobył tytuł Najsilniejszego Człowieka Świata i pierwszym spoza USA i Europy Zachodniej, który zdobył ten tytuł[7].
W czasie pobytu w zakładzie karnym nie brał udziału w zawodach, m.in. nie mógł uczestniczyć w Mistrzostwach Europy Strongman 2001, Mistrzostwach Świata Strongman 2001 i Drużynowych Mistrzostwach Świata Par Strongman 2001.
Został Mistrzem Super Serii w sezonach 2003/2004, 2005, 2006 i 2007.
Wziął udział trzykrotnie w zawodach siłaczy Arnold Strongman Classic, rozgrywanych w Columbus (USA), w latach 2003, 2004 i 2006.
Od 2005 organizuje własny cykl dorocznych zawodów siłaczy zwanych Pojedynkiem Gigantów. Zawody rozgrywane są na początku roku w Łodzi.
Z powodu kontuzji (naderwanie bicepsu) nie mógł wziąć udziału w Mistrzostwach Polski Strongman 2005 i Mistrzostwach Europy Strongman 2005[8].
14 września 2008 na Mistrzostwach Świata Strongman 2008, pomimo kontuzji, zdobył kolejny tytuł Mistrza Świata Strongman i tym samym stał się pierwszym zawodnikiem posiadającym pięć tytułów Najsilniejszego Człowieka Świata.
Największym rywalem Pudzianowskiego na światowych arenach był Litwin, Žydrūnas Savickas, natomiast w obrębie własnej federacji Amerykanin, Derek Poundstone. Od połowy 2006 Pudzianowski nie dążył do pojedynku z Savickasem, a pierwsza sportowa konfrontacja nastąpiła na Mistrzostwach Świata Strongman 2009.
28 lutego 2009, podczas Piątego Pojedynku Gigantów, doznał zerwania bicepsu i w wyniku tej kontuzji został na kilka miesięcy wyłączony z zawodów[9].
| Rok | 2000 
|
2002 
|
2003 
|
2004 
|
2005 
|
2006
|
2007 
|
2008
|
2009 
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja | 4. | 
|
|
 / dyskwalifikacja
|
|
|
|
|
|
Osiągnięcia jako strongman[edytuj | edytuj kod]
- 1999
- 1. miejsce – Puchar Polski Strongman 1999 (pierwsza edycja Warka Strongman)
- 3. miejsce – Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman 1999, Panyu, Chiny (z Jarosławem Dymkiem)
- 2000
- 1. miejsce – Puchar Świata
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman 2000
- 4. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2000, Sun City, RPA
- 2. miejsce – Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman 2000, Węgry (z Jarosławem Dymkiem)
- 2002
- 3. miejsce – Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman 2002, Heerenveen, Holandia (z Jarosławem Dymkiem)
- 1. miejsce – Mistrzostwa Europy Strongman 2002, Gdynia
- 2. miejsce – Finał Pucharu Polski Strongman 2002, Ostrów Wielkopolski
- 1. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2002, Kuala Lumpur, Malezja
- 1. miejsce – Giganci Świata
- 5. miejsce – Super Seria 2002: Sztokholm
- 2. miejsce – Pierwsze zawody Polska kontra Reszta Świata
- 2003
- 3. miejsce – Super Seria 2003: Oahu
- 1. miejsce – Super Seria 2003: Hawaje
- 4. miejsce – Arnold Strongman Classic, Columbus, USA
- 1. miejsce – Super Seria 2003: Silvonde
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman 2003
- 1. miejsce – Mistrzostwa Europy Strongman 2003, Sandomierz
- 2. miejsce – Super Seria 2003: North Bay
- 2. miejsce – Super Seria 2003: Imatra
- 2. miejsce – Mistrzostwa World Muscle Power
- 1. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2003, Wodospady Wiktorii, Zambia
- 1. miejsce – World Record Breakers, Gdynia
- 1. miejsce – Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman 2003, Węgry (z Jarosławem Dymkiem)
- 1. miejsce – Finał Pucharu Polski Strongman 2003, Piła
- 1. miejsce – Drugie zawody Polska kontra Reszta Świata
- 2004
- 5. miejsce – Arnold Strongman Classic, Columbus, USA
- 1. miejsce – Finał Pucharu Polski Strongman 2004, Szczecin
- 1. miejsce – Super Seria 2004: Moskwa
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman 2004
- 1. miejsce – Mistrzostwa Europy Strongman 2004, Jelenia Góra
- 3. miejsce / dyskwalifikacja za doping[10] – Mistrzostwa Świata Strongman 2004, Paradise Island, Bahamy
- 1. miejsce – Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman 2004, Płock (z Jarosławem Dymkiem)
- 1. miejsce – Polska - Skandynawia, Dąbrowa Górnicza
- 2. miejsce – Pierwsze zawody Polska kontra Ukraina
- 1. miejsce – Trzecie zawody Polska kontra Reszta Świata
- 2005
- 1. miejsce – Pierwszy Pojedynek Gigantów, Łódź
- 1. miejsce – Drużynowe Mistrzostwa Świata Par Strongman 2005, Poznań (ze Sławomirem Toczkiem)
- 1. miejsce – Super Seria 2005: Venice Beach
- 1. miejsce – Super Seria 2005: Malbork
- 1. miejsce – Super Seria 2005: Varberg
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2005: Bad Häring
- 1. miejsce – Super Seria 2005: Mohegan Sun
- 1. miejsce – Finał Pucharu Polski Strongman 2005, Kielce
- 2. miejsce – Zawody Północ-Południe, Darłowo
- 1. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2005, Chengdu, Chiny
- 1. miejsce – Czwarte zawody Polska kontra Reszta Świata
- 2006
- 1. miejsce – Drugi Pojedynek Gigantów, Łódź
- 6. miejsce – Arnold Strongman Classic, Columbus, USA
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2006: Ryga
- 1. miejsce – Super Seria 2006: Mohegan Sun
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2006: Mińsk
- 1. miejsce – Super Seria 2006: Moskwa
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2006: Moskwa
- 1. miejsce – Super Seria 2006: Milicz
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman 2006, Września
- 2. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2006, Sanya, Chiny
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2006: Grodzisk Mazowiecki
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2006: Podolsk
- 2007
- 1. miejsce – Trzeci Pojedynek Gigantów, Łódź
- 1. miejsce – Super Seria 2007: Mohegan Sun
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2007: Ryga
- 2. miejsce – Super Seria 2007: Venice Beach
- 1. miejsce – Mistrzostwa Europy Strongman 2007, Łódź
- 1. miejsce – Super Seria 2007: Viking Power Challenge, Storefjell
- 1. miejsce – Puchar Świata Siłaczy 2007: Dartford
- 1. miejsce – Puchar Europy Par Strongman WP 2007, Oleśnica (z Damianem Sierpowskim)
- 1. miejsce – Puchar Polski Strongman 2007, Strzegom
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman 2007, Strzegom
- 1. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2007, Anaheim, USA
- 2008
- 2. miejsce – Super Seria 2008: Mohegan Sun
- 1. miejsce – Czwarty Pojedynek Gigantów, Łódź
- 1. miejsce – WSF Puchar Świata 2008: Irkuck
- 1. miejsce – Polska kontra Europa, Cieszanów
- 1. miejsce – Grand Prix Polski Strongman 2008, Radom
- 1. miejsce – Finał Pucharu Polski Strongman 2008, Kołobrzeg
- 1. miejsce – Mistrzostwa Europy Strongman 2008, Szczecinek
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman 2008, Częstochowa
- 1. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2008, Charleston (Wirginia Zachodnia), USA
- 2009
- 8. miejsce – Piąty Pojedynek Gigantów, Łódź (kontuzjowany)
- 1. miejsce – Mistrzostwa Europy Strongman 2009, Bartoszyce
- 1. miejsce – The Globe’s Strongest Man, Grand Prix Moskwy
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman 2009, Trzebiatów
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman A-S 2009, Malbork
- 1. miejsce – Mistrzostwa Polski Strongman w Parach 2009, Krotoszyn (z Januszem Kułagą)
- 2. miejsce – Mistrzostwa Świata Strongman 2009, Malta
- 1. miejsce – Halowy Puchar Polski Strongman 2009, Lębork
- 2010
- 1. miejsce – Halowy Puchar Polski Strongman 2010, Gdańsk
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
- W konkurencjach strongman
- Spacer farmera – 100 m
- Spacer farmera 75 m na czas – 30,45 s
- Przerzucanie opony (sześć obrotów w jedną stronę bez dobiegu) – 10,87 s
- Konkurencja wiązana (worki + kowadło) – 20,81 s
- Spacer drwala – 98 m
- spacer drwala z tarczą – 187,47 m
- Schody równoległe – 19,69 s
- Zegar – 1 380°
- W konkurencjach trójboju siłowego
- Wyciskanie leżąc: 295 kg.
- Przysiad ze sztangą: 390 kg.
- Martwy ciąg: 415 kg.[11]
Zawodnik MMA[edytuj | edytuj kod]
Treningi MMA rozpoczął po zakończeniu kariery jako strongman, twierdząc, że „osiągnął już wszystko”. Po wielu latach amatorskich treningów sportów walki, chciał spróbować swych sił w oficjalnym pojedynku[12]. 11 grudnia 2009 na gali KSW 12, na warszawskim Torwarze stoczył debiutancką walkę w formule MMA z pięściarzem Marcinem Najmanem. Do walki przygotowywał go między innymi Mirosław Okniński i Piotr Kroczewski. Pudzianowski zapowiadał wykorzystanie swojego największego atutu, siły fizycznej i pokonanie rywala w parterze[13]. Specjalnie do tego starcia zmniejszył masę ciała do około 125 kg, aby znacznie zwiększyć swą szybkość.[potrzebny przypis] Pudzian wygrał z Najmanem przez TKO w 43. sekundzie walki, wykorzystując niskie kopnięcia, a następnie uderzania pięściami w parterze.
7 maja 2010, podczas KSW XIII pokonał Japończyka Yūsuke Kawaguchi przez jednogłośną decyzję sędziów po dwurundowym pojedynku. 21 maja 2010 w Worcester w walce w ramach Moosin: God of Martial Arts przegrał przez poddanie na skutek ciosów w parterze z dwukrotnym mistrzem UFC, Timem Sylvią. Cztery miesiące później, 18 września 2010, podczas gali KSW XIV pokonał przez poddanie ważącego ponad 80 kg więcej boksera Erica Escha.
W 2011 podpisał z KSW kontrakt na dwie kolejne walki[14]. Pierwszą z nich stoczył 21 maja 2011 w Ergo Arenie, gdy przegrał przez poddanie z Brytyjczykiem Jamesem Thompsonem.
We wrześniu 2011 wyjechał na treningi do Stanów Zjednoczonych, gdzie na Florydzie trenował w klubie mieszanych sztuk walki – American Top Team. 26 listopada 2011 na gali KSW 17, w walce rewanżowej z Jamesem Thompsonem, w wyniku pomyłki jednego z sędziów punktowych, doszło do błędnego ogłoszenia wygranej Polaka. Ostatecznie, walka została uznana za nieważną[15][16].
Od stycznia 2012 ponownie przebywał na Florydzie, gdzie trenował w klubie American Top Team. 12 maja 2012 wystąpił w walce wieczoru na gali KSW 19, podczas której pokonał Boba Sappa przez TKO w 1. rundzie. Wówczas jego waga wynosiła 123 kg[17]. Kolejną walkę stoczył 15 września 2012, na gali KSW 20. Pokonał w niej przez nokaut techniczny (ciosy pięściami) Christosa Piliafasa. 16 grudnia na gali MMC Fight Club miał zmierzyć się w Londynie z Tyberiuszem Kowalczykiem, który nominalnie miał stoczyć walkę w formule K-1 z Marcinem Najmanem, lecz Najman zrezygnował z pojedynku ze względu na „niewywiązanie się z ustaleń, organizatorów tej walki”[18]. Do walki z Pudzianowskim także nie doszło, ponieważ organizatorzy gali nie wywiązali się ze zobowiązań.
8 czerwca 2013 na KSW 23 przegrał przez poddanie w 1. rundzie z Seanem McCorkle. Po tej porażce zmienił częściowo sztab trenerski. Jego głównym trenerem został Piotr Jeleniewski. 28 września 2013 na KSW 24 w Łodzi zrewanżował się Seanowi McCorkle wygrywając z nim po dwóch rundach jednogłośną decyzją sędziów.
17 maja 2014 podczas pierwszej gali KSW, na której walki odbywały się w okrągłej klatce, wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów z byłym strongmanem oraz zawodnikiem UFC Brytyjczykiem Olim Thompsonem. 6 grudnia 2014 zmierzył się z mistrzem olimpijskim w judo Pawłem Nastulą. Po dwóch rundach sędziowie ogłosili remis, natomiast podczas trzyminutowej dogrywki Pudzian, dominując byłego olimpijczyka, wygrał walkę.
25 maja 2015 w Gdańskiej Ergo Arenie Pudzianowski wygrał przez widowiskowy nokaut z członkiem słynnej rodziny Gracie Rollesem w 27 sekundzie walki. Walka została uznana za nokaut wieczoru gali KSW 31. 31 października 2015 podczas pierwszej zagranicznej gali federacji KSW w Londynie po serii czterech wygranych walk z rzędu, mimo dominacji w pierwszej rundzie, przegrał w drugiej minucie drugiej rundy z mistrzem Australii w wadze ciężkiej w boksie oraz legendą K-1 Australijczykiem Peterem Grahamem.
27 maja 2016 na gali KSW 35 przegrał w 1:46 sekundzie drugiej rundy z Marcinem Różalskim przez duszenie gilotynowe. 3 grudnia 2016 w Krakowskiej Tauron Arenie podczas KSW 37 Circus of Pain zwyciężył w 80. sekundzie walki w hitowym starciu z powracającym na ring Pawłem „Popkiem” Mikołajuwem.
27 maja 2017 podczas historycznej gali KSW 39 Colsseum zorganizowanej na Stadionie Narodowym w Warszawie przy publiczności ponad 56 tysięcy widzów wygrał przez poddanie z byłym strongmanem Tyberiuszem Kowalczykiem[19]. 22 października 2017 podczas zagranicznej gali KSW w Dublinie Mariusz Pudzianowski miał się zmierzyć z wywodzącym się z kickboxingu Jamesem McSweeneyem[20]. Jednak ze względu na zablokowanie Anglika przez Irlandzką organizację zajmującą się zdrowiem zawodników SafeMMA Pudzianowski stoczył pojedynek ze znanym z trylogii z byłym mistrzem KSW Michałem Materlą, Jayem Silvą. Po widowiskowym starciu Pudzian wygrał walkę przez większościową decyzję sędziów[21].
9 czerwca 2018 podczas gali KSW 44 w ERGO Arenie w Gdańsku stoczył walkę z Karolem Bedorfem. Walka była eliminatorem do walki o mistrzostwo KSW w wadze ciężkiej. "Pudzian" przegrał w drugiej minucie pierwszej rundy przez poddanie (kimura)[22].
23 marca 2019 na gali KSW 47: The X -Warriors przegrał w pierwszej rundzie z byłym sztangistą Szymonem Kołeckim przez kontuzję zerwania mięśnia dwugłowego uda[23].
9 listopada 2019 podczas gali KSW 51 w Chorwacji znokautował bośniackiego kulturystę Erko Juna w drugiej rundzie[24].
Lista walk w MMA[edytuj | edytuj kod]
13 zwycięstw – 7 porażek – 1 no contest
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
KSW 53: Fight Code | 21.03.2020 | Łódź
|
Main Event | |||||
| Wygrana | 13-7 (1) |  Erko Jun
|
TKO (ciosy pięściami w parterze) | 2 | 2:32 | KSW 51: Zagreb | 09.11.2019 |  Zagrzeb
|
Main Event |
| Porażka | 12-7 (1) | Szymon Kołecki
|
TKO (kontuzja) | 1 | 4:24 | KSW 47: The X-Warriors | 23.03.2019 | Łódź
|
Co-Main Event |
| Porażka | 12-6 (1) | Karol Bedorf
|
Poddanie (kimura) | 1 | 1:51 | KSW 44: The Game | 09.06.2018 | Gdańsk/ Sopot
|
Main Event, Eliminator do walki o międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze ciężkiej |
| Wygrana | 12-5 (1) |  Jay Silva
|
Decyzja (większościowa) | 3 | 5:00 | KSW 40: Dublin | 22.10.2017 |  Dublin
|
Main Event |
| Wygrana | 11-5 (1) | Tyberiusz Kowalczyk
|
Poddanie (cios łokciem) | 2 | 2:50 | KSW 39: Colosseum | 27.05.2017 | Warszawa
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 10-5 (1) | Paweł Mikołajuw
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:20 | KSW 37: Circus of Pain | 03.12.2016 | Kraków
|
Co-Main Event |
| Porażka | 9-5 (1) | Marcin Różalski
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 2 | 1:46 | KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu | 27.05.2016 | Gdańsk/Sopot
|
|
| Porażka | 9-4 (1) |  Peter Graham
|
TKO (ciosy pięściami i łokciami) | 2 | 2:00 | KSW 32: Road to Wembley | 31.10.2015 |  Londyn
|
Main Event |
| Wygrana | 9-3 (1) |  Rolles Gracie
|
KO (cios pięścią) | 1 | 0:27 | KSW 31: Materla vs. Drwal | 23.05.2015 | Gdańsk/Sopot
|
Co-Main Event, Nokaut wieczoru |
| Wygrana | 8-3 (1) | Paweł Nastula
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | KSW 29: Reload | 06.12.2014 | Kraków
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 7-3 (1) |  Oli Thompson
|
Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | KSW 27: Cage Time | 17.05.2014 | Gdańsk/Sopot
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 6-3 (1) | Sean McCorkle
|
Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | KSW 24: Starcie Gigantów | 28.09.2013 | Łódź
|
Main Event |
| Porażka | 5-3 (1) | Sean McCorkle
|
Poddanie (kimura) | 1 | 1:57 | KSW 23: Królewskie Rozdanie | 08.06.2013 | Gdańsk/Sopot
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 5-2 (1) | Christos Piliafas
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:48 | KSW 20: Symfonia Walki | 15.09.2012 | Gdańsk/Sopot
|
Main Event |
| Wygrana | 4-2 (1) | Bob Sapp
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 0:39 | KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp | 12.05.2012 | Łódź
|
Main Event |
| No contest | 3-2 (1) | James Thompson
|
No contest (pomyłka sędziego) | 2 | 5:00 | KSW 17: Zemsta | 26.11.2011 | Łódź
|
Co-Main Event |
| Porażka | 3-2 | James Thompson
|
Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) | 2 | 1:06 | KSW 16: Khalidov vs. Lindland | 21.05.2011 | Gdańsk/Sopot
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 3-1 | Eric Esch
|
Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | 1:16 | KSW 14: Dzień Sądu | 18.09.2010 | Łódź
|
Main Event |
| Porażka | 2-1 | Tim Sylvia
|
Poddanie (ciosy pięściami) | 2 | 1:43 | Moosin: God of Martial Arts | 21.05.2010 | Worcester
|
Main Event |
| Wygrana | 2-0 |  Yūsuke Kawaguchi
|
Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | KSW 13: Kumite | 07.05.2010 | Katowice
|
Main Event |
| Wygrana | 1-0 | Marcin Najman
|
Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | 0:43 | KSW 12: Pudzianowski vs. Najman | 11.12.2009 | Warszawa
|
Debiut w MMA |
Działalność pozasportowa[edytuj | edytuj kod]
Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]
Brat Mariusza Pudzianowskiego, Krystian (ur. 15 kwietnia 1981[potrzebny przypis]), w 2005 założył zespół muzyczny Pudzian Band[2]. Wspólnie nagrali teledysk do piosenki „Zdobyć świat”, która promowała ich pierwszą płytę[25]. Mariusz gościnnie wystąpił w teledysku do utworu „Po prostu sobą bądź”. Braciom Pudzianowskim wokalnie towarzyszy Anna Brzozowska.
Pudzianowski wychodzi do swoich walk w rytm piosenek wykonywanych przez brata: „Dawaj na ring”[26], „Słowiański zimny wiatr” i „Respekt”.
Obecnie zespół tworzy muzykę disco polo z przebojami, takimi jak „Cała sala” i „Czuję kiedy jesteś”.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Wytwórnia | Tytuł albumu |
|---|---|---|
| 2006 | Hit’n’Hot Music | Zdobyć świat |
| 2007 | Po prostu sobą bądź | |
| Baila Me... Yeh Yeh |
Teledyski[edytuj | edytuj kod]
- „Dawaj na ring” (Pudzian Band)
- „Zdobyć Świat” (Pudzian Band)
- „Po prostu sobą bądź” (Pudzian Band)
- „Takich już nie ma” (A2)
- „Cała sala”
- „Czuję kiedy jesteś”
Programy telewizyjne[edytuj | edytuj kod]
Był uczestnikiem siódmej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[28] (2008) i pierwszego sezonu programu Polsatu Just the Two of Us. Tylko nas dwoje (2010). W obu konkursach zajął drugie miejsce w finale[2]. Był także uczestnikiem show TVP2 Przygarnij mnie (2016)[29] i jurorem programu Polsatu The Brain. Genialny umysł (2017).
Ambasador BETFAN[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu twarzą bukmachera, BETFAN, został Mariusz Pudzianowski. Sponsoring jest powiązany z faktem zakupu konia wyścigowego przez byłego strongmana. Zakłady sportowe zadbały o marketing i zdecydowały się wesprzeć tę inicjatywę, jeśli koń i sam zawodnik zostaną ambasadorami marki. Wykorzystując wizerunek Mariusza Pudzianowskiego zamierzamy budować naszą rozpoznawalność w wyróżniający i angażujący sposób. Chcemy być jak Pudzian: zdecydowani, zdeterminowani, mieć charakter i nie pękać na rynku. On już pokazał, że potrafi osiągać sukcesy i to nie tylko w sporcie – jak powiedział Piotr Sienkiewicz, prezes zarządu[30].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 2004: Na Wspólnej odc. 346, 358, 374 jako Przemas Zieliński, kolega Grzegorza Zięby
- 2004: Dziki odc. 8 jako wynajęty zabójca
- 2004: Camera Café odc. 53 (epizod 2) jako chłopak Beaty
- 2005: Nie ma takiego numeru jako „Siłacz”
- 2007: Faceci do wzięcia odc. 37 jako kulturysta w reklamie maszynki do golenia
- 2007: Niania odc. 61 jako właściciel restauracji
- 2008: Daleko od noszy odc. 166 jako Juliusz, miłość siostry Basen
- 2014: Sąsiady jako wikary
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ anka: Z wizytą w Białej Rawskiej. KiF, 2007-04-05. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ a b c d e f Taniec z gwiazdami VII – Uczestnicy – Para nr V: Mariusz i Magdalena (pol.). tanieczgwiazdami.onet.pl. [dostęp 2019-04-25].
- ↑ Mariusz Pudzianowski na treningu AZS Łódź. azsts.republika.pl.
- ↑ Wojciech Harpula: Pudzianowski: moje mięśnie podobają się kobietom. Onet.pl, 2009-03-03. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ kwj/pra: Pudzian skończył studia. TVN24, 2008-05-26. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ aura: Magister Pudzianowski. Zdał na czwórkę. Teraz doktorat. Gazeta.pl Łódź, 2010-06-09. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ World’s Strongest Man Index. 2011. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-23)].
- ↑ anka: Kontuzjowany Pudzian. KiF, 2005-08-31. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ Piotr: V Pojedynek Gigantów – Radzikowski pierwszy, Pudzian ostatni. meskastrona.com, 2009-02-24.
- ↑ Randall J. Strossen: More on Mariusz (ang.). IronMind, 2004-12-08. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ Mariusz Pudzianowski; strona oficjalna
- ↑ Nowe wyzwanie to dla mnie walka MMA.
- ↑ pudzian.pl/wp.pl: Okniński: ma atuty, by być mistrzem. 2009-10-16.
- ↑ admin: Mariusz Pudzianowski podpisał kontrakt z federacją KSW na kolejne dwie walki. W: NEWS, Sporty Walki [on-line]. bodystyle.com.pl, 2011-03-01.
- ↑ Walka Mariusza Pudzianowskiego uznana za nieważną (pol.). www.onet.pl. [dostęp 28 listopada 2011].
- ↑ Skandal KSW. Pudzianowski jednak nie wygrał. Walki nie było! (pol.). www.przegladsportowy.pl. [dostęp 28 listopada 2011].
- ↑ KSW 19 – ważenie. 11 maja 2012. [dostęp 2012-05-12].
- ↑ Marcin Najman: moja kolejna walka jest w zawieszeniu niedziela, 28, październik 2012. Fight & CrossGym Club
- ↑ KSW 39: Pudzian pokonał Tyberiana w 2. rundzie! + video, myMMA.pl, 27 maja 2017 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
- ↑ James McSweeney rywalem Mariusza Pudzianowskiego na KSW 40 w Dublinie!, MMA PL, 7 września 2017 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
- ↑ Jacek Kluba, Mariusz Pudzianowski pokonuje Jaya Silvę po trzyrundowej wojnie na KSW 40!, InTheCage.pl, 22 października 2017 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, [WIDEO] KAROL BEDORF PODDAJE PUDZIANOWSKIEGO W 1 RUNDZIE! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 9 czerwca 2018 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
- ↑ Poturbowany "Pudzian" po KSW 47: Zerwałem mięsień dwugłowy uda [WIDEO], MMA PL, 24 marca 2019 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. KSW 51. Mariusz Pudzianowski - Erko Jun. "Pudzian" ciągle w grze! Bośniak rozbity - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 9 listopada 2019 [dostęp 2019-11-09] (pol.).
- ↑ Pudzian nie tylko bije!. muzyka.interia.pl, 13 grudnia 2009. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ „Dawaj na ring” wprowadziło „Pudziana”. sport.wp.pl, 12 grudnia 2009. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ Pudzian Band (ang.). Discogs, 2011. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ TVN zaprezentowała wiosenne atrakcje (pol.). W: Wirtualne Media [on-line]. www.wirtualnemedia.pl, 2008-02-20. [dostęp 2014-09-05].
- ↑ Telewizja Polska SA - OMI, Pudzian i Beryl – jak to się zaczęło? – scena z odc. 10/II - Telewizja Polska SA, www.tvp.pl [dostęp 2018-01-26].
- ↑ Mariusz Pudzianowski ambasadorem BETFAN, Zagranie, 1 października 2019 [dostęp 2019-10-04] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Poprzednik Svend Karlsen  Norwegia
|
Najsilniejszy człowiek świata 2002, 2003 |
Następca Wasyl Wirastiuk  Ukraina
|
| Poprzednik Wasyl Wirastiuk Ukraina
|
Najsilniejszy człowiek świata 2005 |
Następca Phil Pfister Stany Zjednoczone
|
| Poprzednik Phil Pfister Stany Zjednoczone
|
Najsilniejszy człowiek świata 2007, 2008 |
Następca Žydrūnas Savickas  Litwa
|
