Mariusz Pudzianowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Mariusz Pudzianowski
Ilustracja
Mariusz Pudzianowski (2009)
Pełne imię i nazwisko Mariusz Zbigniew Pudzianowski
Pseudonim Pudzian, Dominator, Pyton, Pudzilla
Data i miejsce urodzenia 7 lutego 1977
Biała Rawska
Obywatelstwo  Polska
Wzrost 186 cm
Masa ciała 115 kg
Styl walki Karate Kyokushin, boks, MMA, brazylijskie
Federacja KSW
Kategoria wagowa waga ciężka
Klub WCA Fight Team
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk 23
Zwycięstwa 15
Przez nokauty 8
Przez poddania 2
Przez decyzje 5
Porażki 7
Remisy 0
Nieodbyte 1
  1. ↑ Bilans walk aktualny na 5 czerwca 2021.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Kopia medalu i autografu M. Pudzianowskiego w Alei Gwiazd Sportu w Dziwnowie

Mariusz Zbigniew Pudzianowski (pseudonimy: „Pudzian”, „Dominator”, Pyton, Pudzilla; ur. 7 lutego 1977 w Białej Rawskiej) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), wcześniej utytułowany strongman i rugbysta.

Ośmiokrotny Mistrz Polski Strongman. Sześciokrotny Mistrz Europy Strongman w latach 2002–2004 i 2007–2009. Pięciokrotny Mistrz Świata Strongman w latach 2002, 2003, 2005, 2007 i 2008. Trzykrotny drużynowy Mistrz Świata Par Strongman w latach 2003–2005. Mistrz Super Serii w sezonach 2003/2004, 2005–2007. Zwycięzca i finalista wielu innych zawodów siłaczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest synem sztangisty, Wojciecha Pudzianowskiego, który był jego pierwszym trenerem sportów siłowych[1].

Rozpoczął treningi siłowe, będąc w szkole podstawowej[2]. W wieku 16 lat wystartował w mistrzostwach Polski w wyciskaniu sztangi leżąc[2], jest czterokrotnym mistrzem Polski w tejże dyscyplinie[2]. Trenował także karate kyokushin (obecnie posiada 4 kyu) oraz boks[2], jednak przed 11 grudnia 2009 nie stoczył żadnej oficjalnej walki. W 2011 zdobył purpurowy pas w Brazylijskim jiu-jitsu[3]. W międzyczasie pracował jako ochroniarz w patrolu interwencyjnym firmy Juwentus w Warszawie. Był również zawodnikiem rugby Budowlanych Łódź[4]. Od 1999 r. był strongmanem.

W 2000 został skazany na karę 2,5 roku pozbawienia wolności za pobicie, po odbyciu 1 roku i 7 miesięcy kary uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie[5].

27 maja 2008 ukończył studia wyższe, uzyskując tytuł zawodowy licencjata w Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi. Praca dyplomowa Mariusza Pudzianowskiego zatytułowana była Kultura organizacyjna w marketingu sportowym na świecie[6]. 9 czerwca 2010 uzyskał tytuł magistra w Społecznej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, uzyskując ocenę dobrą[7].

Mieszka w Białej Rawskiej. Angażuje się również w różne przedsięwzięcia biznesowe; jest właścicielem firmy transportowej Pudzianowski Transport oraz Domu Weselnego w Białej Rawskiej.

Strongman[edytuj | edytuj kod]

Mariusz Pudzianowski w 2009

W zawodach Strongman zadebiutował 1 maja 1999 podczas konkursu w Płocku. Jest zrzeszony w światowej federacji siłaczy WSMC (The World Strongman Cup Federation).

Wraz z Jarosławem Dymkiem, na Drużynowych Mistrzostwach Świata Par Strongman 1999, zdobył reprezentując Polskę pierwszy w historii kraju medal w sporcie Strongman. Jest pierwszym i dotychczas jedynym Polakiem, który zdobył tytuł Najsilniejszego Człowieka Świata i pierwszym spoza USA i Europy Zachodniej, który zdobył ten tytuł[8].

W czasie pobytu w zakładzie karnym nie brał udziału w zawodach, m.in. nie mógł uczestniczyć w Mistrzostwach Europy Strongman 2001, Mistrzostwach Świata Strongman 2001 i Drużynowych Mistrzostwach Świata Par Strongman 2001.

Został Mistrzem Super Serii w sezonach 2003/2004, 2005, 2006 i 2007.

Wziął udział trzykrotnie w zawodach siłaczy Arnold Strongman Classic, rozgrywanych w Columbus (USA), w latach 2003, 2004 i 2006.

Od 2005 organizuje własny cykl dorocznych zawodów siłaczy zwanych Pojedynkiem Gigantów. Zawody rozgrywane są na początku roku w Łodzi.

Z powodu kontuzji (naderwanie bicepsu) nie mógł wziąć udziału w Mistrzostwach Polski Strongman 2005 i Mistrzostwach Europy Strongman 2005[9].

14 września 2008 na Mistrzostwach Świata Strongman 2008, pomimo kontuzji, zdobył kolejny tytuł Mistrza Świata Strongman i tym samym stał się pierwszym zawodnikiem posiadającym pięć tytułów Najsilniejszego Człowieka Świata.

Największym rywalem Pudzianowskiego na światowych arenach był Litwin, Žydrūnas Savickas, natomiast w obrębie własnej federacji Amerykanin, Derek Poundstone. Od połowy 2006 Pudzianowski nie dążył do pojedynku z Savickasem, a pierwsza sportowa konfrontacja nastąpiła na Mistrzostwach Świata Strongman 2009.

28 lutego 2009, podczas Piątego Pojedynku Gigantów, doznał zerwania bicepsu i w wyniku tej kontuzji został na kilka miesięcy wyłączony z zawodów[10].

Rok 2000 Południowa Afryka 2002 Malezja 2003 Zambia 2004 Bahamy 2005 2006 2007 Stany Zjednoczone 2008 Stany Zjednoczone 2009 Malta
Pozycja 4. Gold medal with cup.svg Gold medal with cup.svg Bronze medal with cup.svg / dyskwalifikacja Gold medal with cup.svg Silver medal with cup.svg Gold medal with cup.svg Gold medal with cup.svg Silver medal with cup.svg

Osiągnięcia jako strongman[edytuj | edytuj kod]

Mariusz Pudzianowski w Spacerze buszmena (2009)

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

W konkurencjach strongman
W konkurencjach trójboju siłowego
  • Wyciskanie leżąc: 295 kg.
  • Przysiad ze sztangą: 390 kg.
  • Martwy ciąg: 415 kg[12].

Zawodnik MMA[edytuj | edytuj kod]

Mariusz Pudzianowski w pierwszej walce z Jamesem Thompsonem (maj 2011)

Treningi MMA rozpoczął po zakończeniu kariery jako strongman, twierdząc, że „osiągnął już wszystko”. Po wielu latach amatorskich treningów sportów walki, chciał spróbować swych sił w oficjalnym pojedynku[13]. 11 grudnia 2009 na gali KSW 12, na warszawskim Torwarze stoczył debiutancką walkę w formule MMA z pięściarzem Marcinem Najmanem. Do walki przygotowywał go między innymi Mirosław Okniński i Piotr Kroczewski. Pudzianowski zapowiadał wykorzystanie swojego największego atutu, siły fizycznej i pokonanie rywala w parterze[14]. Pudzian wygrał z Najmanem przez TKO w 43. sekundzie walki, wykorzystując niskie kopnięcia, a następnie uderzania pięściami w parterze.

7 maja 2010, podczas KSW XIII pokonał Japończyka Yūsuke Kawaguchi przez jednogłośną decyzję sędziów po dwurundowym pojedynku. 21 maja 2010 w Worcester w walce w ramach Moosin: God of Martial Arts przegrał przez poddanie na skutek ciosów w parterze z dwukrotnym mistrzem UFC, Timem Sylvią. Cztery miesiące później, 18 września 2010, podczas gali KSW XIV pokonał przez poddanie ważącego ponad 80 kg więcej boksera Erica Escha.

W 2011 podpisał z KSW kontrakt na dwie kolejne walki[15]. Pierwszą z nich stoczył 21 maja 2011 w Ergo Arenie, gdy przegrał przez poddanie z Brytyjczykiem Jamesem Thompsonem. We wrześniu wyjechał na treningi do USA, gdzie na Florydzie trenował w klubie mieszanych sztuk walki – American Top Team. 26 listopada na gali KSW 17, w walce rewanżowej z Jamesem Thompsonem, w wyniku pomyłki jednego z sędziów punktowych, doszło do błędnego ogłoszenia wygranej Polaka. Ostatecznie, walka została uznana za nieważną[16][17].

Od stycznia 2012 ponownie przebywał na Florydzie, gdzie trenował w klubie American Top Team. 12 maja 2012 wystąpił w walce wieczoru na gali KSW 19, podczas której pokonał Boba Sappa przez TKO w 1. rundzie. Wówczas jego waga wynosiła 123 kg[18]. Kolejną walkę stoczył 15 września 2012, na gali KSW 20. Pokonał w niej przez nokaut techniczny (ciosy pięściami) Christosa Piliafasa. 16 grudnia na gali MMC Fight Club miał zmierzyć się w Londynie z Tyberiuszem Kowalczykiem, który nominalnie miał stoczyć walkę w formule K-1 z Marcinem Najmanem, lecz Najman zrezygnował z pojedynku ze względu na „niewywiązanie się z ustaleń, organizatorów tej walki”[19]. Do walki z Pudzianowskim także nie doszło, ponieważ organizatorzy gali nie wywiązali się ze zobowiązań.

8 czerwca 2013 na KSW 23 przegrał przez poddanie w 1. rundzie z Seanem McCorkle. Po tej porażce zmienił częściowo sztab trenerski. Jego głównym trenerem został Piotr Jeleniewski. 28 września 2013 na KSW 24 w Łodzi zrewanżował się Seanowi McCorkle wygrywając z nim po dwóch rundach jednogłośną decyzją sędziów.

17 maja 2014 podczas pierwszej gali KSW, na której walki odbywały się w okrągłej klatce, wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów z byłym strongmanem oraz zawodnikiem UFC Brytyjczykiem Olim Thompsonem. 6 grudnia 2014 zmierzył się z mistrzem olimpijskim w judo Pawłem Nastulą. Po dwóch rundach sędziowie ogłosili remis, natomiast podczas trzyminutowej dogrywki Pudzian, dominując byłego olimpijczyka, wygrał walkę.

25 maja 2015 w Gdańskiej Ergo Arenie wygrał przez widowiskowy nokaut z Gracie Rollesem w 27. sekundzie walki. Walka została uznana za nokaut wieczoru gali KSW 31. 31 października 2015 podczas pierwszej zagranicznej gali federacji KSW w Londynie po serii czterech wygranych walk z rzędu, mimo dominacji w pierwszej rundzie, przegrał w drugiej minucie drugiej rundy z mistrzem Australii w wadze ciężkiej w boksie oraz legendą K-1 Australijczykiem Peterem Grahamem.

27 maja 2016 na gali KSW 35 przegrał w 1:46 sekundzie drugiej rundy z Marcinem Różalskim przez duszenie gilotynowe. 3 grudnia 2016 w Krakowskiej Tauron Arenie podczas KSW 37 Circus of Pain zwyciężył w 80. sekundzie walki w hitowym starciu z powracającym na ring Pawłem „Popkiem” Mikołajuwem.

27 maja 2017 podczas historycznej gali KSW 39 Colsseum zorganizowanej na Stadionie Narodowym w Warszawie przy publiczności ponad 56 tysięcy widzów wygrał przez poddanie z byłym strongmanem Tyberiuszem Kowalczykiem[20]. 22 października 2017 podczas zagranicznej gali KSW w Dublinie Mariusz Pudzianowski miał się zmierzyć z wywodzącym się z kickboxingu Jamesem McSweeneyem[21]. Jednak ze względu na zablokowanie Anglika przez Irlandzką organizację zajmującą się zdrowiem zawodników SafeMMA Pudzianowski stoczył pojedynek ze znanym z trylogii z byłym mistrzem KSW Michałem Materlą, Jayem Silvą. Po widowiskowym starciu Pudzian wygrał walkę przez większościową decyzję sędziów[22].

9 czerwca 2018 podczas gali KSW 44 w ERGO Arenie w Gdańsku stoczył walkę z Karolem Bedorfem. Walka była eliminatorem do walki o mistrzostwo KSW w wadze ciężkiej. „Pudzian” przegrał w drugiej minucie pierwszej rundy przez poddanie (kimura)[23].

23 marca 2019 na gali KSW 47: The X -Warriors przegrał w pierwszej rundzie z byłym sztangistą Szymonem Kołeckim przez kontuzję zerwania mięśnia dwugłowego uda[24]. 9 listopada podczas gali KSW 51 w Chorwacji znokautował bośniackiego kulturystę Erko Juna w drugiej rundzie[25].

21 marca 2021 na gali KSW 59 w Łodzi znokautował serbskiego zawodnika judo i sambo, Nikole Milanovicia, którego była to debiutancka walka. Pierwotnie przeciwnikiem Pudziana miał być senegalski zapaśnik Serigne Ousmane Dia „Bombardier", który w dniu walki doznał ostrego ataku wyrostka robaczkowego i został hospitalizowany[26].

5 czerwca 2021 podczas gali KSW 61: To Fight or Not To Fight w Gdańsku, w ERGO Arenie Pudzian pokonał wieloletniego weterana oraz komentatora KSW – Łukasza Jurkowskiego przez techniczny nokaut w 3 rundzie.[27]

Lista walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 15-7 (1) Polska Łukasz Jurkowski (17-11) TKO (ciosy pięściami w parterze) 3 1:32 KSW 61: To Fight or Not To Fight 05.06.2021 Polska Gdańsk/Sopot Main Event
Wygrana 14-7 (1) Serbia Nikola Milanović (0-0) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 1:12 KSW 59: Fight Code 20.03.2021 Polska Łódź Main Event, Pojedynek w kategorii superciężkiej
Wygrana 13-7 (1) Bośnia i Hercegowina Erko Jun (3-0) TKO (ciosy pięściami w parterze) 2 2:32 KSW 51: Zagreb 09.11.2019 Chorwacja Zagrzeb Main Event
Porażka 12-7 (1) Polska Szymon Kołecki (6-1) TKO (kontuzja) 1 4:24 KSW 47: The X-Warriors 23.03.2019 Polska Łódź Co-Main Event
Porażka 12-6 (1) Polska Karol Bedorf (14-3) Poddanie (kimura) 1 1:51 KSW 44: The Game 09.06.2018 Polska Gdańsk/Sopot Main Event, Eliminator do walki o międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze ciężkiej
Wygrana 12-5 (1) Angola Jay Silva (10-11-1) Decyzja (większościowa) 3 5:00 KSW 40: Dublin 22.10.2017 Irlandia Dublin Main Event
Wygrana 11-5 (1) Polska Tyberiusz Kowalczyk (3-0) Poddanie (cios łokciem) 2 2:50 KSW 39: Colosseum 27.05.2017 Polska Warszawa Co-Main Event
Wygrana 10-5 (1) Polska Paweł Mikołajuw (2-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:20 KSW 37: Circus of Pain 03.12.2016 Polska Kraków Co-Main Event
Porażka 9-5 (1) Polska Marcin Różalski (5-4) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 1:46 KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu 27.05.2016 Polska Gdańsk/Sopot Co-Main Event
Porażka 9-4 (1) Australia Peter Graham (11-9) TKO (ciosy pięściami i łokciami) 2 2:00 KSW 32: Road to Wembley 31.10.2015 Wielka Brytania Londyn Main Event
Wygrana 9-3 (1) Brazylia Rolles Gracie (8-3) KO (cios pięścią) 1 0:27 KSW 31: Materla vs. Drwal 23.05.2015 Polska Gdańsk/Sopot Co-Main Event, Nokaut wieczoru
Wygrana 8-3 (1) Polska Paweł Nastula (5-5) Decyzja (jednogłośna) 3 3:00 KSW 29: Reload 06.12.2014 Polska Kraków Co-Main Event
Wygrana 7-3 (1) Anglia Oli Thompson (12-6) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW 27: Cage Time 17.05.2014 Polska Gdańsk/Sopot Co-Main Event
Wygrana 6-3 (1) Stany Zjednoczone Sean McCorkle (17-5) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW 24: Starcie Gigantów 28.09.2013 Polska Łódź Main Event
Porażka 5-3 (1) Stany Zjednoczone Sean McCorkle (16-5) Poddanie (kimura) 1 1:57 KSW 23: Królewskie Rozdanie 08.06.2013 Polska Gdańsk/Sopot Co-Main Event
Wygrana 5-2 (1) Stany Zjednoczone Christos Piliafas (4-1) TKO (ciosy pięściami) 1 3:48 KSW 20: Symfonia Walki 15.09.2012 Polska Gdańsk/Sopot Main Event
Wygrana 4-2 (1) Stany Zjednoczone Bob Sapp (11-12) TKO (ciosy pięściami) 1 0:39 KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp 12.05.2012 Polska Łódź Main Event
Nieodbyta 3-2 (1) Anglia James Thompson (16-14) No contest (pomyłka sędziego) 2 5:00 KSW 17: Zemsta 26.11.2011 Polska Łódź Co-Main Event
Porażka 3-2 Anglia James Thompson (15-14) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 1:06 KSW 16: Khalidov vs. Lindland 21.05.2011 Polska Gdańsk/Sopot Co-Main Event
Wygrana 3-1 Stany Zjednoczone Eric Esch (12-7-1) Poddanie (ciosy pięściami) 1 1:16 KSW 14: Dzień Sądu 18.09.2010 Polska Łódź Main Event
Porażka 2-1 Stany Zjednoczone Tim Sylvia (25-6) Poddanie (ciosy pięściami) 2 1:43 Moosin: God of Martial Arts 21.05.2010 Stany Zjednoczone Worcester Main Event
Wygrana 2-0 Japonia Yūsuke Kawaguchi (11-1) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW 13: Kumite 07.05.2010 Polska Katowice Main Event
Wygrana 1-0 Polska Marcin Najman (0-0) TKO (poddanie się rywala po ciosach pięściami) 1 0:43 KSW 12: Pudzianowski vs. Najman 11.12.2009 Polska Warszawa Debiut w MMA

Działalność pozasportowa[edytuj | edytuj kod]

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Mariusz Pudzianowski z bratem Krystianem

Brat Mariusza Pudzianowskiego, Krystian, w 2005 założył zespół muzyczny Pudzian Band[2]. Wspólnie nagrali teledysk do piosenki „Zdobyć świat”, która promowała ich pierwszą płytę[28]. Mariusz Pudzianowski wychodził do swoich walk w rytm piosenek wykonywanych przez brata, np. „Dawaj na ring”[29].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia Pudzian Band[30]
Rok Wytwórnia Tytuł albumu
2006 Hit’n’Hot Music Zdobyć świat
2007 Po prostu sobą bądź
Baila Me... Yeh Yeh

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

  • „Dawaj na ring” (Pudzian Band)
  • „Zdobyć Świat” (Pudzian Band)
  • „Po prostu sobą bądź” (Pudzian Band)
  • „Takich już nie ma” (A2)
  • „Cała sala”
  • „Czuję kiedy jesteś”

Programy telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku wystąpił gościnnie w specjalnym odcinku programu "Twoja droga do gwiazd"[31]. Był uczestnikiem siódmej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[32] (2008) i pierwszego sezonu programu Polsatu Just the Two of Us. Tylko nas dwoje (2010). W obu konkursach zajął drugie miejsce w finale[2]. Był także uczestnikiem show TVP2 Przygarnij mnie (2016)[33] i jurorem programu Polsatu The Brain. Genialny umysł (2017).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Z wizytą w Białej Rawskiej, KiF, 5 kwietnia 2007 [dostęp 2011-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-28].
  2. ↑ a b c d e f Taniec z gwiazdami VII – Uczestnicy – Para nr V: Mariusz i Magdalena (pol.). tanieczgwiazdami.onet.pl. [dostęp 2019-04-25].
  3. ↑ Mariusz Pudzianowski purpurowym pasem BJJ, www.mmarocks.pl [dostęp 2011-04-01] (pol.).
  4. ↑ Mariusz Pudzianowski na treningu AZS Łódź, azsts.republika.pl [zarchiwizowane z adresu 2003-08-24].
  5. ↑ Wojciech Harpula: Pudzianowski: moje mięśnie podobają się kobietom. Onet.pl, 2009-03-03. [dostęp 2011-11-27].
  6. ↑ kwj/pra: Pudzian skończył studia. TVN24, 2008-05-26. [dostęp 2011-11-27].
  7. ↑ aura: Magister Pudzianowski. Zdał na czwórkę. Teraz doktorat. Gazeta.pl Łódź, 2010-06-09. [dostęp 2011-11-27].
  8. ↑ World’s Strongest Man Index. 2011. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-23)].
  9. ↑ Kontuzjowany Pudzian, KiF, 31 sierpnia 2005 [dostęp 2011-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13].
  10. ↑ Piotr: V Pojedynek Gigantów – Radzikowski pierwszy, Pudzian ostatni. meskastrona.com, 2009-02-24.
  11. ↑ Randall J. Strossen: More on Mariusz (ang.). IronMind, 2004-12-08. [dostęp 2011-11-27].
  12. ↑ Mariusz Pudzianowski; strona oficjalna.
  13. ↑ Nowe wyzwanie to dla mnie walka MMA.
  14. ↑ pudzian.pl/wp.pl: Okniński: ma atuty, by być mistrzem. 2009-10-16.
  15. ↑ admin: Mariusz Pudzianowski podpisał kontrakt z federacją KSW na kolejne dwie walki. W: NEWS, Sporty Walki [on-line]. bodystyle.com.pl, 2011-03-01.
  16. ↑ Walka Mariusza Pudzianowskiego uznana za nieważną, Onet.pl, 28 listopada 2011 [zarchiwizowane z adresu 2012-07-19] (pol.).
  17. ↑ Skandal KSW. Pudzianowski jednak nie wygrał. Walki nie było!, Przegląd Sportowy, 28 listopada 2011 [zarchiwizowane z adresu 2011-11-30] (pol.).
  18. ↑ KSW 19 – ważenie. 11 maja 2012. [dostęp 2012-05-12].
  19. ↑ Marcin Najman: moja kolejna walka jest w zawieszeniu niedziela, 28, październik 2012. Fight & CrossGym Club.
  20. ↑ KSW 39: Pudzian pokonał Tyberiana w 2. rundzie! + video, myMMA.pl, 27 maja 2017 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
  21. ↑ James McSweeney rywalem Mariusza Pudzianowskiego na KSW 40 w Dublinie!, MMA PL, 7 września 2017 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
  22. ↑ Jacek Kluba, Mariusz Pudzianowski pokonuje Jaya Silvę po trzyrundowej wojnie na KSW 40!, InTheCage.pl, 22 października 2017 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
  23. ↑ Krzysztof Kordys, [Wideo] Karol Bedorf poddaje Pudzianowskiego w 1 rundzie!, MMARocks.pl, 9 czerwca 2018 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
  24. ↑ Mateusz Paczkowski, Poturbowany „Pudzian” po KSW 47: Zerwałem mięsień dwugłowy uda [WIDEO], MMA.PL, 24 marca 2019 [dostęp 2019-03-24] (pol.).
  25. ↑ Maciej Szumowski, MMA. KSW 51. Mariusz Pudzianowski – Erko Jun. „Pudzian” ciągle w grze! Bośniak rozbity, Wirtualna Polska, 9 listopada 2019 [dostęp 2019-11-09] (pol.).
  26. ↑ KSW 59: Pudzianowski - Milanović. Wyniki i skróty walk (WIDEO) - Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2021-03-20] (pol.).
  27. ↑ KSW 61 NA ŻYWO: Relacja i WALKI LIVE ONLINE. Juras - Pudzian w internecie - Sport, sport.radiozet.pl, 1622 [dostęp 2021-06-05] (pol.).
  28. ↑ Pudzian nie tylko bije!, Interia.pl, 13 grudnia 2009 [dostęp 2011-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-12].
  29. ↑ „Dawaj na ring” wprowadziło „Pudziana”, Wirtualna Polska, 12 grudnia 2009 [dostęp 2011-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-14].
  30. ↑ Pudzian Band, Discogs [dostęp 2011-11-27] (ang.).
  31. ↑ TWOJA DROGA DO GWIAZD, web.archive.org, 14 maja 2004 [dostęp 2020-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2004-05-14].
  32. ↑ TVN zaprezentowała wiosenne atrakcje, Wirtualnemedia.pl, 20 lutego 2008 [dostęp 2014-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-17] (pol.).
  33. ↑ Przygarnij mnie. Pudzian i Beryl – jak to się zaczęło?, TVP [dostęp 2018-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Poprzednik
Svend Karlsen
 Norwegia 		Najsilniejszy człowiek świata
2002, 2003 		Następca
Wasyl Wirastiuk
 Ukraina
Poprzednik
Wasyl Wirastiuk
 Ukraina 		Najsilniejszy człowiek świata
2005 		Następca
Phil Pfister
 Stany Zjednoczone
Poprzednik
Phil Pfister
 Stany Zjednoczone 		Najsilniejszy człowiek świata
2007, 2008 		Następca
Žydrūnas Savickas
 Litwa
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mariusz_Pudzianowski&oldid=63649025”