Eugen Franz

Eugen Franz

Eugen Frantz; Eugeniusz Franz

Eugen Franz na zdjęciu z około 1922 roku
Data i miejsce urodzenia	29 kwietnia 1881 Załęże
Data i miejsce śmierci	26 kwietnia 1937 Katowice
Poseł I, II i III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 1922 do 1935
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Posłów Niemieckich; Niemiecki Klub Parlamentarny

Eugen Franz (Eugen Frantz; Eugeniusz Franz; ur. 29 kwietnia 1881 w Załężu, zm. 26 kwietnia 1937 w Katowicach) – niemiecki rewizor, działacz polityczny i społeczny, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I, II i III kadencji.

Życiorys

Eugen Franz urodził się 29 kwietnia 1881 roku w Załężu (późniejsza dzielnica Katowic). Ukończył on Miejskie Gimnazjum w Katowicach (późniejsze III Liceum Ogólnokształcące im. A. Mickiewicza w Katowicach), a także zdobył fachowe wykształcenie techniczne w zakresie górnictwa węglowego. Początkowo zatrudniony był w spółce Georg von Giesces Erben w Szopienicach, w latach 1906–1911 był rewizorem w Izbie Rozrachunkowej Towarzystwa Górniczego we Wrocławiu, a potem został rewizorem w Katowicach.

W czasie I wojny światowej, w latach 1915–1918 Eugen Franz był podoficerem armii niemieckiej. Został on członkiem władz Związku Zawodowego Urzędników, w 1920 roku delegatem związkowym w Berlinie, a od 1929 wiceprezesem zarządu związku. W 1921 roku Eugen Franz był członkiem delegacji i komisji gospodarczej przy rokowaniach nad umowami w sprawie Górnego Śląska podczas konwencji genewskiej jako rzeczoznawca zagadnień socjalnych rządu Niemiec. Został także członkiem władz lokalnych. Był radnym gminy Załęże, a później radnym miasta Katowice.

Eugen Franz był działaczem Katolickiego Stronnictwa Ludowego i jej przedstawicielem, z ramienia którego trzykrotnie został wybrany na posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Do Sejmu I kadencji (1922–1927) kandydował z okręgu 39 Katowice. Był on wówczas parlamentarzystą Zjednoczenia Posłów Niemieckich i zasiadał w komisjach ochrony pracy, opieki społ. i inwal. oraz robót publicznych. W kwietniu 1923 roku został wybrany do komisji dla zbadania produkcji i cen węgla. Do Sejmu II kadencji (1928–1930) kandydował z okręgu nr 40 Cieszyn. W czasie II kadencji był on parlamentarzystą Niemieckiego Klubu Poselskiego, będąc jego wiceprezesem. Zasiadał w komisjach ochrony pracy (był zastępcą przewodniczącego) oraz opieki społ. i inwal. Do Sejmu III kadencji (1930–1935) kandydował ponownie z okręgu nr 40 Cieszyn. Był on wówczas członkiem Niemieckiego Klubu Poselskiego, którego był prezesem.

Był członkiem, a od 1936 roku skarbnikiem Związku Niemieckich Katolików w Polsce (VDK; niem. Verband Deutscher Katholiken in Polen; wg Antoniego Steuera członkiem związku był w latach 1922–1933), a od 1929 roku jego przewodniczącym w okręgu Wschodni Śląsk. W tym samym roku został także wiceprezesem Rady Wykonawczej Niemieckiego Związku Ludowego dla Polskiego Śląska (DVB; niem. Deutsche Volksbund für Polnisch-Schlesien).

Po dojściu w 1933 roku Adolfa Hitlera do władzy Eugen Franz zbliżył się do organizacji nazistowskich. W 1935 roku współorganizował i do 1937 roku był wiceprezesem Niemieckiego Bloku Ludowego na Śląsku (niem. Deutsche Volksblock für Schlesien). Był on czołowym działaczem tej organizacji, a w latach 1936–1937 był jej przewodniczącym rady administracyjnej.

Eugen Franz zmarł 26 kwietnia 1937 roku w Katowicach.

Życie osobiste i działalność społeczna

Eugen Franz podchodził z rodziny urzędnika górniczego Stanisława i Marii z domu Willisch. Był żonaty z Marią z domu Guske.

Był prezesem założonego 23 sierpnia 1906 klubu sportowego 06 Zalenze (późniejszy 06 Kleofas AZS AWF Katowice), a także dyrygentem chóru kościelnego przy parafii św. Józefa w Załężu. Był autorem artykułów o tematyce politycznej w Der oberschlesische Kurier.

W 1923 roku mieszkał przy ulicy S. Wojciechowskiego (późniejsza ulica Gliwicka) 129 w Załężu, a w 1928 roku przy ulicy S. Wojciechowskiego 58 w Katowicach-Załężu. Antoni Steuer podaje natomiast, iż mieszkał on przy ulicy Marcina.