Europejska Nagroda Filmowa dla najlepszego kompozytora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Europejska Nagroda Filmowa dla najlepszego kompozytora (ang. European Film Award for Best Composer) − nagroda przyznawana za najlepszą muzykę do filmu europejskiego w ramach Europejskich Nagród Filmowych. Przyznawana jest przez członków Europejskiej Akademii Filmowej już od pierwszej edycji rozdania nagród w 1988 roku[1]. W latach 1993-2003 wyróżnienie to nie było przyznawane. Począwszy od 2013 nie przyznaje się nominacji do nagrody - wiadome jest jedynie nazwisko jej laureata.

Najczęściej nagradzanym i nominowanym kompozytorem jest jak dotychczas Hiszpan Alberto Iglesias, który zdobył trzy nagrody i sześć nominacji w tej kategorii[2]. Następnym w kolejności dwukrotnym laureatem wyróżnienia jest Francuz Alexandre Desplat (zdobył pięć nominacji).

Jedynym polskim zdobywcą nagrody jest Paweł Mykietyn za muzykę do filmu IO (2022) Jerzego Skolimowskiego[3]. Nominowany był również Michał Lorenc za 300 mil do nieba (1989).

Laureaci i nominowani[edytuj | edytuj kod]

Rok Laureat Film Pozostali nominowani
1988 Rosja Jurij Chanon Dni zaćmienia
1989 Wielka Brytania Andrew Dickson Wysokie aspiracje
1990 Nagrody nie przyznano.
1991 Islandia Hilmar Örn Hilmarsson Dzieci natury
1992 Holandia Vincent van Warmerdam Ludzie z Północy
1993-2003 Nagrody nie przyznawano.
2004 Francja Bruno Coulais Pan od muzyki
2005 Wielka Brytania Rupert Gregson-Williams
Włochy Andrea Guerra
Hotel Ruanda
2006 Hiszpania Alberto Iglesias Volver
2007 Francja Alexandre Desplat Królowa
2008 Wielka Brytania Max Richter Walc z Baszirem
2009 Hiszpania Alberto Iglesias Przerwane objęcia
2010 Francja Alexandre Desplat Autor widmo
2011 Francja Ludovic Bource Artysta
2012 Hiszpania Alberto Iglesias Szpieg
2013 Włochy Ennio Morricone Koneser
2014 Wielka Brytania Mica Levi Pod skórą
2015 Wielka Brytania Cat's Eyes
(Faris Badwan i Rachel Zeffira)
Duke of Burgundy. Reguły pożądania
2016 Rosja Ilja Diemucki Uczeń
2017 Rosja Jewgienij Galperin i Sasza Galperin Niemiłość
2018 Niemcy Christoph M. Kaiser i Julian Maas 3 dni w Quiberon
2019 Niemcy John Gürtler Błąd systemu
2020 Niemcy Dascha Dauenhauer Berlin Alexanderplatz
2021 Norwegia Nils Petter Molvær i Niemcy Peter Brötzmann Wielka wolność
2022 Polska Paweł Mykietyn IO

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. EFA Night 1988. European Film Awards. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).
  2. Alberto Iglesias “Best Composer” in the European Films Awards 2012. Wise Music Classical, 05.12.2012. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).
  3. Małgorzata Muraszko: Europejskie Oscary rozdane. Wielki triumf Östlunda, polski film z dwiema nagrodami. "Gazeta Wyborcza", 10.12.2022. [dostęp 2022-12-29]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]