Feliks Kaliński

Feliks Kaliński
Jan Kopeć
Napoleon, Scyzoryk
	szeregowy
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1893 ; Trzebieszów
Data i miejsce śmierci	25 stycznia 1959 ; Góra Kalwaria
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Polska Organizacja Wojskowa
Jednostki	45 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	nauczyciel
	Odznaczenia

Feliks Kaliński ps. „Jan Kopeć, Napoleon, Scyzoryk” (ur. 15 grudnia 1893 w Trzebieszowie, zm. 25 stycznia 1959 w Górze Kalwarii) – polski nauczyciel, żołnierz Wojska Polskiego, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, katorżnik, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 15 grudnia 1893 w Trzebieszowie^[a]. (powiat Łuków). Był synem wdowy po wyrobniku i uczniem rosyjskiej szkoły (ros. Łukowskoje 4-klasnoje Gorodskoje Uczyliszcze)^[b]. Absolwent szkoły średniej w Łukowie^[1]. W wieku szkolnym musiał sam na siebie zarabiać. W kwietniu 1913 wstąpił do drużyny skautowej^[2]^[3]. W czasie I wojny światowej, w latach 1914–1915, pod przybranym nazwiskiem „Jan Kopeć” był żołnierzem Oddziałów Lotnych POW^[4] z którymi brał udział w akcjach dywersyjnych w okręgu siedleckim^[1]. 25 maja 1915 podczas wykonywania zadania został ranny^[1] pod wsią Brzozów i schwytany przez żołnierzy armii rosyjskiej, osadzony w więzieniu w Siedlcach, a następnie ewakuowany do Mińska. Tam został osądzony i skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie. Po trzech miesiącach oczekiwania na wykonanie kary car zamienił ją na karę dwudziestu lat katorgi. Karę odbywał, zakuty w kajdany, w Smoleńsku. W 1917 w czasie rewolucji rosyjskiej, został uwolniony^[5].

W 1918^[c] roku, po powrocie do Polski, został nauczycielem w szkole powszechnej w Jagodnem, a od następnego roku uczył w szkole powszechnej w Trzebieszowie. Był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 1920 roku, w czasie wojny z bolszewikami, walczył jako ochotnik w szeregach 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych^[5]^[1]. Zarządzeniem prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego z dnia 7 listopada 1937 roku został, za pracę w dziele odzyskania niepodległości, odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej pracował jako nauczyciel w szkole w Trzebieszowie^[1]. W czasie okupacji niemieckiej uczestniczył w tajnym nauczaniu^[6].

Po 1945 pracował nadal jako nauczyciel do czasu przejścia na rentę^[1]. Zmarł 25 stycznia 1959 roku. Został pochowany na cmentarzu katolickim w Górze Kalwarii^[7].

Życie prywatne

Żonaty od 1919. Dzieci: Krystyna (ur. 1921), Ludomir (ur. 1922), Wojciech (ur. 1925), Stanisław (ur. 1926), Józef (ur. 1935), Grzegorz (ur. 1935), Danuta (ur. 1946)^[8] Pokrewieństwa: Stryjeczny brat, Zygmunt Kaliński (ur. 9.X.1896 w Łukowie)

Ordery i odznaczenia

Oba ordery zostały mu wręczone dopiero w 1937 roku w Brześciu nad Bugiem, w obecności żołnierzy garnizonu oraz wojewody Wacława Kostek-Biernackiego^[5].

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7562 – 17 maja 1922 roku^[9]^[1]
Krzyż Niepodległości z Mieczami – 7 listopada 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[10]^[8]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Polak (red.) 1993 ↓, s. 85.
↑ Księga pamiątkowa 1936 ↓, s. 21.
↑ Lewandowski 1992 ↓, s. 159.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937 roku, s. 56.
↑ ^a ^b ^c Kronika łukowska ↓.
↑ Waldemar Szczęśniak. Tajna Organizacja Nauczycielska w powiecie łukowskim. „Nowa Gazeta Łukowska”. 8 (217), s. 15, 2011-08-14. Łuków.
↑ Feliks Kaliński 1893-1959 Zasłużony Nauczyciel Kawaler Krzyża Virtuti Militari. Archiwum Fotografii. Dynamiczny herbarz rodzin polskich. [dostęp 2019-07-22].
↑ ^a ^b Polak (red.) 1993 ↓, s. 86.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922 roku, s. 944, jako „Jan Kopeć”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.

Uwagi

↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 85 podaje miejsce urodzenia Łuków.
↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 85 podaje imiona rodziców „Aleksander (cieśla) i Józefa z d. Gryczon”.
↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 85 podaje rok 1920.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Jan Lewandowski. Początki skautingu i harcerstwa na Lubelszczyźnie (1911 - 1914). „Rocznik Lubelski”. XXXI-XXXII, 1992. Lublin: Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Lublinie. ISSN 0080-3510.
Księga pamiątkowa 25-lecia harcerstwa w Lubelszczyźnie : wspomnienia i dokumenty 1911-1936. Tadeusz Moniewski (oprac.). Lublin: Zarząd Okręgu Lubelskiego ZHP, 1936.
Kronika łukowska. „Ziemia Siedlecka”. 32, s. 6–7, 1937-12-10. Siedlce.
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.

[CITEREFPolak_(red.)199385-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Polak (red.) 1993 ↓, s. 85.

[CITEREFKsięga_pamiątkowa193621-4] Księga pamiątkowa 1936 ↓, s. 21.

[CITEREFLewandowski1992159-5] Lewandowski 1992 ↓, s. 159.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_11_listopada_1937_roku,_s._56-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937 roku, s. 56.

[CITEREFKronika_łukowska-7] Kronika łukowska ↓.

[9] Waldemar Szczęśniak. Tajna Organizacja Nauczycielska w powiecie łukowskim. „Nowa Gazeta Łukowska”. 8 (217), s. 15, 2011-08-14. Łuków.

[10] Feliks Kaliński 1893-1959 Zasłużony Nauczyciel Kawaler Krzyża Virtuti Militari. Archiwum Fotografii. Dynamiczny herbarz rodzin polskich. [dostęp 2019-07-22].

[CITEREFPolak_(red.)199386-11] Polak (red.) 1993 ↓, s. 86.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_59_z_30_grudnia_1922_roku,_s._944,_jako_„Jan_Kopeć”-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922 roku, s. 944, jako „Jan Kopeć”.

[13] M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.

[1] Polak (red.) 1993 ↓, s. 85 podaje miejsce urodzenia Łuków.

[2] Polak (red.) 1993 ↓, s. 85 podaje imiona rodziców „Aleksander (cieśla) i Józefa z d. Gryczon”.

[8] Polak (red.) 1993 ↓, s. 85 podaje rok 1920.

[a]

[b]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[c]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]