Feliks Maciszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Antoni Maciszewski
Ilustracja
płk Feliks Maciszewski (1927)
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1884
Lwów

Data i miejsce śmierci

16 września 1957
Raton

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legion Wschodni
Legiony Polskie

Jednostki

Korpus Kontrolerów

Stanowiska

szef Korpusów Kontrolerów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Feliks Antoni Maciszewski (ur. 31 maja 1884 we Lwowie, zm. 16 września 1957 w Raton) – generał brygady Wojska Polskiego, doktor praw.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we Lwowie, w rodzinie Maurycego Michała Antoniego (1848–1917), dyrektora gimnazjum, i Mieczysławy Joanny z Pohoreckich (1855–1935)[1][2]. W 1902 ukończył c. k. Gimnazjum w Tarnopolu. Absolwent prawa lwowskiego Uniwersytetu Franciszkańskiego, Uniwersytetu Wiedeńskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie uzyskał tytuł doktora praw[3]. W czasie studiów działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. W okresie od sierpnia 1914 do lipca 1917 pełnił służbę w sądownictwie wojskowym Legionu Wschodniego i Legionów Polskich jako członek sądu polowego. Po kryzysie przysięgowym prowadził prywatną praktykę adwokacką.

Od listopada 1918 do października 1921 sędzia Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego „Warszawa” w Warszawie[4]. 24 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[5]. W okresie od października 1921 do sierpnia 1926 szef Grupy I Korpusu Kontrolerów. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[6]. Od sierpnia 1926 do maja 1929 szef tego korpusu[7]. 1 stycznia 1928 został mianowany na stopień generała brygady ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 14. lokatą w korpusie generałów[8]. W maju 1929 został przeniesiony w stan nieczynny, a w marcu 1932 przeniesiony do rezerwy[1].

Osadnik wojskowy na Kresach Wschodnich w powiecie słonimskim[9].

Pracował w dziedzinie gospodarczej: prezes Rady Nadzorczej, a następnie dyrektor Banku Gospodarstwa Krajowego (BGK). W 1931 był prezesem rady nadzorczej spółki akcyjnej Przemysł Chemiczny „Boruta” w Zgierzu[10]. Od 1 stycznia 1933 do wybuchu II wojny światowej z ramienia BGK prezes Zarządu i dyrektor zarządzający Zjednoczonych Zakładów Przemysłowych Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana w Łodzi, po przejęciu przez ten bank kontroli nad tymi największymi podówczas zakładami włókienniczymi w Polsce i jednymi z największych w Europie. Dzięki sprawności organizacyjnej oraz polepszającej się w II połowie lat 30. XX wieku koniunkturze zdołał uchronić je od upadku. Był też prezesem Polsko-Egipskiej Izby Handlowej oraz Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi.

W 1939 przedostał się na Zachód. Ostatnie lata życia spędził w USA. Zmarł 16 września 1957 w Raton[2]. Pochowany na Cmentarzu Mount Calvary w Raton[11].

Feliks Maciszewski w 1909 ożenił się z Marią Dettloff[1][12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Łoza 1938 ↓, s. 452.
  2. a b Feliks Antoni Maciszewski [online], geni_family_tree [dostęp 2021-01-05] (pol.).
  3. BGK - Bank Gospodarstwa Krajowego [online], BGK - Bank Gospodarstwa Krajowego [dostęp 2021-01-05] (pol.).
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 409.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 577.
  6. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 297.
  7. a b c Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 14.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 2 stycznia 1928 roku, s. 1.
  9. Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 116. [dostęp 2015-04-05].
  10. Przemysł Chemiczny „Boruta” spółka akcyjna w Zgierzu. 1931.
  11. Felix A Maciszewski (1884-1957) - Find A Grave... [online], www.findagrave.com [dostęp 2021-01-05] (ang.).
  12. Stawecki 1994 ↓, s. 206.
  13. M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 980 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie organizacji armji”.
  14. M.P. z 1932 r. nr 293, poz. 341 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]