Felix Petyrek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Felix Petyrek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1892
Brno

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1951
Wiedeń

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista

Felix Petyrek (ur. 14 maja 1892 w Brnie, zm. 1 grudnia 1951 w Wiedniu[1][2][3]) – austriacki kompozytor i pianista pochodzenia czeskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem organisty i dyrygenta Augusta Petyrka, który udzielał synowi pierwszych lekcji muzyki[1]. Studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim u Guido Adlera (muzykologia) i Franza Schrekera (kompozycja) oraz w Konserwatorium Wiedeńskim u Emila von Sauera i Leopolda Godowskiego (fortepian)[1][2][3]. Uczył gry na fortepianie w Mozarteum w Salzburgu (1921–1923), Hochschule für Musik w Berlinie (1923–1926), Opatii (1923–1926), Odeonie w Atenach (1926–1930), Hochschule für Musik w Stuttgarcie (1930–1939), Uniwersytecie Lipskim (1939–1949) oraz Konserwatorium Wiedeńskim (1949–1951)[1][2].

Jako kompozytor pozostawał pod wpływem muzyki późnoromantycznej, szczególnie twórczości Gustava Mahlera, co przejawiało się przede wszystkim w stosowaniu rozwiniętej chromatyki[1][3]. Z drugiej strony sięgał także po bardziej nowoczesne środki takie jak Sprechgesang, harmonika modalna, atonalność, bitonalność i politonalność[1]. W swojej twórczości wykorzystywał również elementy folkloru[1][3].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

Utwory orkiestrowe

  • Symfonia b-moll (1919)
  • Sinfonietta (1921)
  • 2 koncerty na 2 fortepiany i orkiestrę (I 1931, II 1949)

Utwory kameralne

  • Kwartet smyczkowy E-dur (1913)
  • Sonata e-moll na skrzypce i fortepian (1913)
  • Kwartet smyczkowy (1914)
  • Trio fortepianowe (1921)
  • Sekstet na klarnet, kwartet smyczkowy i fortepian (1922)
  • Divertimento na 8 instrumentów dętych (1923)

Utwory fortepianowe

  • Sonata D-dur (1913)
  • Variationen und Tripelfuge über ein eigenes Thema (1915)
  • Passacaglia und Fuge d-moll (1922)
  • Choral, Variationen und Sonatine (1924)
  • Sechs griechische Rhapsodien (1927)
  • Toccata (1931)
  • Toccata und Fuge in der mixolydischen Tonart na 2 fortepiany (1934)
  • Sechs Konzertetüden na 2 fortepiany (1934)
  • Variationen über ein österreichisches Soldaten-Volkslied (1934)
  • Dreikönigsmusik in der dorischen Tonart na 2 fortepiany (1936)
  • Burleske (1941)
  • Variationen über ein Thema von Verdi na 2 fortepiany (1941)
  • Sonatina C-dur (1947)

Utwory sceniczne

  • baśń muzyczna Die arme Mutter und der Tod (1923)
  • opera Der Garden des Paradieses (1923–1941, wyst. Lipsk 1942)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 80. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2783. ISBN 0-02-865529-X.
  3. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 689. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]