Filmografia Cher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cher w 1970 roku

Cher (ur. 20 maja 1946 w El Centro) w trwającej kilkadziesiąt lat karierze występowała w filmach, telewizji i na scenie muzycznej. Artystka zagrała również w wielu międzynarodowych reklamach telewizyjnych. Zanim rozpoczęła karierę filmową, miała kilka hitów w latach 60. jako artystka solowa, a wraz z byłym mężem Sonnym Bono tworzyła duet Sonny & Cher.

Jej pierwszy występ jako aktorki miał miejsce w 1967 roku w amerykańskim serialu telewizyjnym The Man from UNCLE, w którym zagrała rolę modelki o imieniu Ramona. W tym samym roku rozpoczęła karierę filmową z Sonnym Bono w słabo przyjętym filmie Dobre czasy, a następnie w niskobudżetowym filmie pt. Chastity. Od tego czasu zagrała w wielu filmach niezależnych i hollywoodzkich. W 1982 roku zadebiutowała na Brodawayu w sztuce wyreżyserowanej przez Roberta Altmana pt. Come Back to the Five and Dime, Jimmy Dean, Jimmy Dean[1]. Podczas występu zobaczył ją reżyser Mike Nicholas i zaproponował jej rolę lesbijki obok Meryl Streep w kontrowersyjnym filmie Silkwood. Film osiągnął spory sukces, przynosząc 35 milionów dolarów zysku w samych Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[2]. Za żeńską rolę drugoplanową otrzymała nominację do Oscara oraz nagrodę Złoty Glob[3]. Kolejnym filmem, w którym wystąpiła był Maska z 1985 roku[4]. Zagrała w nim matkę nastolatka z mocno zniekształconą twarzą, który próbuje wieść normalne życie. Film został uznany za jej pierwszy sukces krytyczny oraz komercyjny i mocno ugruntował jej pozycję jako aktorki. Za tę rolę otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes. Film okazał się sukcesem w Stanach Zjednoczonych i długo nie schodził z pierwszego miejsca najczęściej oglądanych filmów w kinach[5].

W 1987 trzykrotnie powracała na duży ekran[1]. Pierwszy raz w roli publicznego obrońcy w dramacie Podejrzany, gdzie wystąpiła obok Dennisa Quaida oraz Liama Neesona. Kolejnym filmem była komedia Czarownice z Eastwick, który osiągnął dochody w wysokości 31,8 milionów dolarów. Za trzeci film Wpływ księżyca, w którym zagrała samotną wdowę, odnajdującą swoją miłość, otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej i Złoty Glob za rolę najlepszej aktorki komediowej lub musicalu[6]. Na ceremonii rozdania nagród Akademii Filmowej cała publiczność wiwatując wstała, gdy usłyszała nazwisko zwycięzcy. Cher powiedziała wówczas: „Nie sądzę, aby ta nagroda oznaczała, że jestem kimś, ale być może oznacza, że mam talent”. W 1988 została uznana za jedną z najbardziej uznanych i opłacanych aktorek dekady, pobierając około miliona dolarów za udział w filmie[1].

Ze względu na złe doświadczenia aktorskie w filmie Syreny, odmówiła zagrania pierwszoplanowych ról w filmach Wojna państwa Rose oraz Thelma i Louise[7]. Według biografki Connie Berman, po sukcesie filmu Wpływ Księżyca Cher tak bardzo martwiła się o następny krok w swojej karierze, że każda decyzja była podjęta z największą ostrożnością[8].

W 1992 pojawiła się w gościnnie w filmie Roberta Altmana Gracz[9]. W 1996 zagrała w czarnej komedii Faithful w reżyserii Chazza Palminteriego – żonę biznesmena, który wynajmuje zabójcę, by ją zamordować. Mimo iż film zebrał negatywne recenzje, Cher była chwalona za swoją rolę[10]. Kolejnym filmem, w którym wzięła udział, był Herbatka z Mussolinim (1999)[11]. Film uzyskał mieszane recenzje, ale sama Cher uzyskała uznanie krytyków za jej występ jako bogatej, ekstrawaganckiej Amerykanki, odwiedzającej socjalistyczne Włochy[12].

W 2010 powróciła do kina, by wystąpić w filmie Burleska, pierwszym od 1999 roku. Zagrała właścicielkę klubu neo-burleskowego na Bulwarze Zachodzącego Słońca, który niebawem zbankrutuje[13]. Film zarobił w kinach 90 552 675 dolarów, będąc tym samym ówcześnie najbardziej dochodowym filmem z udziałem Cher[14]. W 2011 użyczyła głosu w filmie animowanym „Heca w zoo[15].

W 2018 wystąpiła w musicalu Mamma mia: Here We Go Again!, pierwszym filmie kinowym od 8 lat[16]. Film koresponduje z historią zawartą w pierwszej części Mamma mia!. Premiera obrazu miała miejsce w Londynie 16 lipca 2017[17].

Cher otrzymała wiele nagród i nominacji za swoją twórczość filmową. Była sześciokrotnie nominowana do Złotego Globu, zdobywając go trzykrotnie[18]. Otrzymała dwie nominacje do Oskara, w tym jedną statuetkę za rolę pierwszoplanową oraz siedem nominacji do nagrody Emmy, z czego wygrała jedną[19].

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Cher w filmie Dobre czasy w 1967 roku
Cher, Sonny Bono oraz David McCallum w serialu The Man from U.N.C.L.E. w 1967 roku
Cher i David Bowie w The Cher Show, 1975 rok
Cher podczas premiery filmu Burleska w 2011 roku
Cher podczas Here We Go Again Tour w 2019 roku
Rok Tytuł Rola Dodatkowe informacje
1965 Wild on the Beach ona sama
1967 Dobre czasy ona sama
1969 Chastity Chastity
1982 Wróć, Jimmy Deanie Sissy
1983 Silkwood Dolly Pelliker Złoty Glob - najlepsza aktorka drugoplanowa

Oscar dla najlepszej aktorki drugoplanowej (nominacja)

1985 Maska Rusty Dennis Nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Filmowym w Cannes
1987 Podejrzany Kathleen Riley
Czarownice z Eastwick Alexandra Medford
Wpływ księżyca Loretta Castorini Oskar dla najlepszej aktorki

Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu

1990 Syreny Rachel Flax
1992 Gracz ona sama rola cameo
1994 Prêt-à-Porter ona sama rola cameo
1996 20 lat... i ani dnia dłużej Margaret
Gdyby ściany mogły mówić Beth Thompson film telewizyjny; również reżyseria części 1996
1999 Herbatka z Mussolinim Elsa Strauss
2003 Skazani na siebie ona sama
2010 Burleska Tess
2011 Heca w zoo Lwica Janet dubbing
2018 Mamma Mia: Here We Go Again! Ruby Sheridan

Seriale[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Odcinek Dodatkowe informacje
1967 The Man from U.N.C.L.E. Ramona „The Hot Number Affair”
1971 Love, American Style ona sama „Love and the Sack”
1972 Nowy Scooby Doo ona sama „Tajemnica Wyspy Rekina” dubbing
2000 Will & Grace ona sama „Cyganie, transwestyci i trawka”
2002 „Sztuczne zapłodnienie” (część 2)
2004 Ulica Sezamkowa ona sama „Cookie Monster Writes a Story”
2017 Home: Adventures with Tip & Oh Chercophonie „Chercophonie” dubbing
2021 Scooby Doo i… zgadnij kto? ona sama „Cher, Scooby i Morze Sargassowe!” dubbing

Telewizja[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Dodatkowe informacje
1968 Rowan & Martin's Laugh-In ona sama
1970 The Sonny & Cher Nitty Gritty Hour ona sama
1971–1974 The Sonny & Cher Comedy Hour współprowadząca Złoty Glob - najlepsza aktorka w telewizji - komedia lub musical

Serial zdobył jedną nagrodę Emmy w 1972 roku oraz 22 nominacji

1975–1976 The Cher Show prowadząca Nagroda Emmy (nominacja) - najlepszy program rozrywkowy, muzyczny lub komediowy
1976–1977 The Sonny & Cher Show współprowadząca
1978 Cher... Special prowadząca
1979 Cher and Other Fantasies ona sama
1983 A Celebration at Caesar's Palace ona sama Nagroda CableACE Award
1987 Superstars and their Moms ona sama
1990 Extravaganza: Live at the Mirage ona sama
1998 Sonny & Me: Cher Remembers ona sama
1999 VH1 Divas Live 99 ona sama
1999 Cher: Live at the MGM Grand in Las Vegas ona sama Nagroda Emmy (nominacja) - najlepszy indywidualny występ w programie rozrywkowym lub piosence
2002 VH1 Divas Las Vegas ona sama
2003 Cher: The Farewell Tour ona sama Nagroda Emmy - najlepszy program rozrywkowy, muzyczny lub komediowy
2011 Becoming Chaz ona sama
2013 TCM Friday Night Spotlight ona sama 3 odcinek pt. „A Woman's World: The Defining Era Of Women In Films”
Dear Mom, Love Cher ona sama współproducent
The Voice doradca Sezon 5 w Stanach Zjednoczonych
Dancing with the Stars juror (gościnnie) Sezon 17 w Stanach Zjednoczonych, odcinek 8 pt. „Cher Week”

Inne produkcje[edytuj | edytuj kod]

  • CherFitness: A New Attitude (1991) – kaseta wideo do treningu fitness
  • CherFitness: Body Confidence (1992) – kaseta wideo do treningu fitness
  • 9: The Last Resort (1996) – gra wideo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Michael R. Pitts, Hollywood songsters : singers who act and actors who sing : a biographical dictionary, wyd. 2nd ed, New York: Routledge, 2003, s. 151, ISBN 0-415-93775-2, OCLC 50748059.
  2. Silkwood – Weekend Box Office Results – Box Office Mojo [online], boxofficemojo.com [dostęp 2021-03-06] (ang.).
  3. Silkwood. [dostęp 2021-03-06].
  4. Maska / Mask. [dostęp 2021-03-06].
  5. Mask (1985) – Weekend Box Office Results – Box Office Mojo [online], boxofficemojo.com [dostęp 2021-03-06] (ang.).
  6. Connie. Berman, Cher, Philadelphia, PA: Chelsea House, 2001, s. 59-63, ISBN 978-1-4381-2419-3, OCLC 647831018.
  7. Cher plots her next comeback, „EW.com” [dostęp 2018-06-29] (ang.).
  8. Connie. Berman, Cher, Philadelphia [PA]: Chelsea House Publishers, 2001, s. 71, ISBN 0-7910-5907-3, OCLC 47203705 [dostęp 2018-06-29].
  9. Michael R. Pitts, Hollywood songsters : singers who act and actors who sing : a biographical dictionary, wyd. 2nd ed, New York: Routledge, 2003, s. 152, ISBN 0-415-93775-2, OCLC 50748059 [dostęp 2021-03-06].
  10. Connie. Berman, Cher, Philadelphia [PA]: Chelsea House Publishers, 2001, s. 83-84, ISBN 0-7910-5907-3, OCLC 47203705 [dostęp 2021-03-06].
  11. Herbatka z Mussolinim / Tea with Mussolini. [dostęp 2018-07-01].
  12. Connie. Berman, Cher, Philadelphia [PA]: Chelsea House Publishers, 2001, s. 86-87, ISBN 0-7910-5907-3, OCLC 47203705 [dostęp 2018-07-01].
  13. Cher and Cristina Aguilera Working Together? – E! Online [online], 21 maja 2009 [dostęp 2021-03-06].
  14. Burlesque (2010) – Financial Information, „The Numbers” [dostęp 2021-03-06].
  15. Zookeeper (2011). [dostęp 2021-03-06].
  16. Mamma Mia: Here We Go Again!. [dostęp 2021-03-06].
  17. Mamma Mia 2 Premiere, London [online], averagesocialite.com [dostęp 2021-03-06].
  18. Golden Globe Awards and Nominations for 'Cher' [online], goldenglobes.com [dostęp 2021-03-06].
  19. Emmy Awards and Nominations for 'Cher' [online], emmys.com [dostęp 2021-03-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]