Europejska Formuła 2 Sezon 1971

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Formuła 2 Sezon 1971)
Sezon 1971 Mistrzostw Europejskiej Formuły 2
Inauguracja

4 kwietnia

Zakończenie

17 października

Liczba wyścigów

11

Mistrzowie
Kierowcy

Ronnie Peterson

Zespoły

March Engineering

Poprzedni sezonNastępny sezon

Europejska Formuła 2 Sezon 1971 – piąty sezon Europejskiej Formuły 2. Rozpoczął się 4 kwietnia na torze Hockenheimring w Niemczech, a zakończył 17 października na włoskim torze ACI Vallelunga Circuit. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Szwed Ronnie Peterson. Wśród zespołów najlepsza okazała się francuska ekipa March Engineering, a wśród konstruktorów francuski March.

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Wyścigi 1, 7, 8 i 10 były złożone z dwóch eliminacji, które składały się na końcowy rezultat.
Wyścigi 2, 5 i 6 były złożone z dwóch półfinałów, na bazie których kierowcy startowali w finale. Tylko wyniki z finału były zaliczane do klasyfikacji.

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Zwycięzca (konstruktorzy)
1 Hockenheimring 4 kwietnia Szwecja Ronnie Peterson Szwecja Ronnie Peterson Francja François Cevert Włochy Équipe Tecno Włochy Tecno
2 Wielka Brytania Thruxton Circuit 12 kwietnia Szwecja Ronnie Peterson Szwecja Ronnie Peterson Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania Rondel Racing Wielka Brytania Brabham
3 Nürburgring 2 maja Wielka Brytania Derek Bell Szwecja Ronnie Peterson Francja François Cevert Włochy Équipe Tecno Włochy Tecno
4 Circuito Permanente del Jarama 16 maja Szwecja Ronnie Peterson Australia Tim Schenken Brazylia Emerson Fittipaldi Brazylia Team Bardahl Wielka Brytania Lotus
5 Wielka Brytania Crystal Palace Circuit 31 maja Szwecja Ronnie Peterson Francja Jean-Pierre Jaussaud
Australia Tim Schenken
Szwecja Ronnie Peterson
Brazylia Emerson Fittipaldi
Brazylia Emerson Fittipaldi Brazylia Team Bardahl Wielka Brytania Lotus
6 Francja Rouen-Les-Essarts 27 czerwca Szwecja Ronnie Peterson Francja François Cevert Szwecja Ronnie Peterson Francja March Engineering Francja March
7 Szwecja Mantorp Park 8 sierpnia Szwecja Ronnie Peterson Szwecja Ronnie Peterson Szwecja Ronnie Peterson Francja March Engineering Francja March
Włochy Autodromo di Pergusa 22 sierpnia Wyścig odwołany
8 Austria Tulln-Langenlebarn 12 września Szwecja Ronnie Peterson Australia Tim Schenken Szwecja Ronnie Peterson Francja March Engineering Francja March
9 Francja Circuit du Séquestre 26 września Argentyna Carlos Reutemann Argentyna Carlos Reutemann Brazylia Emerson Fittipaldi Brazylia Team Bardahl Wielka Brytania Lotus
10 Włochy ACI Vallelunga Circuit 10 października Brazylia Emerson Fittipaldi Brazylia Emerson Fittipaldi Szwecja Ronnie Peterson Francja March Engineering Francja March
11 Włochy ACI Vallelunga Circuit 17 października Brazylia Emerson Fittipaldi Wielka Brytania Mike Beuttler
Austria Dieter Quester
Wielka Brytania Mike Beuttler Wielka Brytania Team Clarke-Mordaunt Francja March

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 8 najlepszych wyników

P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik HOC
THR
Wielka Brytania
NÜR
ESP
CRY
Wielka Brytania
ROU
Francja
SWE
Szwecja
AUT
Austria
SÉQ
Francja
VAL
Włochy
VAL
Włochy
Punkty
1 Szwecja Ronnie Peterson March Engineering March Ford NU 2 NU NU 3 1 1 1 6 1 54
2 Argentyna Carlos Reutemann Automóvil Club Argentino Brabham Ford 3 8 3 3 5 6 3 NU 2 3 10 40
3 Austria Dieter Quester Eifelland Brabham Ford NU 31
March Engineering March WD
Eifelland BMW NU 2 NU 2 10 3 NU 2 2
4 Australia Tim Schenken Rondel Racing Brabham Ford 5 5 NU 12 2 8 2 2 NU NU WD 27
5 Francja François Cevert Équipe Tecno Tecno Ford 1 4 1 NU NZ NU NU 11 NU NU WD 22
6 Brazylia Wilson Fittipaldi Team Bardahl Lotus Ford 4 6 7 6 16
March NZ 4 4 NU NU NU
7 Wielka Brytania Mike Beuttler Team Clarke-Mordaunt March Ford NU NU 18 NZ NU NW NZ NU 4 1 12
8 Francja Jean-Pierre Jarier Team Arnold March Ford NU NU NU NW NU 3 NZ 3 10
9 Francja Jean-Pierre Jaussaud Team Arnold March Ford 12 NU 5 4 NU NU 10 7 NU 9
10 Austria Niki Lauda Bosch Racing March Ford NU 10 6 7 NZ 4 NU NU NU 7 WD 8
11 Francja François Migault Team Lotus Lotus Ford 5 7
March Engineering March 4
12 Wielka Brytania Gerry Birrell Team J. & J. Stanton Lotus Ford 6 NU 8 6 NU 6 NZ 5 WD 7
Ecurie Ecosse March 9
13 Wielka Brytania Derek Bell Williams Racing March Ford 3 NU WD 8 9 NZ NU 6
14 Wielka Brytania Peter Westbury FIRST Racing Brabham Ford WD NU 4 WD NU NU WD 8 8 15 5
15 Wielka Brytania John Watson prywatny Brabham Ford NU NW 12 11 NZ NZ 5 5 WD 6 WD 5
16 Kanada John Cannon prywatny March Ford 14 14 4 NZ NZ 11 8 7 4
17 Argentyna Carlos Reusch Automóvil Club Argentino Brabham Ford NZ NU NU NZ NZ NZ NU 12 NU 9 4 3
18 Włochy Vittorio Brambilla Scuderia Ala d'Oro Brabham Ford NU NU NU NU WD 2
March NZ WD
prywatny WD 5
19 Szwajcaria Silvio Moser Scuderia Jolly Club
Marlboro Racing
Brabham Ford WD WD 9 6 2
Marlboro Racing
Moser Racing
7 NZ WD WD NZ 14
20 Francja Bob Wollek Rondel Racing Brabham Ford NZ WD NW 8 6 NZ 1
21 Francja François Mazet Siffert Racing Chevron Ford NU 7 NU NZ WD 1
22 Wielka Brytania Alistair Walker Walker Racing Brabham Ford NW 7 NU WD NZ WD 1
23 Wielka Brytania Brian Hart Bob Gerard Racing Brabham Ford 7 NZ NZ 1
24 Austria Helmut Marko Ecurie Bonnier Lola Ford NU WD 8 NU WD WD 1
Constructions Mechaniques Pygmée Pygmée NU
Williams Motul March March WD
Kierowcy niedopuszczeni do zdobywania punktów
Brazylia Emerson Fittipaldi Team Bardahl Lotus Ford WD 2 1 1 WD WD 1 NU NU
Wielka Brytania Graham Hill Rondel Racing Brabham Ford 2 1 5 NZ 3 5
P. Kierowca Zespół Podwozie Silnik HOC
THR
Wielka Brytania
NÜR
ESP
CRY
Wielka Brytania
ROU
Francja
SWE
Szwecja
AUT
Austria
SÉQ
Francja
VAL
Włochy
VAL
Włochy
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Francja March Engineering 58
2 Argentyna Automóvil Club Argentino 43
3 Eifelland 31
4 Wielka Brytania Rondel Racing 28
5 Włochy Équipe Tecno 22
6 Wielka Brytania Team Arnold 19
7 Brazylia Team Bardahl 16
8 Wielka Brytania Team Clarke-Mordaunt 12
9 Bosch Racing 8
10 Stany Zjednoczone Team J. & J. Stanton 7
11 Wielka Brytania Williams Racing 6
12 Włochy FIRST Racing 5
13 Wielka Brytania John Watson 5
14 Kanada John Cannon 4
15 Wielka Brytania Team Lotus 3
16 Włochy Vittorio Brambilla 2
17 Wielka Brytania Marlboro 1
18 Włochy Scuderia Jolly Club 1
19 Szwajcaria Moser Racing 1
20 Szwajcaria Siffert Racing 1
21 Wielka Brytania Walker Racing 1
22 Wielka Brytania Bob Gerard Racing 1
23 Szwecja Ecurie Bonnier 1

Klasyfikacja konstruktorów[edytuj | edytuj kod]

P Konstruktor Punkty
1 Francja March 146
2 Wielka Brytania Brabham 85
3 Włochy Tecno 22
4 Wielka Brytania Lotus 20
5 Wielka Brytania Chevron 1
6 Wielka Brytania Lola 1

Klasyfikacja dostawców silników[edytuj | edytuj kod]

P Dostawca Punkty
1 Stany Zjednoczone Ford 244
2 BMW 31

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]